Gittiğinde | Kerem Aktürkoğlu

2. Bölüm

"Lan Nisa uyansana kızım!"

Başımda susmak bilmeyen Yunus ve Barış ikilisiyle gözlerimi açtığımda baş ağrım ile tekrar gözlerimi kapatmam bir olmuştu.

"Ya noluyor? Rahat bırakın beni, kimseyi istemiyorum!"

Üstümden yorganımın çekilmesiyle iyice keyfim kaçarken Barış lafa girmişti.

"Nisa! Kalk artık daha Kerem'i kaçırmaya gideceğiz hala yatıyorsun!"

Bir anda gözlerimi açıp dikleştiğimde bu halime her ikiside gülmüştü.

"Ne Kerem'i? Kerem nerde!"

"Yahu yengecim bi sakin ol önce, kahvaltı da her şeyi anlatacağız hadi hadi daha çok işimiz var"

Yunus'un konuşması üzerine algılama problemi yaşamıştım. Noluyordu? Kerem'i kaçırmaya gideceğiz de neydi?
Aklımdaki sorulara yanıt vermezken oda da bulunan ebeveyn lavabosuna girip yüzüme su çarpmıştım.
Aynaya baktığımda tamamen dağılmış bir kız görüyordum, sahiden ne olmuştu bana? Kerem'in yokluğu mu getirmişti beni bu hale? Adeta paramparça haldeydim, yemyeşil gözlerim ağlamaktan kızarmış hale gelmişti..

Bu düşüncelerden sıyrılıp odadan ayrıldığımda aşağıda bulunan mutfağa doğru adımlamıştım, Tuğçe çayları doldururken Barış ile Yunus da masada oturmuş kahvaltıya başlamayı bekliyordu.

"Oyy uyanmış prensesiimm"

Tuğçe heyecanla bana sarıldığında buruk bir gülümsemeyle bende ona sarılmıştım. Sahi..bana prenses demişti, genelde bunu bana Kerem'den başkası demezdi.
Masaya oturduğumda Tuğçe de hemen yanıma oturmuştu o sırada yüzüme dikkatlice bakan Yunus ve Barış'a kaymıştı gözlerim.

"Ya noluyor açıklar mısınız? Ne bu halleriniz"

Yunus yalandan bir öksürük ile boğazını tazeleyip konuşmaya başlamıştı.

"Nisa şimdi sakin ol öncelikle..Kerem'i bulduk"

Bir anda gözlerim fal taşı gibi açıldığında hayretle Yunus'a bakıyordum.

"Nasıl ya! Nerdeymiş? Neden gitmiş!"

Ard arda sıraladığım cümlelere Barış sırıtırken Yunus ise açıklamaya çalışır haldeydi.

"Kızım iyi ki bi sakin ol dedik Allah Allah dur anlatıyorum, bak şimdi Kerem'in ailesi çok tatlı insanlardı zaten biliyorsun fakat nolduğunu bilmediğimiz bir şekilde Kerem'in babası garipleşmeye başladı o yufka yürekli adam değilde sanki baskıcı biri var gibiydi ve şimdi ise Kerem'i onların köyden bir akraba ile evlendirmek istiyor tabi annesi de arada kaynadı ama o pek yakın bakmıyor seni sevdiği için"

Duyduklarımla sanki kalbime bir ok saplanmış gibiydi, Kerem'in ailesini tanıyordum ne kadar babasıyla fazla samimi olmasam da diğer aile üyeleriyle oldukça yakındım özellikle Kerem'in yengeleri ve Reyyan'la.
Şu an bu duyduklarım beni 40 yerimden bıçaklamış gibiydi, Kerem evlenecek miydi?

"N-nasıl ya..ne demek evlendirmek istiyorlar!"

Zar zor kurduğum cümle üzerine Yunus hemen lafa girmişti.

"Hayır bak öyle bir şey olmayacak çünkü Kerem seni istiyor ve biz napacağız? Aşıkları kavuşturacağız"