Gergince boynumu kaşırken etrafa her şey tam mı diye bakıyordum.
"Güzelim bir sakin olur musun?"
Yanımdaki Kerem eli belimde sakinleşmemi sağlarken ben hala gerginliği yenemiyordum çünkü yapamadığımız sözümüzü şimdi yapacaktık..
Kerem yakın zamanda evlenmemizin gerektiğini söylemişti çünkü oldukça gergindi Dilara'dan dolayı hemde hamileyim diye üstüme titriyordu ve ailesine söyliyip bir an önce istemeyi yapıp yüzükleri takmak istediğimizi söyledi bu yüzden de Kerem'le benim evime gelecekti herkes ve kendi evimizde yapıp bitirecektik bir an önce.
Annemin evine kurduğumuz söz arka planımızı kendi evimize getirmiştik zaten fazla bir iş yoktu, birkaç ikramlıklar hazırlayıp kahve bardaklarına kadar her şeyi hazır etmiştim.
"Kerem, her şey tam dimi? Bir sorun çıksın istemiyorum"
"Güzelim her şeyi hallettik bak zaten arabalar dışarıda geldiler hadi şu gerginliğini bırakta kapıya ilerleyelim"
"Kerem ama utanıyorum şimdi karnımda çocuğumla sözleniyorum hem baban falan da öğrendi gerildim"
"Yavrum gerçekleri kabullenmemiz gerek biliyorsun"
Çaresizce kafamı sallerken çalan kapıyla birlikte Kerem elimden tutmuştu, beraber kapıya doğru ilerlediğimizde sakin bir nefes alıp açmıştım kapıyı.
Yine aynı kadro hep beraber gelmişlerdi, bu sefer annemlerde geldiği için daha kalabalık dursa da geçen ki herkes aynıydı.
"Hoşgeldiniizz"
Kerem'le aynanda konuştuğumuzda herkese sarılarak içeri almıştık, herkes sanki eski yaşananları unutmuş gibi oldukça neşeliydi.
"Yengooşş bizde geldik!"
Yunus heyecanla içeri atladığında gülüp sarılmıştık.
"Yenge bizim minik afacan nasıl"
Barış yanımızda susmazken bizde kıkırdıyorduk, büyükler zaten içeri geçmişken biz genç tayfa kapıda kalmıştık.
"Yeğeniniz iyi yengecim hadi artık içeri!"
Bizimkiler gülerek içeri girerken Tuğçe de bana uzaktan öpücük atıp salona girmişti, bizde en son Kerem'le içeri girip yerlerimize yerleştiğimizde herkes gülerek birbirine bakıyordu.
Kerem'in babası ufak bir öksürüp konuşmaya başlamıştı.
"Gençler biliyorsunuz ki son yaşanan durum da hepimiz üzgün ayrıldık ama merak etmeyin geçti gitti artık önümüze bakmak düşer bu gün bir sorun çıkmadan tatlı tatlı sohbet ederek bitirelim bu işi"
Herkes Kerem'in babasını destekleyen cümleler söylerken Kerem de bana güven dolu bakışlar atıyordu, diğer yana baktığımda Barışlar sırıtarak bizi izliyordu. Onların böyle gülüp eğlenmesi gerçekten beni rahatlatıyordu, daha sıcak ortam oluşturuyorlardı bu yüzden bende aksine kızmak yerine onlara katılıyordum.
Ortamda sakin sakin sohbetler dönüyordu herkes olumlu şeylerden bahsediyordu, bizimkiler komik şakalar katarak ortamı neşelendiriyordu böylece keyifli bir ortam oluşuyordu zaten istediğimiz buydu bu şekilde geçinip günü kapatmak istiyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gittiğinde | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Gitmesen olmaz mı? En azından bir gece, içimde bir kara orman yanıyor gittiğinde"
