Sinirle bir oraya bir buraya yürürken konuşmaya devam ettim.
"Ya sen aklını mı kaçırdın? Kız evimizi bulmuş Kerem! Geliyor açık açık bana kendine dikkat et diyor, babası desen beni öldürmek peşinde nasıl bir durumun içindeyiz farkında mısın?"
Karşımda masum çocuk gibi pusmuş Kerem'e bakarken susması beni daha çok sinir ediyordu, bunca şeyi biliyordu fakat hala rahat rahat oturacak mıydı? Polise gidelim diyorum cevap bile vermiyordu.
"Yavrum tamam bak bi otur sakinleş"
Sinirle gözümü devirdiğimde oturup ağlamak istiyordum şu an, sevgilisini öldürmeye çalışıyorlar beyefendi otur sakinleş diyor!
"Kerem tam olarak nasıl sakinleşmemi bekliyorsun? Farkında mısın bu Dilara denen kızın babası eski mafyaymış adamlar istese beni kolayca öldürebilirle-"
Konuşmamı bitiremeden dudaklarımda hissettiğim baskıyla şaşırmıştım, beklemiyordum çünkü. Kerem ellerini belime sarıp koltukta üstüme yüklendiğinde hala donuk donuk duruyordum, dudağımı ısırmasıyla kendime gelip karşılık vermiştim.
Dudaklarımızı ayırdığımızda şaşırmıştım ama hala kızgınlığım pekte dinmiş değildi.
"Yahu bebeğim sence ben senin ölmene göz göre göre tamam mı derim? Yunus'la konuştum polise gitmek istiyoruz ama elimizde kanıt olarak geçecek bir şey yok napalım işte abime söyledik ses kayıtları alıp atmasını bekliyoruz"
Sinirim hafif hafif dinerken kollarımı Kerem'e sarıp iyice ona sokulmuştum.
"Kerem ama beni de anla, soru soruyorum cevap vermiyorsun bile bir anda onca şey duydum peşimde beni öldürmek isteyen insanlar var haliyle rahat olamıyorum huzursuz hissediyorum"
Kerem saçlarını okşarken diğer eliyle de belimi sıkıca sarmıştı.
"Özür dilerim güzelim ama işte napalım kanıt olmadan bir şeyleri halledemeyiz ki"
Kerem bu sefer de saçlarıma öpücük kondururken bende boynunu öpüyordum.
"Seni seviyorum.."
"Bende seni seviyorum güzelim"
~akşam
Gözlerimi açtığımda yatakta uzanmış haldeydim ama Kerem ortalıkta görünmüyordu. Paytak adımlarla yataktan kalktığımda telefonumu elime almıştım saat 23.00 olmuştu. Telefonumu cebime atıp yavaş yavaş aşağı inerken duyduğum seslerle merdivende bekliyordum, evde başka birileri de vardı.
"Abi kayıt aldıysan gidelim işte polise daha neyi bekliyoruz?"
Muhtemelen bu gelen Kerem'in abisiydi ama hangi abisi tam olarak çıkaramamıştım, o sırada zaten abisi konuşmaya başladı.
"Abicim tamam gidelim polise ama bu adamlar bir tane değil bin tane gibi düşün yani ele başlarını hapise atsalar onun yaveri var ve bunların bir sürü adamları var yani Nisa haklı bu adamlar çok rahat takılıyorlar"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gittiğinde | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Gitmesen olmaz mı? En azından bir gece, içimde bir kara orman yanıyor gittiğinde"
