Gittiğinde | Kerem Aktürkoğlu

~Özel Bölüm

Öncelikle herkese selam..malum artık uygulamaya girmek zor girmişken size bir anı bırakmak istedim 🥹

☆

"Kerem! Eylül nerde?"

Şaşkınca evde küçük kızımı ararken bahçeye çıkmıştım, Kerem her zaman ki gibi Eylül'ün elinden tutmuş topa vurdurtmaya çalışıyordu.

"Aşkım! 7 aylık bebeğimizi salsan mı?"

"Yavrum kızıma bak nasıl da vuruyor topa, aynı babası!"

Kerem, Eylül'ü kucağına alıp oyun yaparken Eylül de şirin şirin gülüyordu. Gerçekten baba kız ilişkileri çok güzeldi..

Şimdi diyeceksiniz neden kızımızın adını Eylül koyduk? Aslında sorun şu ki isim bulamadık. Ben kasım doğumluyum Kerem ekim dedik bari kızımız da Eylül olsun sonbaharı fulleyelim, zaten bizim gibi bir çiftten mantıklı bir hareket bekleyemezdiniz.

Düşüncelerimi kenara bıraktığımda Kerem'den kaçırdığım Eylülüme sarılmıştım, salona doğru geçerken Kerem de peşimizden geliyordu.

"Kızımla arama girmez misin artık hatun?"

"Çocuğumun karnı aç almışsın oyuncak bebek gibi top oynuyorsun Kerem"

"Benim kızım seviyor çünkü, dimi kızım!"

Yine Eylül'ü elimden aldığında o da babasına uyuyor gülmeye başlıyordu.

"Oyy prensesim beniimm! Aynı annesi ya güzelliğe bak güzelliğe! Boncuk gözlerini yeriim!"

Kerem ısıra ısıra Eylül'ü severken bende gülerek az önce kurutma makinasından çıkan Eylül'ün minik kıyafetlerini katlıyordum.

"Annesi şu güzelliğe bak!"

Kerem hala başımda Eylül'ü överken gülerek onu izliyordum, hayalimden de güzeldi bu manzara..

O kadar güzel bir baba olmuştu ki..hem mükemmel bir eş hemde mükemmel bir babaydı. Hayallerime sığdıramadığım kadar güzeldi, iyi ki Kerem..

Gülümseyerek Kerem'le kızımızın şirin fotoğraflarını çektiğimde elime aldığım katlanmış kıyafetlerle odaya çıkıyordum tabi Kerem de peşimden geliyordu.

"Aşkım!"

"Efendim kerom?"

"Ya bu bizim minik simülasyon hatası verdi"

Şaşkınca arkamı döndüğümde Kerem'in üstüne kusmuş Eylül ve Kerem'in çaresiz bakışlarını görmemle kahkahayı basmıştım.

"Ee tabii çocuğumu hoplata zıplata oynatırsan kusar böyle"

"Yaa aşkıım kustu ama!"

"Babalıktan geçici süre ban yedin Kerem, ver bakiyim kızımı"

Gülerek kucağıma aldığım Eylül'ü yatağına koyup kıyafet seçerken Kerem de üstünü değişmeye gitmişti.

Bizim minik bazen böyle sürprizler yapabiliyordu..

"Prensesiim benim, babadan intikam aldık galiba?"

Eylül o kadar güleç bir çocuktu ki her dediğimiz şeye illa ki bir yüz ifadesi oluşuyordu, gülüşüne ölüyorumm Kerem aynı annesi gibi gülüyor dese de benim için aynı babası gibiydi..

☆☆

Eylül'ü doyurup uyuttuktan sonra mutfağa geçtiğimde kendime kahve yapıyordum o sırada mutfak kapısından giren evin haylazına bakmaya başladım, Kerem tabiki.

"Oo yavrum bana kahve yok mu ya?"

"Yok Keremcim"

"Tüh be neyse zaten ben senin için geldim kahve için değil"

Şaşkın bakışlarımı Kerem'e çevirdiğimde bir anda elleri belime yerleşmişti, yüzünü yüzüme yaklaştırdığında sanki ilk gün ki gibi bir heyecan kaplamıştı içimi..

"Aşkım?"

"Yavrum bu gece bizim mi olsa?"

Kerem arsız gülüşünü sunarken elleri belimi daha da sıkıyordu, yüzlerimizi iyice yaklaştırırken taşan kahve ve Eylül'ün ağlama sesiyle tüm anımız bozulmuştu..

"Kızım sende ağlayacak zamanı buldun zaten, izin vermiyorsun ki baban sana kardeş yapsın ya!"

Kerem söylenerek Eylül'ün odasına çıkarken arkasından gülerek onu izliyordum.

Ben bu adama hala ilk gün ki gibi aşıktım, ben onundum o ise benim..

Bölüm sonuu 🪄

AYY KIZLARIIIM BENİ ÖZLEDİNİZ Mİİ? YAA ÇOK ÖZLEDİM BEN SİZİ 😭

ÇOK SEVİYORUM SİZİ KENDİNİZE İYİ BAKIN TAMAM MI??

@keremakturkogludiyor kendisi kitabında eylülü öldürmüs bende yasatmak istedim :'))

Aha bu da kurban olduguumm