Kerem'le hala ellerimiz birleşikken ayırmayıp önceki oturduğumuz yerlere oturmuştuk, karşımızda oturan kadın tatlı tatlı gülümserken nedense bir çekim vardı içimde ona karşı bana çok benziyordu.
"Öncelikle karşınızdaki hanfendi Nergis Hanım isterseniz, uzatmadan başlayın siz hanfendi"
Komiserin konuşması üzerine kadın gözlerimin içine bakıp konuşmaya başlamıştı.
Nergis'ti adı, vefat eden annemin adı..
"Öncelikle Nisa sakin kalmanı ve dediklerimi dinlemeni istiyorum, çok şaşıracaksın ama lütfen bana inan"
Bir kaşım havalandığında iyice şaşırmama engel olamıyordum.
"Siz beni nerden tanıyorsunuz?"
"Nisa..ben senin annenim"
"Ne!"
Ben, Kerem, Yunus, Tuğçe hepimiz Ne diye bağırdığımız da öylece kalmıştım.
Nasıl olabilirdi bu? Benim annem ölmüştü.
"Beni kandırıyorsun, benim annem öldü!"
"Nisacım bak dur ve dinle, ben ve baban birbirimize çok aşıktık öyle çok severdik ki ölür biterdik birbirimiz için ama bu Dilara'nın babası Mehmet denen pislik bana bekarlığımdan beri takıntılıydı ve sen doğduğun gün babanı öldürdü beni ise o berbat evine hapsetti adam mafyaydı hiç bir şey yapamadık Nisa"
Kadının gözleri dolduğunda ister istemez benimde dolmuştu, benim babamın katili de mi o adamdı?
"Birtanem biz her zaman bir çocuğumuz olsun istedik babanla, ilk hamile olduğumu duyduğunda baban o kadar sevinmişti ki yerinde duramıyordu her seferinde umarım kızımız senin kadar güzel olur derdi..baksana kızım kopyam gibisin"
Gözlerimden yaşlar süzülürken Kerem elini belime koymuştu bende kendimi ona yaslamıştım.
Kızlar babaları gibi erkek sever dedikleri doğruymuş galiba..çünkü Kerem'de hamile olduğumu duyduğunda dehşet sevinmişti çocuk çok seviyordu.
"Seni ilk hastane odasına getirdiklerinde kucağıma aldım çok şirindin ve biliyor musun babanın kucağında asla ağlamazdın, ona gelince hemen susardın"
Belki de bu şerefsiz Dilara'nın babası olmasaydı ben şu an babamı görebilecektim, mutlu bir ailede yetişebilecektim!
"Doğduğun günün akşamı eve geçtik, ben seni emzirip uyutmuştum sonra mutfağa girdiğim gibi yerde babanı ölü gördüm üstüne üstlük başında siyah giyimli korkunç adamlar vardı beni tuttular ne yaşadığımı şaşırdım, beni aldılar ve götürdüler ama sen o evde kaldın sonradan çok uğraştım amcana ulaştım o baktı sana şu an ki evin içinde amcan çok uğraştı sana güzel bir hayat bırakmak için her şeyi yapmaya çalıştım kızım"
Gözlerimden süzülen yaşlar iyice artarken Kerem göz yaşlarımı siliyordu..
"Mehmet benim bir kızım olduğunu biliyordu bu yüzden seni aradı her seferinde ve Dilara'nın da Kerem'e aşık olması bahane oldu asıl amaç benim kızım olmandı.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gittiğinde | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Gitmesen olmaz mı? En azından bir gece, içimde bir kara orman yanıyor gittiğinde"
