Bu gün düğün günümdü..
Bas baya evleniyordum, sevdiğim adama artık rahat rahat kocam diyebilecektim..
Evin kapısının bulunduğu hol kısmındaki aynalardan kendime bakıyordum, gerçekten de çok güzel olmuştum her şeyim tam olarak hazırdı..
Evimizi zaten değiştirmek istememiştik çok alışmıştık, mekan olarak seçtiğimiz yer çok güzeldi, herkes hazırdı..
"Çok güzelsin Nisam"
Annem yanıma geldiğinde gözlerim dolmasın diye savaş veriyordum.
"Evet güzelim çünkü senin kızınım"
"Biliyorum hayatına çok geç girdim belki ama her daim yanındayım prensesim, annen her konuda arkanda senin de torunumun da yanındayım"
"Yaa annee ağlarım yapma"
Duygulu gözlerle anneme sımsıkı sarıldığımda o da aynı şekilde bana sarılmıştı, annemden ayrıldıktan sonra Tuğçe'ye baktığımda heyecanla kapıya koşuyordu.
"Ayy geldiler kapıyı ben açıp para alacağım!"
Tuğçe heyecanla bağırırken gülmeden duramıyordum..sırf bu gün için düğünüme amcamlar bile gelmişti ama onlar direkt düğün salonuna geçeceklerdi konvoya katılmıyorlardı.
Annemde kenara geçip gülümseyerek beni izliyordu o sırada kapı çaldığında kalbim küt küt atmaya başlamıştı.
Tuğçe kapıyı tam açmadığında ses gelmiyordu.
"Kapıyı açar mısın Tuğçe yengecim"
Kerem'in sesini duyduğumda kalbimin çarpması iyice artarken Tuğçe piç gülüşü atıyordu.
"Kapı açılmıyor damat bey"
"Ne- hee"
Hem biz burdan hemde onlar orda gülerken Kerem, Tuğçe'ye bin lira uzatmıştı.
"Enişte biraz daha yanii bak birazcık açıldı"
Herkes gülmeye devam ederken Kerem beş yüz lira daha uzatmıştı.
"Enişte cimri misin yapsana şunu iki bin"
Kerem bu sefer eline ne kadar olduğunu saymadığımız birçok iki yüz koyduğunda herkes şaşırmıştı.
"Hadi yengecim aç şu kapıyı da güzelimi göreyim"
Tuğçe sırıtarak kapıyı açtığında Kerem'le göz göze gelmiştik, sırıtarak bana doğru geldiğinde annem ve Tuğçe kapıyı biraz örtüp evden çıkmışlardı.
Kerem bana adım adım gelirken elleri belimi bulmuştu, kollarımı boynuna dolarken ikimizde birbirimize tatlı tatlı bakıyorduk.
"Her zaman en büyük hayalim seni şu gelinliğin içinde görmekti"
"Benimde en büyük hayalim seninle bu günleri görebilmekti"
Kerem'in elini alıp karnıma koyduğumda ikimizde sırıtıyorduk.
Kerem karnıma eğilip öpücük kondurduğunda iki elini de karnıma koymuştu.
"Bence benim kızım olacak ben inanıyorum"
"Çok umutlanma erkek de olabilir"
"Hayır eminim ben kızım olacak, bak kızım annen bana inanmıyor ama ben inanıyorum sen kızsın"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gittiğinde | Kerem Aktürkoğlu
Fiksi Penggemar"Gitmesen olmaz mı? En azından bir gece, içimde bir kara orman yanıyor gittiğinde"
