Adımlarımı salona çevirdiğimde koltukta oturan Keremle gözlerim buluşmuştu yanına ilerleyip aramızda belli bir mesafeyle oturduğumda Kerem direk lafa girmişti.
"Nisa.."
Oldukça durgun görünüyordu, gözlerime bile tam bakamıyordu.
"Efendim Kerem?"
Sorgularcasına bakışlar atarken bakışlarını bana doğru çevirmişti.
"Nisa..ayrılalım"
Ne? Yine ne saçmalıyordu bu çocuk?
Hiç bir şey yetmez gibi bir de ayrılalım diyordu."Kerem ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu senin?"
Şaşırmış kalmış öylece Kerem'e bakarken o adam gibi yüzüme bakmıyordu bile.
"Kerem! Sana diyorum!"
Yüzünü tekrar kaldırdığında dolan gözlerinden yaş süzülmüştü, noluyordu bu çocuğa?
"Nisa..sana zarar veriyorum kabul et! Benim yüzümden her gün başka bir belanın içine giriyorsun, bu gün az kalsın gözümün önünde ölecektin ve ben hiç bir şey yapamadım o kadar zoruma gitti ki!"
Kerem'in ağlaması şiddetlenirken neden bunları düşündüğünü anlamaya çalışıyordum, ben bile ağzımı açıp sorun etmezken o bu duruma fazla üzülmüştü.
"Kerem hayır yapma, ayrılmak falan istemiyorum"
Kerem göz yaşlarını silmeye çalışsa da her dakika yenisi ekleniyordu.
"Nisa sana delilercesine aşığım anlıyor musun? Sanki bana özel olan paha biçilemez bir sanat eseri gibisin ama ben o sanat eserine zarar veriyorum anlıyor musun hemde bu zararlar bu sanat eserinin yok olmasına sebep olabilecek derecede..ve ben..ben üzülüyorum sen belli etmesen de yoruluyorsun hepsi benden kaynaklanıyor"
Durumu güzel özetlemişti aslına bakarsak ama benim Kerem'den ayrılmaya niyetim falan yoktu!
"Kerem olaya başka bir gözden bakmayı denedin mi? Belki de ben bir çiçeğimdir hm? Sen ise o çiçeğin bu hayata tutunmasına yardımcı olacak su ve o su olmazsa ne olur biliyor musun? O çiçek kurur gider Kerem yani anlayacağın ben sensiz yokum ya seninle bu yola devam ederiz ya da ölen ailemin yanına giderim anlıyor musun? Bunu yaparım Kerem!"
Kerem böyle bir şey dememi beklemez gibi şaşırmıştı öylece kala kaldığında ben kendimden emin bir şekilde devam ediyordum.
"Ayrıca o orospu için sevdiğimden vazgeçecek değilim ben!"
"Nisa bende senden vazgeçecek değilim ama göz göre göre tehditlere maruz kalmana dayanamıyorum!"
"Hayır Kerem sen vazgeçiyorsun, ilk önce sen vazgeçtin bizden! Ben senin için bütün bu olanlara katlanıyorum çünkü aşığım! Gözümü öyle bir kör ettin ki şu ana kadar hiç bir olay da seni bir kez bile suçlamadım çünkü seviyorum anlıyor musun seviyorum! Hatta arttırıyorum peşini bırakmam Kerem duyuyor musun beni! Evleneceğim lan seninle o yolluya yâr etmem hatta ve hatta çocuk da yapacağım senden anladın mı!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gittiğinde | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Gitmesen olmaz mı? En azından bir gece, içimde bir kara orman yanıyor gittiğinde"