Aynadan son kez kendime bakıp derin nefesler alırken annem ve Tuğçe ise bana fatih terim gururlu bakış atıyorlardı.
"Birtanem gerçekten çok güzel oldun"
Annem tatlı tatlı konuşurken derin bir iç çekip anneme bakmıştım, sahiden de güzel olmuştum.
Bu gün söz günümdü, istemeye geleceklerdi beni.. Evde şu an 3 kişiydik annem, Tuğçe ve ben. Normalde amcam ve ailesininde gelmesini istiyordum fakat onlar kuzenim Amerikada okutmaya karar verip hep beraber oraya gitmişlerdi, zaten genel olarak akrabam yoktu çünkü annem tek kardeşti baba tarafı ise sadece amcam vardı yani minimalist bir aileydik ama her iki ailede gerçekten çok güzeldi..tabi keşke babamda burda olabilseydi.. Kerem'ler kalabalıktı bize göre hem ortak arkadaşlarımız da vardı onlar da Keremle beraber gelecekti.
Kapı sesi duymamla gözlerim kapıya kayarken Tuğçe kapıyı açmam için işaret ediyordu.
"Hadi Nisam sakin ol aç"
Tuğçe'nin gazıyla beraber derin bir nefes alıp kapıyı açmıştım, gerçekten çok kalabalıktı ama gözlerim ilk Kerem'le buluşmuştu. Sanki akşam tekrar aynı eve gidip, aynı yatakta yatmayacakmışız gibi birbirimize aptal aşıklar gibi sırıtıyorduk. Sabah beni anneme bıraktıktan sonra kendisi de traş olup ailesinin yanına gitmişti ama bu sefer traştan fotoğraf atmamıştı sürpriz olsun diye ve gerçekten de jilet gibi olmuştu, hayran kalmamak elde değildi.
Kerem içeri ilerleyip bana buket ve çikolata uzattıktan sonra annem ve Tuğçe'ye de birer çiçek verip tekrar bana dönmüştü, sıkıca ellerini belime sardığında bende tek elimde çiçek ve çikolatayı tutarken bir yandan da sarılıyordum.
"Mükemmelsin güzelim"
Kerem kulağıma fısıldadığında hafiften sırıtırken diğer misafirleri de ağırlamaya dönmüştüm. Sırasıyla herkesi içeri aldıktan sonra her yerden çıkan Kerem'in kankileri kalmıştı; Yunus, Barış, Halil ve Berkan dörtlüsü tabi daha çok uhud tepesini terk eden okçular gibilerdi ama..pqodwhk
Herkes salonda yerlerini alırken Keremle bende annemin bizim için organize ettiği bölüme yerleşmiştik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*böyle hayal edin
İkimiz de birbirimize bakıp sırıtırken o sırada bizimkilerde sohbete başlamıştı yavaştan, şu an aralarında öylesine muhabbetler dönüyordu açıkcası zaten bende pek odaklanıyor gibi değildim aklım fikrim Kerem'deydi.
Bir yandan ortamda sohbete odaklanmaya çalışırken bazen ani mide bulantılarım geliyordu, tam hamileliği unutacağım derken bebek kendini hatırlatıyordu. Gözlerim etrafa bakarken sırıtarak bizi çeken Barış ve Yunus ikilisine bakmıştım, şımarık çocuk gibiydiler.
Barış sessizce alttan alttan çekerken birde el sallayın falan diyordu, Kerem elini belime atıp yanaklarımızı yan yana getirdiğinde ikimizde gülümseyerek poz vermiştik tabi aileler sohbet ederken biz yine saçma işler peşindeydik.
