Sessiz Gölgeler

1.Bölüm:KOMUTAN

"ᴜɢ̆ʀᴜɴᴅᴀ öʟᴍᴇʏᴇᴄᴇɢ̆ɪᴍɪᴢ ʙᴀʏʀᴀɢ̆ıɴ ɢöʟɢᴇsɪɴᴇ sıɢ̆ıɴᴍᴀʏıᴢ. ᴀsᴋᴇʀ ᴏʟᴜᴘ ᴠᴀᴛᴀɴᴀ sᴀʜɪᴘ çıᴋᴀʀıᴢ."

Selamm

31.bolumden geliyorum,rica ediyorum bakın.

Lütfen hayalet okuyucular da dahil oylar mısınız?
***

"Yav gitsene be adam! Yok diyorum Allah Allah! Hastalarım var benim oyalama beni!"

"Bende hastanım bana da bak "

"Bakamam efendim... Hergün buraya gelip tüm günümü işgal ediyorsun!"

"İnsafsızın gızı!"

Sinirlendiği belli oluyordu artık. Aydın şivesine geçmişti.

"Bana bak bordo kafalı ayı! Rica ediyorum git lütfen,sırada bekleyen hastalarım var benim be!"

"Akşam sekizde."

"Hayır diyorum. HA-YIR!"

"Peki,sen bilirsin."

Arkasını döndüğü gibi odadan çıkıp gitti. Çok şükür. Başımdaki sıkıntılı hastalar yetmiyormuş gibi birde bordo bereli taktık! Aslında ben takmamıştım,o takılmıştı ama neyse...

Ben Gökçe Atasoy,6 senelik tıp fakültesi eziyetinden sonra ilk yerim burası olmuştu. Batman Gercüş. 18 yaşında hevesle girdiğim üniversiteden 24 yaşında çökmüş,yaşlı nineler gibi çıkmıştım. Keşke doktor olmasaydım dediğim günler çoğunlukla oluyordu. Annemin maviş gözlerine kim dayanırdı ki? Babam bile dayanamamıştı. Ama artık yoktu. 2005,Kerkükte şehit düşmüştü. Yüzbaşı Gökhan Atasoy. O zamanlar 6 yaşındaydım. 1 yaşındaki erkek kardeşim Göktuğ hâlâ annemin kucağındaydı. Babamın şehit haberi geldiğinde anlamamıştım. Anneme "neden babam gelmedi?" Deyip duruyordum. Annem üzüldüğünü bize hiç belli etmezdi. "İşi çıkmış annecim,iş arkadaşı onu haber vermek için gelmiş" derdi. Evet anne,babamın 19 yıldır işi vardı...

Annem Göktuğ ve beni alıp memlekete Muş'a taşınmıştık. Yaklaşık bir senedir de buradaydım. Terörün tam ortasında...
Babamın şehit maaşı bile duruyordu hâlâ..

Annemin ısrarları ve babamın vasiyeti üzerine doktor olmuştum. Babam hep derdi ki "şartlar zor ise insan erken yaşta güçlenir" onun için,onlar için. Bu vatan için can alıp can veren her asker için doktor oldum. Başardım baba.

Derin düşüncelerden beni uyandıran Derin olmuştu. Evet derin... Acil bölümünün hemşiresi. Buradaki sayılı arkadaşlarımdan biriydi.

"Gökçe acile gelmen lazım hemen"

Başımı hızla sallayıp steteskopu başımdan geçirip taktım. Ardından acil bölümüne hızla ilerledik.

"Birşey mi oldu Derin?"

"Kendin görmelisi-"

Sözünü kesen şey acilden çıkan öküz böğürtüsü gibi bir şeydi.

"GÖKÇEEEEĞĞ!"

Allah'ım sen bana sabır ver,gitmemiş miydi bu adam be!

Derine döndüm.

"Derin,bu adamı birdaha hastaneye alırsanız hepinizi gebertirim"