30.Bölüm:KAN KIZILI

541 21 5
                                    

"Dinliyorum,umarım sürprizden biraz ipucu verirsin." Gülümsüyordu. Peki ben bu surata 'baba olamayacaksın' nasıl derdim?  Diyemezdim. Yine demedim,diyemedim...

O kadar büyük bir yüküm vardı ki... Bu yükü onun da omuzlarına yüklemek istemedim.

Ya bunu öğrenirse başkasıma giderse?

Yapar mıydı?

"Aloo? Burda mısın?"

"Ha? burdayım unuttum ya,bizim acilen dışarıya çıkmamız lazım." Deyip kucağından indim. Işık hızıyla odama giderken peşimden gelen ayak seslerini duyuyordum.

Dolabı açtım. Duygusal mood yüklenmeden düzeltmem lazımdı kendimi...

Askılı,pembe elbisemi aldım. Ayakkabı olarakta aynı renk sandaletlerimi.

"Benden birşey mi saklıyorsun sen?" Aşırı zeki ve şüpheciydi. Şüphelerini doğrulamayı çok isterdim... Minik kalbim ne diyeceğine dayanamazdı sanırım.

"Hayır,acelemiz var sadece."

"Peki. Öyle olsun..."

Ben üzerimi giyinirken beni izliyordu. Artık alıştık buna... "Bunlarla üşümez misin?"

"Üşümeme izin verir misin?"

"Tabii ki hayır." Gülümseyerek yanıma geldi. Arkamdan kollarını bedenime sardı. "Seni her zaman böyle sarıp sarmalıyacağıma söz veriyorum..."

Yanağıma sulu bir öpücük kondurdu.

"Zaten beni Bırakırsan Gediz amcam seni öldürür." Diyerek gülümsedim. Zor oluyordu, yüzüne bakarken ona yalan söylemek.

Gediz amcamla zar zorda olsa anlaşabilmişlerdi. Dedem zaten ondan memnundu. Halam biliyordu,annem ise şüpheliydi,bu kadar çabuk olmasından. Bende şüpheliyim anne...

"Hadi beni tutma şimdi! Gitmemiz gerekiyor."

"Sizi bırakayım."

Onu onaylayarak odamdan çıktık. Umay hazırlanmış salonda oturuyordu. "Yani dediğim dedik çaldığım düdük diyorsun."

"Aynen öyle." Dedim gülerek. Barbaros bizi bıraktığında mağazada gezindik. Yaklaşık bir saat onlarca iç çamaşırı takımı almıştık. Arada Umay'a da baksamda,benden kaçmıştı.

Kaçacak ne vardı aa. Hepimiz görüyorduk bunları.

Kız o neydi?

Reyona yaklaştım. Ayy! 2000leri andıran gecelik takımı! Alıyorum seni hayatım! Elimi askıya attığım an bir el daha uzandı. Gözlerimi kocaman açıp elin sahibine baktım. Sarışın benim boylarımda bir kadındı.

"İlk ben gördüm." Diyerek askıyı kendine çekti.

"Aa ne münasebet,iki saattir kendisiyle bakışıyoruz biz." Deyip askıyı kendime çektim. Çekmemle oda kendine çekti. Peki... Yarış mi istiyordu? Onu almak için herşeyi yapardım.

"Hanımefendi bırakın,çok beğendim."

"Asıl siz bırakın,bende çok beğendim."

"Aa hanım!"

"Aa bana bak bayan!"

Ellerini beline koyup "Baktım!" Duruşundan 'saç baş girişelim' diyordu. Peki öyle olsundu!

"Ben bunu almak istiyorum." Deyip askıya uzandı,elini havada yakalayıp ittirdim. "Asıl ben almak istiyorum!" Dediğimde sesim kendiliğinden fazla çıkmıştı.

Sessiz GölgelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin