Derin bir nefes alarak odasına girdiğimde, elimdeki ütülü kıyafetleri yatağa bırakmak için adımlayacaktım ki ardımdan kapının kapanmasıyla korktum. Oda karanlık bir hal aldığında arkamı döndüm ve karartıyla karşılaştım.
Boğazımdan akıp giden sıvını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21.6.24
🖤
Benim gibiydi. Ben de karşımdaki bu kadın gibi buradan gitmemek için çalışacaktım. Umarım beni sever ve kalmama izin verirlerdi.
"Sizin gibi uzun yıllarım olsun istiyorum."
Çok istiyordum.
"İnşallah kızım." Dedi içtenlikle. Daha yeni konuşmamıza rağmen içim hemen ısınmıştı. Burada anlaşbileceğim tek insan bu kadın olacakmış gibi duruyordu.
"Evli misin kızım sen?" diye sorduğunda şaşırdım. Yaşım 23 olmasına rağmen küçük gösteren birisiydim. Minyon tipli olmaktan hep nefret etmiştim ve hâlâ da ediyordum. İnsanlar bunun iyi bir şey olduğunu söylese de ben inkâr ediyordum.
"Yok evli değilim, sevgilim bile yok ki benim." Dedim açıklama gereği duyarak.
"Anladım. İster misin bir tabak?" diye sordu yaptığı tatlıyı göstererek.
"Olur. Güzel görünüyor, ellerinize sağlık."
"Afiyet olsun." dediğinde sandalyeden kalkarak dolaptan pasta tabağı çıkardığında yaptığı tatlıyı tabağa koydu.
"Adı nedir bunun? İlk defa görüyorum." Tabağa yaptığı tatlıdan iki tane koyduğunda ellerini yıkayarak bana döndü. "Sandviç kek."
Küçük bir ısırık aldığımda tadını beğendiğim için ardından hemen bir ısırık daha aldım. Zevkle yemeye başladığımda aç olduğum için mideme iyi gelmişti. Sabah stresten bir şey yiyememiştim. Gerginlik ben de böyle kötü etki yaratıyordu.
"Korhan bey çok sever bunu, o yüzden yaptım. Zaten başka tatlı yediği de yok." dedi bundan hiç memnun değilmiş gibi.
Korhan.
Adı buydu.
Acaba nasıl birisiydi? Elbet bir gün göreceğim için bu soru işaretini aklımdan bir kenarıya attım. Nereden bilecektim ki hiç aklımdan çıkmayacağını.
"Peki bu tatlı neden?"
"Özel bir anlamı yok aslında, bu tatlıyı yemeye ben alıştırdım onu, zorla yedirmiş olabilirim." Diyerek kıkırdadı. Demek tatlıyla arası yoktu
"Yaa sevindim, kesinlikle tatlılarınızı herkes tatmalı."
"Utandırdın beni." Dedi başını eğerek.
Sevil teyzeyle arayı iyi kaynatmıştık. Akşama kadar sohbet ettiğimizde havanın kararmasıyla o akşam yemeği için işe koyulmuştu. Ne kadar yardım etmek istesem de herkesin işininin ayrı olduğunu dile getirmişti. Kuralları bozmamak adına susup kabullenmiştim. Ben de son kez odayı kontrol etmek için yukarı çıkmıştım. Odaya girdiğimde dolaplardaki kıyafetlerin düzenine dikkat etmiş, odanın içindeki bir diğer oda olan banyoya da bakmayı unutmamıştım. Her şey güzel görünüyordu, göze çarpan bir şey yoktu.
