BİR ÇİFT GÖZ

31

Bir sonraki bölüm ınstagram bölümü olacağı için fotoğraf koymadım ♡

30.10.24

🖤

Düğünden bir gün önce.

"Kızım kesinlikle bu gelinlik, hem bedenine tam oturdu hem de hayalindeki model."

Aynadan kendime baktığımda, kendimi derin bi süzgeçten geçirdim. Hayalimde dediği gibi balık, uzun bir duvağı olan bir gelinlik vardı. Sırt dekoltesi duvakla kapansa da yine de güzel bir görüntü sergiliyordu.

Yarın evleniyor olsak da gelinliği sona bırakmıştım. Aslında sona bırakmamıştım, bırakmak zorunda kalmıştım. O evde online toplantı yapmasının ardından dediğini uygulamak için nikah dairesinden gün almıştık. Korhan dediğim dedik, çaldığım düdük hesabı kendi sözünü yerine getirmişti.

Ondan sonraki gün zaten Buçeyle buluşacağımız için tam denk gelmişti. Evlilik muhabbetti açılmış konuşmuştuk, hatta bayağı. Biz kadınlar olarak çok işimiz olduğu için hemen hazırlığa girişmiştik. Gelinlik, organizasyon, davet derken haftanın sonuna gelmiş ve düğün günü gelmiş çatmıştı. Yarın resmen evleniyorduk. Korhan Franco benim eşim oluyordu.

"Sì, signore. Questo abito da sposa ti sta molto bene. In effetti, è stato progettato come se tu fossi il modello." Evet, efendim. Bu gelinlik size cok yakıştı. Hatta sanki model sizmiş gibi, öyle tasarlanmış.

Kadın bunları gülümseyerek dile getirdiğinde bakışları gelinlikteydi. Ben de bir kez etrafımda döndüm ve tekrardan aynadan yansımama baktım. "Grazie, questa sarà la mia scelta." Teşekkür ederim, tercihim bu yönde olacak.

"Alıyor muyuz? Tamam mı?" Buçe bunları heyecanla dile getirdiğinde ben de stres altında olduğum için ellerim terlemeye başlamıştı.

"Güzel değil mi kanka?"

Göz bebekleri büyüdü. "Güzel olmak ne kelime, prenses gibi olacaksın. Çok yakıştı bu gelinlik sana, hayran kaldım kızım. Kocanı düşünemiyorum." Dediğinde tekrardan heyecan bastı. Gülümserken yerimde zıplamamak için kendim zor tuttum.

"O çok beğenecek eminim."

Hem o beni her halimle seviyordu. Ben de onu. Adamın her hali başka, karizmatikti. Fakat düğün günü onu takım elbiseyle görmek için sabırsızlanıyordum. Acaba onun duyguları nasıldı? Benim içimde bolca mutluluk vardı. Ayrıca huzur doluydum. Fakat en yüksek duygum gerginlikti.

"O zaman burada işimiz bitti."

"Bitti güzelim." Dediğimde gelinlik mağazasındaki çalışanlar yardımıyla içeriye girdim ve gelinliği çıkardık. Buradan ayakkabı bakmaya gidecektik. Geriye bir şey kalmıyordu. Bu yorgunluğa bir şeyler içseydik iyi olacaktı.

"Il pagamento è stato effettuato dal signor Korhan. Ti auguriamo felicità in anticipo, sii pieno di pace per tutta la vita." Ödeme Korhan Bey tarafından yapıldı. Şimdiden mutlulukları dileriz, bir ömür boyu huzurla dolun.

Yaşlı bir kadındı. Buranın tasarımcısı olduğunu Korhan söylemişti. Kendisi çok tatlı dilli bir kadındı. Hatta Korhan'ın önemli davetlerde takım elbise tasarımını bu kadın yapıyordu. E tabi doğal olarak da düğünümüzde giyeceği takım elbise de bu kadının elinden çıkacaktı. Mükemmel bir parça çıkaracağı gelinliğimden belli oluyordu.

Gelinliğim özel tasarım olduğu için, bir nevi satın alınmış oluyordu. Zaten kiralamak hiç istemiyordum. Gelinlik önemli bir parçaydı. Bir daha giyemeyecek olsam da saklamak istiyordum. Yıllar sonra çocuklarıma göstermek, güzel bir histi. Her anımızı kayıt altına alıyordum. Bahsettiğim albümü de yapmaya başlamıştım.