Derin bir nefes alarak odasına girdiğimde, elimdeki ütülü kıyafetleri yatağa bırakmak için adımlayacaktım ki ardımdan kapının kapanmasıyla korktum. Oda karanlık bir hal aldığında arkamı döndüm ve karartıyla karşılaştım.
Boğazımdan akıp giden sıvını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27.6.24
🖤
Sana kapımı çalma artık dedim ama kapımı hiç kitlemedim, sen anlamazsın.
İş yerinden ayrıldığımda bir taksiye binmiş eve doğru yola koyulmuştum. Bugün Buçe izinliydi bu yüzden konuşacak bir sürü vaktimiz vardı. Uzun bir süre geçtikten sonra apartmanın önüne geldiğimde ücreti vererek araçtan ayrıldım. Apartmanın kapısını anahtarla açtığımda, evin kapısını da tıpkı az önceki gibi açarak içeri girmiştim.
Burnuma doluşan kokuyla gülümsedim. Çok acıktığımı söylemiş miydim? Usulca kokunun adresi olan mutfağa geçtiğimde ocağın önündeki Buçeyle karşılaştım.
"Aşkım yine döktürüyorsun." Dediğimde yanına adımlamış yanağına dudaklarımı değdirmiştim.
"Geliyorum diye mesaj attın, dedim bu kesin açtır mükemmel ellerimle bir yemek yapayım."
Yalandan hüzünlü bir sesle mırıldandım. "Ayy canım arkadaşım."
"Üzerini değiştirip hemen geliyorsun, anca anlatacakların biter."
Başımı onaylar anlamda salladım. "Tamam." Mutfaktan çıktığımda odaya geçmiş bir çırpıda üzerimi değiştirip elimi yüzümü yıkamıştım. Topuklu ayakkabılarım onun evinde kalmıştı, zaten şuanda pek de ihtiyacım yoktu.
Bugün gün içinde az topukluyla gezdiğim için ayaklarım pek acımamıştı. Bu yüzden mutlu hissediyordum.
Ferahlayan yüzümden dolayı rahatlamıştım. Geri mutfağa geçtiğimde masayı kurmaya başladım. Gerekli olanları koyduktan sonra o da yemekleri tabaklara yerleştirmeye başlamıştı. İkimiz de sandalyelere kurulduğumuzda derin bir sohbete başladık. Ona bilmediği her şeyi anlatmıştım. Söylediklerimin ardından o kadar büyük tepkiler vermişti ki tabi ki de hiç şaşırmamıştım. Yine konuşmanın sonunda beni sinirlendirip çıkmıştı.
"Kalk kız o zaman, hemen bavul ayarlayalım. Senin şimdi süslü elbiselerin de yoktur." Dediğinde gözlerini devirdi.
"Ne elbisesi ya of."
"Pantolon mu giyeceksin kızım saçmalama, vallahi döverim." Dedi kızgın suratıyla, ben inanmıştım şahsen. Onda öyle bir kapasite vardı.
"Ne giyeceğim o zaman?" dedim bıkkınlıkla. Nasıl bir yere gideceğiz bilmiyordum. Sadece verdiği bilgi yazlık bir yer olmasıydı. Aklımda o kadar soru vardı hangi birinin cevabını ne zaman alacaktım bilemiyordum.
