Onlar en iyi arkadaşlar. Ama bu şekilde mi bitecek?
Jennie normal hayatından, ünlü bir üniversitede okumasından, sevdiği her şeye sahip olmasından ve en yakın arkadaşı Taehyung'un yanında olmasından memnundur. Mükemmel hayatından gerçekten çok mutlu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Mezuniyet Günü."
İyi okumalar dilerim.
Öğrencilerin heyecanlandığı gün. İşte herkesin sabırsızlıkla beklediği gün. Okuldaki projeler, tezler ve daha birçok etkinlikle sıkıntılarına son verecek gün. Bu, kendimizi gerçek bir yetişkin gibi hissedebileceğimiz ve önümüzde yeni bir hayata adım atabileceğimiz resmi gün.
Ama şu anda ne heyecanlıyım ne de mutlu. Aslında ağlıyorum. Sanırım Taehyung yüzünden, dün beni gerçekten etkiledi. Daha da çok acıtıyor çünkü bunun benim hatam olduğunu biliyorum bu yüzden onu suçlayamam, ona kızamadım ya da ondan nefret edemedim.
"Bayan Jennie, makyaj sanatçınız burada." Hizmetçinin sesini duyunca yataktan kalktım. Bu arada evdeyim ve mezun olacağımdan beri evimi çoktan kontrol ettim. Makyaj sanatçım odaya girdi ve bana stil vermeye başladı.
Sanırım bir anlığına Taehyung'u unutmalıyım.
...
"Aman Tanrım Jennie, sonunda!" Jisoo ve Nayeon bana sarıldılar. Ben dahil herkes çok mutluydu. Şaşırtıcı bir şekilde onu bir süreliğine unutmayı başardım.
Şimdi mezuniyet elbisemi giyiyorum, büyük dalgalı buklelerle tam yüz makyajı yapmıştım. "Çarpıcısın." Bakışlarımı sınıf arkadaşlarım Jungkook ve Jimin'e kaldırdım.
"Ah, teşekkürler." Gerçekten gülümsedim. "Peki mezun olduktan sonraki plların neler?" Bir konu açmalarını istedim.
"Gerçekten sadece takılmak mı istiyoruz, erkek grubu gibi? Şarkı söylemeyi gerçekten seviyoruz." dedi Jimin, aniden Taehyung'u yeniden hatırladım! Çok iyi bir şarkıcı. "Ya sen?" Jungkook'a sordu.
"Şirketimiz oraya kıyafet de tedarik ettiği için Avrupa'yı hedefliyorum." Moda başkenti Fransa'nın Paris kentine gitmeyi gerçekten çok istiyordum.
"Eh, Avrupa'da buluşalım!" Jimin bağırdı ve bana bir beşlik çaktı.
Bunun dışında bir soruşturma üzerinde çalışıyorum. Babam için adalete ihtiyacım var ve bunun için birini tuttum. Şu anda bunun için çalışıyor. Ve soruşturma yapıyor olsam bile şirketimiz için çalışıyormuşum gibi davranacağım.
Mezuniyet töreni başladı. Gerçekten harika zaman geçirdik. Diplomaların verilmesinden önce, başarılımız Kim Namjoon bir mezuniyet konuşması yapıyor. "Buradaki herkese günaydın. Öğrenciliğimizin kalan süresinin tadını çıkaralım hepimiz ama biliyorum ki çoğumuz zaten bu töreni bitirmek ve hayatı dolu dolu yaşamak istiyoruz. Hepimiz depresyon dahil zor zamanlar geçirdik. Kaygı, aile kaybı, zorbalık ve çok daha fazlası. Ancak şunu unutmayalım ki, bunlar olmadan bugün bu kadar güç ve özgüvenle ayakta kalamayız, bugünden itibaren farklı bir duruma sahip olacağımızı biliyorum. Bazıları Avrupa'yı keşfediyor, bazıları Asya'da ve bazıları da burada kalacak. Ama bu sadece yeni bir hayatın başlangıcı ve yeni bir başlangıç. Hepimiz güçlü kalalım ve yükseklere uçalım."
Hepimiz onu alkışladık. Açıkçası şu anda hissettiğim mutluluğa karşı koyamıyorum. Hissettiğim tüm acıyı görmezden geleceğim, neden sadece olumlu olmayayım? Bu günlerde çok olumsuzum ve şimdi biraz mutluluk ve keyif hissetmeye ihtiyacım var.
Diplomaları verirken hissettiğim mutluluk eskisinden çok daha fazla. Baba, bunların hepsi senin için.
Nayeon bana, "Taehyung'un dün diplomasını almak için buraya geldiğini duydum, töreni deneyimleyemediği için gerçekten üzgün olmalı" dedi. Ahh! Çok suçluyum.
Törenin ardından hep birlikte bir sürü fotoğraf çekildik ve çokça sarıldık. Ayrıca yarın olacak bir "Mezuniyet Sonrası Toplu 2024 kutlaması" planladık. Beklenmedik bir şekilde Kai'nin bana yaklaştığını gördüm.
"Her zamanki gibi çok güzelsin Jennie" dedi. Hüzünlü gözlerle gülümsüyor. Sanırım artık birlikte olmadığımız gerçeğini çoktan kabul etti. "O gece için gerçekten özür dilemek istiyorum, gerçekten sarhoştum-"
"Her neyse, Kai. Daha yeni mezun olduk! Artık bunu unutalım," diye kıkırdadım. Aniden onu affettiğimi bilerek rahatladım.
"Ama yine de hayatımın önemli bir parçası olduğun için mutluyum" dedi. Kalbim yumuşadı, yani birini affettiğinde hissettiğin şey bu mu?
"Biraz veda sarılışı ister misin?" Ona sordum. Kollarını bana doğrulttu ve yavaşça bana sarıldı. Aslında onun yanında kendimi ilk kez bu kadar rahat hissediyordum.
Tüm olanlardan sonra, her şeyin iyi sonuçlanmasına sevindim ve şükrediyorum. Bir şey hariç.
Hala özür dilemem ve Taehyung'a bazı şeyleri itiraf etmem gerekiyor.
