BAŞ HARFİ B | Barış Alper Yılmaz

5

Yeni bölümle tekrardan merhabalar. Umarım beğenirsiniz. Hikaye akışı için görüş ve önerilerinizi yorum olarak yazarsanız çok mutlu olurum. Keyifli okumalar.💕

Barış'tan

Çalan telefonumun sesini duyduğumda mutfaktaydım. Kuzenim Leyla'ya seslendim.

"Kim arıyor?"

Cevap vermedi. İşimi bitirip yanına gittim. Telefonumu masanın üzerine bırakıyordu. Telefonumu açmış olması hoşuma gitmedi.

"Kimdi?"

"Yanlış numara aramış."

Allah'tan yanlış numaraydı. Onaylayıp koltuğa oturdum. Televizyon izlemeye başladım. Peri'nin sevgilim sandığı kişi oydu. Açıklamama fırsat bile vermemişti. Benim  gerçekten bu kadar alçak biri olabileceğime inanmış mıydı? İnanmıştı demek ki. Aramızda bir şey olmadığını söyledi. Ona her yaklaştığımda kendimi ne kadar zor tuttuğumu fark etmemişti bile. Bu sadece cinsel istekten ibaret değildi. Ondan hoşlanmaya başlamıştım. Uzun zaman sonra kalbimi hızlandıran ilk kız olmuştu ama bana haksızlık yapmıştı. Yanlış anlaşılabilir bir durum olabilirdi, evet. Bir kere sormak da mı aklına gelmemişti? Bunları düşünmeyi bırakıp yatmaya gittim. Saat zaten geç olmuştu. 

Yatağıma girdiğimde telefonumu elime aldım. Peri'nin instagram hesabına bakmaya karar verdim. Profiline girip fotoğraflarına bakarken hepsinin yoruma kapalı olduğunu gördüm. Zaten kapalı olmasa gelecek yorumları tahmin bile edemiyorum. Her yeri ortadaydı resmen. İçimi bi kıskançlık duygusu kapladı. Hikayelerine baktığımda bu duygu daha da arttı. Hele son attığı. Bu kadar duygusal yaklaşırken beni bile yükselttiyse başkalarında nasıl duygular uyandırmıştı kim bilir. 

Telefonumu kenara bırakıp onu düşündüm. Gerçekten çok güzeldi. Aşık oluyordum galiba. Aşk neydi ki? Sonumuz böyle mi olacaktı? Bunları düşünürken uyuyakalmışım. 

Uyandığımda hızlıca hazırlanıp çıktım ve tesislere sürdüm arabamı. Park ettikten sonra saat daha erken olduğu için kantinde oturmaya karar verdim. Yiyecek bir şeyler alıp masalardan birine oturdum. Arka masama birileri oturdu daha sonra. Kendi aralarında konuşurlarken hiç huyum olmasa da kulak misafiri olmuştum. 

"Şu yeni gelen mimar. Peri. Gördün mü profilini?"

"Ne varmış ki profilinde?"

Duymadığımı sanıyorlardı galiba. Çalışanların da dikkatini çekiyor demek ki. Ondan bahsedilince dinlemeye devam ettim. 

"Çok fena. Fiziğini görmedin mi?"

"Doğru. Her gördüğümde keşke doya doya sikebilsem diyorum."

"Dün sırf fotoğraflarına bakarak iki kere boşaldım. Aklıma geldikçe kalkıyor."

"Dün gece rüyama girdi. Saatlerce altımda inledi. Rüya görürken gerçekten boşaldım ben de."

Hızlıca masamdan kalkıp arkamda oturanlardan birine yumruğumu geçirip yere serdim. Nasıl peri hakkında böyle konuşabilirlerdi ki? Onu döverken diğeri kolumdan tutup ayırmaya çalışıyordu. Yerdeki kalkamayacak hale gelince diğerine geçirdim yumruğumu. İkisini de nerdeyse hastanelik etmiştim.

"Bir daha Peri'ye bakarsanız, bırak bakmaya adını anarsanız ikinizi de ben sikerim."

Cevap verecek halde değillerdi. Kimse benim Peri'm için böyle şeyler söylemez.

"Duydunuz mu beni! Şimdi ikiniz de siktir olup gidiyorsunuz! Bu tesisin önünden bile geçmeyeceksiniz! Yaklaşmayacaksınız bile! Orospu çocukları!"