BAŞ HARFİ B | Barış Alper Yılmaz

27

Herkese merhabalar, umarım iyisinizdir. Yeni bir kurgu yazmaya başladım. Ona da bakarsanız sevinirim. Bol bol yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar.💖

"Resmen evleniyorsun ya hala inanamıyorum!"

Masal benden çok daha heyecanlıydı. Resmen Barış'la evlenecektim. Bu gerçekten garipti. 

"Ay evet Masal ya. Bu kadar erken beklemiyordum ben de."

"Tüm Türkiye biliyor artık. Çıtayı çok yükseltti Barış."

"Yüzüğü gördüğümde ne olduğunu algılayamadım şaşkınlıktan."

"Genç kızların hayalini yaşıyorsun."

Güldük ikimiz de. Tesiste mola vermiş konuşuyorduk. Projem bitecekti neredeyse. Buraya gelmeyi bırakacaktım. Zamanı belli değildi henüz evet ama olacaktı bir gün. İçimi bir hüzün kapladı. Alışmıştım buraya. Hepsi arkadaşlarım olmuştu.

Barış, Kerem ve Berkan geldi yanımıza. 

"Yenge, bakayım yüzüğüne."

Elimi uzattım. Elimi tutup yüzüğümü inceledi Berkan. 

"Kardeşim zevkliymişsin he." Dedi Barış'a ithafen.

"Beğeneceğinden emin olmak için Masal'dan tavsiye aldım."

Masal'a dönüp sevgiyle baktım. Sarıldık.

"Lan Barış. Benim hala aklımı karıştıran bir durum var."

"Ne var Berkan, ne?"

"Sen Türkçeyi zor konuşuyorsun. O teklif cümlesini nasıl söyledin?"

Berkan hepimizi aydınlatmıştı bir anda. Sahiden nasıl olmuştu böyle bir şey? Çaktırmadan gülmeye çalıştım. 

"Kerem ezberletti. Dümdüz söyleme al bunu ezberle dedi. Ben de ezberledim. Hoşuna gitti mi çiçeğim?" Dedi en son bana dönerek.

"Bayıldım aşkım. Harikaydı. Hiç çaktırmadın bile."

Kendiyle gururlandı. 

"Ya belliydi zaten. Kerem edebi ruhunu katmış."

"Teşekkür ederim Kerem."

"Rica ederim canım."

Kerem gerçekten abim olmuştu. O sırada çalan telefonumla kimin aradığına baktım. Annem arıyordu. Hemen açtım telefonu.

"Efendim annem."

"Nasılsın kuzum?"

"İyiyim anne, sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim kızım. Televizyonda gördüm. Evleniyormuşsunuz."

"Evet anne. Teklif etti. Çok güzeldi biliyor musun?"

"Çok sevindim, güzel kızım."

"Anne benim şimdi kapatmam lazım işe dönmem gerekiyor. Sonra konuşuruz olur mu?"

"Olur kuzum. Görüşürüz."

Telefonu kapatıp Barış'a döndüm. Artık kafama takılan bir şey daha vardı. Ailelerimiz nasıl tanışacaktı. 

"Barış, ailelerimiz nasıl tanışacak?"

"Yavrum sezonun bitmesine bir şey kalmadı. Trabzon'a gideriz. Sonra ben annemleri alıp getiririm."

"Tamam o zaman aşkım."

"Yenge ben de şahit olacağım değil mi?"

"Benim şahidim Masal olacak Berkancım. Barış'ı ikna etmeye bak."