BAŞ HARFİ B | Barış Alper Yılmaz

22

Herkese merhabalar, umarım iyisinizdir. Bugün yazdığım ikinci bölüm olacak. Bol bol yorumlarınızı bekliyorum. Seviliyorsunuz. Keyifli okumalar.💕

Aklıma gelen fikirle uzattığım anahtarı geri çektim. Batuhan'ın numarası hala vardı bende. Telefonumu çıkarıp rehberden ismini ararken Barış'a koşa bir bakış atıp konuştum.

"Bekle, sana her şeyi kanıtlayacağım."

Bir süre duraksadım. Kuracağım cümle bana bile ağır gelmişti.

"Sonra da hayatından siktir olup gideceğim hiç merak etme."

"Ben senden kanıt istemiyorum Peri."

"Kes sesini! Orospu muamelesi yaptığın kızdan az sonra kurtulacaksın."

"Anlık sinirle söyledim. Biliyorsun. Sinirliyken gözüm kimseyi görmüyor."

"Birincisi ben kimse değilim sinirliyken bile dikkat edeceksin, ikincisi kes sesini ve dinle."

Arama tuşuna bastım. Barış'a baktığımda yüzünde sinir ve pişmanlık vardı. Daha çok kendine sinirlenmiş gibiydi. Üçüncü çalışta açtı. Hoparlöre aldım

"Sevgilineden öğrendin demek konuştuklarımızı."

"Öğrendim. Neden böyle bir şey yaptın?"

"Yıllar önce söylemiştim sana. Hayatını zehir edeceğim demiştim."

"Başardın. Mutlu musun?"

"Tahmin ettiğim kadar değil."

"İftira atmana değdi mi?"

"Bu seninki çok salak. Hemen inandı söylediklerime."

"Neden yalan söyledin?"

"Sana ne kadar yalvardığımı hatırlıyor musun? Sadece bir kere öpmek için. Ona bile izin vermedin. Seni biraz tanıyan biri cinsellikle alakan olmadığını bilir. Ne oldu ayrıldınız mı yoksa?"

Suratına kapattım telefonu. Derin bir nefes aldım. Barış'ın yüzüne bile bakmadım. Anahtarı hızla kapıya takıp kilidi çevirdim. Çıkacakken tuttu kolumdan.

"Özür dilerim Peri."

"Artık çok geç Barış. Bana güvenmen için artık çok geç."

"Bitti mi her şey?"

"Aramızda bir şey yokmuş ki zaten. İnanmadın bana. Daha ne olsun?"

"Kızgınsın biliyorum ama nolur bana bir şans ver. Sende sormamıştın bana?"

"Evet, o zamanlar yeni tanışmıştık. Bizim şu an kaç aylık ilişkimiz var."

"Peri, Allah benim belamı versin. Seni üzdüğüm her an için ömür boyu mutlu olamayayım. Ama sen yeter ki yanımda ol. Ben sensiz yapamam."

"Barış, yeter! Bu iki oldu bak. Affedilir bir şey değil söylediğin. Ben sana ilkimi seninle yaşıyorum dedim. Sen geçmişin umrumda değil dedin bana. Buna rağmen söyledim sana. Bana nasıl inanmazsın ya?"

"Perim, biliyorum çok ağır konuştum ama kaldıramadım. Yemin ederim kaldıramadım söylediklerini. Değişirim, yemin ederim. Sakin bir insana dönüşürüm. Bambaşka biri olurum. Yeter ki bırakma beni."

"Barış, bir süre ayrı kalmak ikimize de iyi gelecek."

Cevap vermesine izin vermeden kapıyı kapatıp çıktım. Kapının önünde Berkan, Kerem ve Masal vardı. Gözlerim dolmuş bir şekilde geçtim yanlarından. Kimseyle konuşacak halim yoktu. Yine aldın ağzının payını Peri. Aferin sana. Hızla odama girip çarptım kapıyı.