BAŞ HARFİ B | Barış Alper Yılmaz

16

Herkese merhabalar, iyilikle sağlıkla mutlulukla kalın. Yorumlarınız ve oylarınız için çok teşekkür ederim. Keyifli okumalar.💕

Aradan birkaç gün geçtikten sonra biz ev bulmuş taşınacaktık. Zaten taşınacağımız bi alt kattı. Evet dubleks evimize alışmıştık fakat mecbur bırakılmıştık. Barış yakınlara taşınmamız için çok ısrar etmişti. Alt kattaki ilanı gördüğümüzde de değerlendirdik. 

Kerem Masal'a açılma işini biz gitmeden yapmak istiyordu. Henüz Barış'ın bu plandan haberi yoktu. Bugün konuşacaktım. Antrenmana ara verdiklerinde odama uğrayacaktı. Gece onları yalnız bırakacaktık fakat bir şeyler yaşarlar mı pek emin değilim. Kerem biraz dindar bir insan. Bu tarz şeylere önem veriyor. Her neyse. O kadarı beni ilgilendirmez.

Kapım çalınmış ardından mutlu bir Barış girmişti içeri. Bu ara ilişkimiz çok güzel ilerliyordu. Maşallah. İnsana en çok kendi nazarı değermiş. Yerimden kalkarak sarıldım. 

"Nasılsın Peri kızım?"

"İyiyim bebeğim, sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim yavrum. Ne konuşacaktık?"

"Bu gece evde değiliz."

"Neden?"

"Kerem ile Masal yalnız kalacak. Biz sadece erken gidip yemek falan yapıp çıkarız."

"Neden yalnız kalmaları gerekiyor ki?"

"Ya aşkım öküz müsün? Kerem Masal'a duygularını anlatacak işte."

"Bir de ben dururken senden taktik almış."

"E yani hayatım. Hani Masal benim en yakın arkadaşım, kız kardeşim ya."

"Ben de abisi sayılırım. Ne var yani?"

"Barışçım, sevgilim, bu gece bizim planımız var sadece. Baş başa kalmak istiyoruz."

Gözlerimin içine bakarak derin bir nefes aldı. Belimden tutarak aramızdaki kısacık mesafeyi kapattı. Kollarımı boynuna doladım. Biz uzak kalamıyorduk gerçekten. 

"Yapma, yanarız."

"Yanalım o zaman Barış."

Sıcak basmaya başlamıştı. Dudaklarımız buluştuğunda bir eli yüzüme çıktı. Bu sefer masum bir öpücüktü. Şefkatli, yavaş, sakin... Fazla duygu yüklüydü. Sanki kalbimi öpüyor gibiydi. Ayrıldığımızda gözlerimin içine baktı.

"Seni her halinle, her koşulda her şeyden çok seveceğim. Sen benim kutup yıldızım gibisin. Yönümü, kendimi kaybettiğimde gözlerine bakarken buluyorum kendimi. Seni çok seviyorum Peri kızım. Çok hem de."

"Ya Barış, çok tatlısın. Sen böyle güzel şeyler söylüyorsun ya ben eriyip gidiyorum. Keşke diyorum ben de bu kadar güzel anlatsam duygularımı. Küçükken ailemden biri ölecekse hepimiz bir arabada uçurumdan yuvarlanıp ölelim derdim. Seni de aldım o arabanın içine. Anla seni ne kadar sevdiğimi."

"O arabadan hak etmeyenleri çıkartmalısın artık."

"Aile dediysem, annem babam değil. Anneannem, dedem, abim, Masal ve sen. Bir de Keremi de alabiliriz."

"Çiçeğim benim. İyi ki hayatımdasın."

"Sen de Barış. Sen de sevgilim."

Son bir kez öpüp antrenmana döndü. Ben de işimin başına. Uzun süre çalışamadım çünkü eve gidip yemek yapmam lazımdı. Kerem pek beceremediği için tisk almak istemedi. Bu seferlik ben yapacaktım.