BAŞ HARFİ B | Barış Alper Yılmaz

8

Merhabalar. Hikayenin gidişatı için önerilerde bulunursanız çok sevinirim. Aklımda birkaç fikir var fakat değişiklik yapmayı düşünüyorum. Yorumlara yazarsanız sevinirim. Keyifli okumalar.💕

Bankta dizlerimi kendime çekmiş oturuyordum öylece. Bacaklarım üşüse de umrumda değildi. Bana nasıl ihanet etmişti? Ben kendimi ona bu kadar açmışken, yanlışlıkla da olsa kimseye göstermediğim acılarımı görmesine izin vermişken nasıl yapmıştı bunu? Gördün mü Peri yine aldatıldın, kandırıldın. Ne bekliyordun ki? Seni mi sevecekti zaten? Koskoca futbolcu. Senden çok daha güzellerini bulur. Bulmuş bile. Leyla gerçekten çok güzel bir kızdı. Ama bana gözünün benden başkasını görmediğini söylemişti. Yalan mıydı? Belli ki evet. 

Arabadan çıkarken yanıma aldığım sigara paketinden bi sigara çıkarıp yaktım. Normalde içmiyordum. Çok nadir içerdim. Babamla ilgili şeyler olduğu zamanlarda. Elbette ki beni yıkamazdı. Ama dizlerimin üzerine düşürmüştü bu olay. Güvenebilirim sanmıştım. Buraya kadardı işte. Hayatıma giren herkes bir darbe vurup gidiyordu. Sigaramdan derin bir nefes çektim. Ciğerlerimde hissettikten sonra yavaşça üfledim. Kimseyi görmek istemiyordum. Gözyaşlarım hala durmamış, hala kabullenememiştim. Artık silmiyordum bile gözlerimi. Muhtemelen makyajım akmış, göz altlarım simsiyah olmuştu. Bir gün veriyordum kendime toparlanmak için. Pazartesi tesislere güçlü bir şekilde, sanki hiç ertelenmemiş gibi gitmem gerekiyordu. 

Telefonum ısrarla çaldığında kimin aradığına baktım. Masal arıyordu. Nasıl merak etmişti kim bilir. Bitmek üzere olan sigaramı söndürüp kenara attım. En azından iyi olduğumu bilmeyi hak ediyordu.

"Efendim Masal?"

"Peri nerdesin?! Sabahtan beri seni arıyorum her yerde!"

"Yazdım ya sana. Yalnız kalmaya ihtiyacım var Masal. İyiyim merak etme."

"Herkes deli gibi merak etti seni nerdesin?"

"Barış da orda mı çaktırmadan söyle."

"Evet Peri kızım eve geçecektim."

"Hangi yüzle merak ediyor beni ya?"

"Noldu Peri söylesene!"

Bağırmasıyla telefonu kulağımdan uzaklaştırmak zorunda kaldım. Daha sonra geri yaklaştırdım. Sesim zaten kötü çıkıyordu. Ağzımdan bi hıçkırık kaçtı. 

"Peri neden ağlıyorsun? Ne oldu? Söylesene yavrum."

"Masal anlatacağım her şeyi. Sindirmem için biraz zaman ver nolur."

Cevap vermedi. O sırada başka bir ses duydum.

"Peri saçma sapan davranma nerdesin söyle. Niye ağlıyorsun?"

"Barış konuşmak istemiyorum. Sesini bile duymak istemiyorum."

"Naptım sana peri cevap versene!"

"Gördüm sizi Barış! O kızla öpüşürken gördüm! Seni uyarmıştım! Gözünde hiçbir değerim olmadığını kanıtladığın için teşekkür ederim. Ne aptalmışım ya! Gerçekten beni sevdiğini falan sanmıştım! Kusura bakma. Ne kadar güzel ünlü ve başarılı bir futbolcu olduğunu unutmuşum! Bir de beni mi sevecektin? Salak gibi inandım sana! Bana bunu nasıl yaptın ya! Sevmiyorsan uzak dursaydın. En azından canım bu kadar yanmazdı. Güvenmiştim sana. Güvenmiştim..."

Hıçkırıklarım git gide artıyordu. Avazım çıktığı kadar bağırarak konuşuyordum. Sonlara sesim azalmış konuşmaya halim kalmamıştı.

"Yapma Barış. Bundan sonra tekrar iki yabancı olalım. Fazlası bize iyi gelmiyor. Selam bile vermeyelim birbirimize. Ne ölüme gel, ne ölüne geleyim. Biz sevmeyi beceremedik. Böylesi en iyisi olacak."