ASKER&DOKTOR
🍂
"Ben o askere aittim,asker ise vatana aitti...🥀"
(İzmitli bir asker adam ile Mardinli bir doktor kadının hikayesi!!!)
🍂
Mardindi orası! Cahilliğin geliştiği ama aklın gelişmediği bir şehir.Milyonlarca insanların kanı aktılan şehird...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kalbim kalbine emanet."
-SATIR ARASI YORUM-
🍂🍂🍂
(
1 hafta sonra...)
Yaşadığım reziliğin üzerinden bir hafta geçmişti ama umuttun munzır sırıtışı,altan altan attığı laflarla susmak zorunda kalıyordum.
Kuvars dört gün önce hastaneden çıkmıştı.
Şimdi ise iyidi ama biraz daha dinlenmesi gerekiyordu.Dikişleri de alınmıştı,hareket edebiliyordu ama göreve gidemezdi.
Tabi bu esnada çok şey yaşanmıştı.
Azadı uyuşturcu satmaktan dolayı tutuklamışlardı.Herşey beklerdim ama uyuşturucu satmasını beklemezdim.
Oysa onca kadına şiddet,tecavüz etmesinden dolayı tutuklanması gerekirken,uyuşturucu sattı diye tutuklanmıştı.
Bazen cidden Türkiye adaletini sorguluyorum.
Annem ve babam olarak bildiğim insanlar ise kızları olmadığım için berdelle evlenmeme gerek kalmamıştı.Kurtulmuştum!
Mirzala ne oluyorsa olsun!
Bedia ve ahmetin elindeki birkaç şeyi almıştım.
Konak,arazi ve dağ evini almıştım.Mardindeki kaldığımız konağı oturabilmeleri için almamıştım ve para kazanabilmeleri için ise 'AZADOĞLU ŞİRKET'ini almamıştım.
Sonuçta yaşlı insanlar,bundan sonra çalışamayacaklardı ve bana yirmi dört yıl boyunca büyüttükleri içinde konak ve şirketi almamıştım.
Minnet duygum herşeye ağır basıyordu ve bunu yapmak zorundaymışım gibi hissediyordum.
Mardinle herhangi bir sorunum kalmamıştı.İstediğim gibi artık oraya gidebilirdim.
Ama esma...
Bugün muşa gelecekmiş.Bu yüzden sabahtan beri yemeklerle uğraşıyordum.
Tabi ki bir tek esma değil!
Barış,Cem abi,Özge ve küçük oğlu arda ve son olarakta mikail gelecekti.Askeriyedekilerde gelecekti!
Sabahtan beri-Anahtarını verdiğim evin-evimde yemek pişiriyordum.
Hilal teyze ve nisa abla da yardımlarını benden esirgemedikleri için sizi bolca öpüyorum!
İlk hastaneden geldiğimiz an hilal teyze bir anne edasıyla bize sarılmıştı ve ağlamıştı.Yetmedi,dağıldığımız içinde bol bol da kızmıştı.
Nisa abla ve küçük kızı tuğba bizi gördükleri an sevinmişlerdi.Hilal teyze mevlüt vermişti.
Herkesle bolca hasret gidermiştik.Kötü günler geride kalmıştı.Artık bizi ve beni güzel günler bekliyor,umarım!
