-9-

156 29 20
                                    

İster istemez bir iki adım geriledim onu görünce. Her an silahını çıkarıp tekrar beni vurabilirdi dimi?

"Amca?"

Emir'in sesi anlamadığım bir şekilde şaşkın gelmişti kulağıma. Amcasını burada beklemiyor muydu?

"Çıkıyordun herhalde?"

Emir'in sesi sorudan ziyade ima barındırıyordu. Ama amcası daha çok rahat ve kendinden emin gibiydi.

"Kendi evimden ne sebeple çıkayım yeğenim?"

Emin değilim ama beni silahla vurmanın ufacık bir etkisi olabilir ama ufacık.

"Amca biz seninle ne konuştuk? Bu yaptığın ne şimdi?"

Emir'in öfkesi gitgide artıyordu sanki. Ama amcasında pek bir değişiklik yoktu.

"Sen söyleyeceğini söyledin ama ben son sözümü söylemedim. Bir tane soyu bozuk yüzünden evimi terk edecek değilim." diyen amcası 'soyu bozuk' derken gözlerini bana çevirmiş ve tiksinir gibi bakmıştı.

Bu sırada Emir'in babası çıktı evden.

"Emir!"

"Baba ne oluyor? Ne yapmaya çalışıyorsunuz?"

"Geç içeride konuşalım."

"Ne içerisi baba? Ben sana demedim mi Mayıs'la amcamı aynı evde tutamam diye?"

Amcasına döndü.

"Sen memlekete niye dönmedin amca?"

Emir'in öfkesi biraz daha artmış gibiydi çünkü sesi iyice yüksek çıkmaya başlamıştı.

"Ne sandın yeğen? Sen iki laf ettin diye kendi evimi düşmana mı bırakacaktım?"

"Bu evde hepimizin hakkı var! Ve sen benim karımı az kalsın öldürüyordun! Gidecek olan sensin!"

"Haddini aşma!" diye bağıran amcasına karşı geri durmadı. Artık ikisi de öfkelerini belli etmekten çekinmiyordu.

"Sen bizden birinin kanını dökerek yeterince haddini aştın zaten amca!"

"Dedenin katilinin soyuna mı bizden diyorsun yeğen? Onlar katil! Kafan almıyor mu senin?!"

"Dedemin katilinin kim olduğu belli! Onun günahını bu kıza yükleyemezsin!"

"Yüklerim!" diye bağırdı tekrar. "Seninle nikah kıymaya razı geldiyse başına gelecekleri de kabul etmiş demek ki! Dedesinin suçunu yüklenmeyi bildiyse cezasını da çekmeyi bilecek!"

O kadar korkunç konuşuyordu ki insan ister istemez ürperiyordu. Cezasını çekmeyi bilecek derken aklında ne vardı bu adamın? Hadi öldürmeye çalışması kriz anında oldu, ya şimdi söyledikleri? Kafasında şimdi de işkence etmek mi vardı?

"Amca bak..." diye tekrar konuşacakken babası girdi araya.

"YETER! İkiniz de kesin sesinizi! Herkes eve geçsin!"

Ama Emir pek oralı olmadı.

"Amcam buradayken biz bu eve girmiyoruz baba!"

"Emir uzatma!"

"Ben söyleyeceğimi söyledim baba!" deyip amcasına döndü. "Amcam ister kabul etsin ister etmesin. Mayıs benim karım!" Tekrar babasına döndü. "Ve ben karımı, canına kast eden adamla aynı evde tutmayacağım!"

"Defol git lan o zaman!" diye bağıran yine amcasıydı. "O yanındakini de al çek git babamın evinden! Hiç olmazsa babamın katillerini babamın evinde barındırmadım derim! Sizin hainliğinizin üstünü örtmez ama en azından mezarında biraz olsun rahat yatar benim babam."

Bi UmutHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin