Mardin Güzeli

Bölüm 19

Sevmek için sebep aramadım hiç.
Sesi yetti kalbime
        
                                Ahmed Arif

Barandan
------------------------------------------
Küçüklüğümden beridir hep öfkeyle kalkar zararla otururdum, annemden de bu konu üzerine çok nasihat almıştım ama hiçbir zaman düzeltememiştim kendimi bu konuda

Berfine bugün bir adamın saldırdığını öğrendiğimde gözüm döndü, resmen kafamdan aşağı kaynar sular döküldü. Ben Berfine ilk görüşte vurulmuştum ve sevdiğime sahip çıkacak bir adamdım

Benim karıma el kaldırmaya cüret edenlerin tek tek cezasını kesmek istiyordum ama ben ki silahların içine doğmuş bir adam karımın sözünden çıkamıyordum

Kendimi kaybetmiş gibi bağırdım çağırdım hatta aynaya yumruk attığım için elim kanamaya başlamıştı ama Berfin ona rağmen yanımda durmuş sakinleşmemi beklemek istemişti

Bense hırsımı alamayıp içimdeki öfkeyle Berfine asla söylememem gereken şeyler söylemiştim ve daha fazla kavga etmek istemediğinden yanımda kalmamış gitmişti

Sonrasında yere oturdum biraz sakinleşmek için, bu sırada da yanıma babam geldi

"Oğlum iyi misin?" Temkinli adımlarla geliyordu yanıma, normaldi az önce deliye dönmüş bir adamın yanına temkinli gelinirdi

Kafamı kaldırıp babama baktım ve olumsuz şekilde kafamı salladım. Gelip yanıma oturdu "niye celallendin sen yine?" Dedi. Sinirden ağlamak hiç huyum olan birşey değildi ama işin ucunda karım vardı ve o yanımdayken nasıl tepki vereceğimi bilmiyordum, ağladığım için başıma keskin bir ağrı yayılmıştı ve babama bakamayacak durumdaydım

Ondan gözümü kapatıp konuşmaya başladım "bugün bir adam hastanede zarar vermiş Berfine, ben bu bilgiyi adamlarımdan alıyorum" babam gülmeye başladı komik olan neydi anlamamıştım

Eliyle omzuma vurdu iki kere derin nefes aldı ve konuşmaya başladı"biz senin annenle daha bir yıllık evliydik, annen çok çekingendi benden hiçbir şey isteyemezdi o zamanlar

Sonra birgün kimseye haber vermeden çıkmış konaktan,tabi babaannen alelacele beni arıyor nerde senin karın diye..

Neyse zaman geçti biraz bir baktım annen elinde küçük bir kutuyla girdi içeriye mutlu mutlu

Ben o gün annene o kadar bağırdım o kadar kızdım ki, başladık biz kavga etmeye hem ben bağırıyorum hem annen bağırıyor

Sonra başladı ağlamaya bende aldım bir sinirle elinden kutuyu bir baktım bir tane bebek patiği birde gebelik testi

Meğerse annen o gün abine hamile kaldığını öğrenmiş onun için bana sürpriz yapacakmış tabi ben onu dinlemeden bağırınca tüm hefesi kursağında kaldı kadının" bu olayı bana neden anlattığını anlayamamıştım

"Tabi sen anlamadın ne demek istediğimi, karını dinle önce neden sana anlatamadığını sor. Bak Berfin seni kolay kolay bırakmaz ben sana olan bakışlarını gördüm onun, kaybetme karını" bacağıma vurdu ve benden destek alarak ayağı kalktı

Sonra da elini uzattı ve tutunca beni kaldırdı "teşekkür ederim baba"sıcak bir gülümseme belirdi suratında, hafifçe kapıya doğru itti beni "sabah o sofrada ikinizi de görmek istiyorum" dedi arkamdan bende kafamı sallayıp hızlı adımlarla evden çıktım

Babamın haklılık payı vardı çünkü ben yargısız infaz yapmıştım. Berfin dinlemeden cezasını kesmiştim ve çok üstüne gitmiştim. O benim için annemi, dünyaları bana verecekken ben onu sinirle çok kırmıştım