GÜNLÜK: KANAYAN YARA KABUK TUTMAZ

2 1 0
                                    

Görüşmeyeli uzun zaman oldu, günlük. Sana içimi dökmeyeli ve seninle dertleşmeyeli... Bugün bol bol konuşacağız seninle. Buna çok ihtiyacım var. Ruhum çok ağırlaştı, yükümü hafifletmem gerek.

Uzun zamandır beklediğim savaş en nihayetinde çıktı. Ya da çıkmasına çok az bir zaman var. Herkes, benim bundan bir haber olduğumu düşünüyor olsa da bunu seneler önce hissetmiştim ve hislerim beni yanıltmazdı. Yine yanıltmadılar.

Her kafadan ayrı sesler çıkıyor. Ancak savaş henüz başlamadıysa bile çok yakında. Bu beni heyecanlandırıyor. Güç artık sadece bende olacak, günlük. Ölen kardeşimin hayalleri için savaşacağım. Fakat ruhsal gücümü yitirmek üzereyim. Bedenim ise hâlâ akıl sır erdirilemeyecek kadar dinç. Umarım her zaman da öyle olur.

William beni terk etti, günlük. Ne tepki vermeliyim ya da nasıl hissetmeliyim bilmiyorum. Canım yanıyor. Canımı yakanın sevdiğim adam olması ise beni daha fazla yaralıyor. William benden gitti, günlük. O çok güvendiğim, büyük bir aşk duyduğum adam benden gitti. Giderken de benden birkaç parça eksilterek gitti. Yarım kalbimi tamamlayan adam, o kalbin onsuz atamayacağını bildiği halde gitti. Hem de arkasına dahi bakmadan.

O, verdiği sözleri tutmaya cesaret edemeyecek kadar korkak ve rezil biri. Ve bilirsin, ben korkaklardan nefret ederim. Ama aklımı kurcalayan bir şeyler var. Gitmesinin bir sebebi olmalı, günlük. Yalnızca beni korumak değil. Hatta beni korumak gibi bir sebebi de yok. Çünkü ben her zaman kendimi korurum ve o bunu çok iyi biliyor. Neden gittiğini deli gibi merak ediyorum. Bunu da öğreniriz kısa zamanda.

Kalbim kan gölüne dönmüş bir vaziyette. Oluk oluk kan akıyor, hissedebiliyorum. İyileşmesi içinse tüm kanı kusması gerek. Biliyorsun, kanayan yara kabuk tutmaz. Benim yaram daha çok kanayacak ve daha çok canım yanacak. Sirius yardımcım olsun, günlük. Toparlanmak zorundayım.

Bugün, yarası kanayan sadece ben değilim. Aynı şekilde Austin de yaralı. Onu ben yaraladım. Pişman değilim. Beni öldürmeye çalışan birine acıyamam. Bu benim kanımda var. Üstünden yüzlerce yıl geçmiş olsa da onu asla affetmeyeceğim. Affetmek zayıflık belirtisidir.

Ve ben zayıf değilim. Hiç olmadım. Ya da henüz. Kafamın karışıklığı sana yazdıkça artıyor o yüzden bugün burada bırakacağım. Tanrı bizi korusun.

Milan Anderson.

Katil, Milan Anderson.

ALIENTOWhere stories live. Discover now