I will help you... | Matthy

❤️Deel 23❤️

Hopelijk komt dat goed en gaan er geen rare dingen gebeuren...

'We zijn er!' ik keek uit het raam, te denken, wanneer niet. Iedereen stapt uit en Raoul klikt de auto op slot, 'waar gaan we eerst heen?' ik haal mijn schouders op, ik voel me niet comfortabel, maargoed, wanneer voel ik me dat wel? Ik sla mijn armen rond mijn buik en samen lopen we Raoul achterna. Matthy komt naast me lopen, 'ik heb er ook geen zin in, geloof me' fluistert hij grappig, ik lach en knik, wat een sukkeltje. 

We lopen een beetje rond winkels en als we Cucci inlopen trekt Koen me met zich mee, 'Koen, wat is er?' vraag ik geschokt terwijl ik hem bijhoud. 'Past dit bij mij?' vraagt hij als we bij een rek staan waar hij een trui uit heeft geplukt. 'Weet ik veel, pas dan, dan kan ik het zien' ik voel me nu net een soort moeder, maar ik vind het wel leuk! Nu begin ik wat losser te worden voel ik aan mezelf, maar dat kan ook zomaar omslaan. 

Hij loopt al voor me uit naar de paskamers, hij is veel langer dus ik ren een stukje mee. Hij verdwijnt een paskamer in en nu zie ik hoe grote spiegel hier hangt. Ik wil mezelf niet zien, bang, bang dat die stemmen weer irritant gaan lopen doen of dat ik raar aangekeken word. Ik merk dat ik het moeilijk vind mijzelf niet te verafschuwen in de spiegel. 

'Je bent dik'

'Je bent lelijk'

Nee, nee, ja, ja. Ik weet het niet meer. Dan legt iemand een hand op mijn schouder. 'Hey, ik had je geroepen maar je was te ver in je eigen gedachtes, gaat het wel goed' met verwarde ogen zoek ik die van de gene die achter me staat, Koen's bruine ogen haken in die van mij. Ik zet een waterige glimlach op en draai me naar hem toe, 'staat je leuk' probeer ik niet gebroken te zeggen wat mislukt natuurlijk. 'Oh, eh ja, vind je?' Ik scan zijn bovenlichaam en dan weer zijn ogen. 'Natuurlijk! Anders zeg ik het toch niet sukkel' kut, wat zei ik zojuist? Ik sla een hand voor mijn mond en kijk Koen bang aan. 'Rustig, het komt goed, het is niet erg, ik BEN een sukkel, dat weet ik' zegt hij met een big smile. Ik glimlach en hij verdwijnt weer in de paskamer.

Als we terug lopen vraagt hij nog een keer of hij de trui wel moet doen, ik zucht overdreven, zo heb ik Koen nog nooit gezien, wat een sukkel is het toch. 'Doe nou maar gewoon' ik pak zijn arm en sleur hem haast mee naar de kassa. 'En echt doen he!' zeg ik nog overdreven als ik weer naar de andere jongens terugloop, wat een dag. 

Milo wijst met zijn vrije hand naar een ijswinkel, 'kom, ijsje halen!' en versnelt zijn pas. 'Wat een vreetzak ben jij weer zeg!' schreeuwt Robbie hem nog na. Ik kijk Milo lachend na hoe hij met zijn 2 tasjes aan de andere hand naar de ijswinkel loopt. De rest volgt hem snel maar ik en Matthy blijven op hetzelfde tempo lopen. Hij komt dicht naast me lopen, 'heb jij niks gekocht?' vraagt hij dan. Ik frons, hoezo vraagt hij dat nou weer? 'Eh, nee, hoezo?' 'Oh, niks, gewoon zomaar' ik kijk hem aan, 'er is meer' zeg ik een beetje streng. 'Meer?' vraagt hij overdreven. 'Sukkel' fluister ik, 'dat hoorde ik!' zegt hij dreigend en ik ren naar de andere jongens toe.

'Rob, red me!' roep ik als ik achter hem ga staan. Hij moet lachen en spreid zijn armen wijd uit. 'Mat, wat doe je haar toch aan!' zegt Raoul overdreven. 'Zij noemde mij sukkel!' grijnst Matthy. 'Zo noemde ze mij ook al vanmiddag hoor, niks mis mee' zegt Koen onverschillig terwijl hij van zijn ijsje likt. Ik kom achter Robbie vandaan en sta oog in oog met Matthy, 'dus, samen sukkels?' zeg ik terwijl ik mijn hand uitsteek. 'Deal!' zegt hij terug en schud mijn hand. De rest moet lachen en samen lopen we nog langs wat andere winkels. 

'Kom!' ik pak Matthy bij de arm en sleep hem mee de Only in. Ik heb de smaak te pakken en het lijkt wel of ik alles durf op het moment. 'We moeten nog meer matchen eigenlijk!' zeg ik enthousiast. Hij kijkt me beduusd aan, 'mooi niet, ik hou niet van vintage' ik kijk hem 'boos' aan. 'Doe nou maar gewoon mee' hij zucht overdreven en ik loop langs de broeken, Matthy sjokt achter me aan. 

'Kijk, dit is leuk!' ik hou een wijde lichtgroene broek met zakjes aan de zijkant omhoog. Hij knikt, 'mwah, ja kan wel' 'Ja? Oke passen' ik pak mijn maat eruit en vraag om de maat van Matthy, daarna lopen we langs de truien en samen doen we een andere kleur. Anders match je wel heel erg. 

Als ik uit de paskamer kom ga ik voor de grote spiegel staan. Matthy komt ook uit een paskamer en we bekijken onszelf. 'Zit goed, loopt goed, staat goed, prima!' Ik moet lachen om hoe Matthy dat zegt en hij gaat zich weer omkleden. Ik wil me net omkleden als ik 2 meiden die aan de ander kant van de pasruimte staan hoor praten. 'Heb je dat meisje gezien samen met die blonde jongen? Die jongen verdient beter, zij is echt lelijk, die jongen is echt knap, zou ik zijn nummer vragen?' zegt de ene meid, 'ja waarom niet, lekkerding, die meid is echt een slet ouwe' samen lachen ze erom. Tranen prikken achter mijn ogen, ik ben dik, dus toch wel, zelfs de buitenwereld zegt het. Ik kleed me snel om, veeg mijn tranen weg en loop de paskamer uit. Matthy staat daar al met zijn kleren. 

Hij ziet iets aan me maar ik maak geen oogcontact, hij loopt achter me aan naar de kassa. 

'Een slet'

'Lelijk'

'Matthy verdient beter'

'Hey, wacht even!' roept een meidenstem, kut. Matthy en ik draaien zich om en daar komen de meiden aan gelopen. 'Hey, hey,' ze richten zich alle twee op Matthy. 'Ehm zou ik iets kunnen vragen misschien?' zegt ze flirterig. De andere meid kijkt me hc aan en richt zich weer op Matthy. 'Euh, ja waarom niet?' hij krapt achter zijn oor, hij vind dit hartstikke moeilijk. Ik vind het echt zielig. 'Mag ik je nummer?' hij reageert even niet, 'eh- ik eh- ik heb daar geen behoefte aan' pakt mijn arm en loopt gauw weg. 

Hij kijkt me aan met die blauwe ogen, ze hebben wel gelijk, hij is knap. 'Weet jij wie dat waren?' vraagt hij als we afrekenen. 'Ik heb echt geen idee' ik krijg het tasje van de kassier, bedank haar en loop de winkel uit. 'Waarom vroegen ze dan om mijn nummer?' Voor ik het weet floept het eruit, 'nou, kijk naar jezelf, vind je het heel gek' het is even stil, ik slik, ik ook altijd met die dingen. 'Hoe bedoel je?' vraagt hij zacht, zijn stem op breken. 

Dan trilt mijn telefoon, Raoul. 'Oh, Raoul belt' en neem gelijk op, lang leve de telefoon. 

'Waar zijn jullie? Wij zijn in ieder geval op een terrasje'

'Oh, eh ja, wij zijn net de winkel uit'

'Wacht, ik stuur mijn locatie wel' 

'Is goed, tot zo!'

En hang op, hij stuurt zijn locatie door en samen lopen we erheen. 'Alleen deze weg nog over' zeg ik als ik mijn telefoon weer terug stop. Net als ik wil oversteken, duwt iemand me bijna omver. Ik hou mezelf in evenwicht, Matthy was ook geschrokken en kijkt achter zich, hun weer.

-NOTES-

Hey hey hey sorry sorry sorry voor alles, mij laptop begaf het. 

Mijn vader is de beste! Hij heeft hem aan de praat gekregen, net dus. 

Dus naja dat.

FIJNE ZOMERVAKNTIE IEDREEN!!!

groetjesss