I will help you... | Matthy

❤️Deel 30❤️

'Nee niet zo, ik wil de oude Matthy terug voordat we dit goedmaken' ik knik, 'dan wil ik de oude Vera terug' ze knikt, 'en dat kan denk ik maar op één manier'

POV: Vera

Ik kijk hem aan, spanning, sensatie. Ik heb hem gemist, die ogen, die lach. Ja, het kan maar op één manier, om de liefde terug te krijgen, het vertrouwen in elkaar. We wachten alleen om te kijken wie de eerste stap zet. 

En dat doet hij, de blonde jongen met helder blauwe ogen durft het om een stap vooruit te zetten, er zat maar één stap tussen ons. Hij staat recht voor me en ik moet zelfs een beetje omhoog kijken. 'Één manier toch?' Ik knik. 

Zijn gezicht komt dichterbij, is dit echt de enige manier? Kunnen we niet elkaars liefde ergens anders door laten blijken? Maar door wat dan? Hij lijkt er geen moeite mee te hebben. Ik kijk omhoog in zijn glinsterende blauwe ogen. Ik glimlach en duw mezelf omhoog op mijn tenen. Ik ben nu bijna net zo groot als hij, het scheelt 2 centimeter denk ik. Daarbij kom ik dichterbij zijn gezicht. Hij kijkt me diep aan. 

Dan voel ik vingertoppen langs mijn arm gaan, naar mijn heup. Ik krijg er kippenvel van. Deze jongen heb ik de laatste uren gemist. Dat had ik niet eens door hoeveel. De andere hand van hem heeft ook zijn weg gevonden naar mijn andere heup. Hij glimlacht lief. Ik glimlach terug en hef mijn handen op om één daarvan in zijn nek te leggen en de andere op zijn achterhoofd. Ik streel langzaam met mijn vingertoppen over zijn achterhoofdhuid. Er valt een blonde lok voor zijn gezicht waarna ik moet glimlachen. Zal ik het doen? Mijn ene hand gaat van zijn nek naar zijn haren waarna ik erdoorheen ga. 

'Zit het weer goed' fluistert hij waarna ik met diezelfde adem hem beantwoord, 'ja hoor sukkeltje, prachtig' Hij glimlacht om die woorden. Mijn hand gaat weer naar zijn nek en ik draai mijn hoofd een beetje schuin. Zijn ogen gaan van mijn ogen naar mijn lippen. Ik sluit mijn ogen en wil een stukje naar voren gaan, maar ik voel zijn lippen al op de mijne. Ik druk een beetje als antwoord en streel tussen de kus door met mijn vingertoppen over zijn achterhoofd tussen zijn korte haartjes die daar staan. 

Na even trekken we terug en kijkt hij me verliefd aan, zijn ogen glinsteren van liefde, blijdschap, geluk en nog veel meer kan ik er in lezen. 

'Ik heb je gemist' fluistert hij, 'oh echt? Dat wist ik nog niet' hij glimlacht, 'dan weet je dat nu' ik kom weer dichterbij, 'sukkeltje' en druk mijn lippen weer op die van hem. Hij glimlacht ertussendoor en drukt het nog een beetje aan waarna hij loslaat. 'Ik hou van je Veer' ik ga weer op mijn platte voeten staan. 'Ik hou ook van jou Mat' 

Na even elkaar aangestaard te hebben in die mooie ogen om alles te verwerken laat ik hem los. Ik verbreek het oogcontact, de eerste keer in 10 minuten denk ik. Ik zet een stap naar achter en ga op het bed zitten. 

'Robbie had toch gelijk' zeg ik nu hardop als Matthy naast me komt zitten, 'over wat' vraagt hij als hij een arm over mijn schouders slaat. 'Dat wij soulmates zijn' 'zei hij dat?' Zijn arm glijd van mijn schouders af. 'Ja, vind je dat niet?' en draai mijn hoofd, hij keek me al aan, 'staren is onbeleefd sukkeltje' en druk met mijn wijsvinger op zijn neus. 'Ey joh' en wend gelijk lachend zijn blik af. 

'Hoe zullen we dit noemen?' vraagt Matthy dan. 'Wat?' 'Nou dit, wat wij nu hebben, in wat soort 'relatie' zitten wij' ik denk even na en haal daarna mijn schouders op. 'Kom maar mee dan, dan laat ik het je zien' ik kijk vragend naar de blonde jongen die voor me staat met zijn hand uitgestoken. Er groeit een glimlach op mijn gezicht en ik pak hem aan. Hij trekt me overeind en neemt me mee naar de deur, de trap af, de voordeur open, mee naar buiten. We lopen op onze sokken naar de poort. Hij stond nog open van Robbie vandaag. 

We lopen naast elkaar, hand in hand de welbekende steegjes in. Ik kijk naar Matthy, mijn perfecte jongen. Al mijn zorgen zijn vergeten, ik heb het idee dat ik geen probleem meer heb, geen angst, geen paniek, niks. 

We lopen het grasveldje over. De heuvel is al in zicht. Hij kijkt met een dolle grijns naar me en laat mijn hand los, 'wie er als eerste is!' roept hij en ik en Matthy zetten tegelijk af. Ik ren het laatste stukje grasveld over, de heuvel op en spring er aan de andere kant weer af. Matthy springt een halve seconde later met een plof naast mij in het gras. 'Ik was toch sneller he' zeg ik met een grote glimlach. 'Dat wel' geeft hij zuchtend toe waarna ik alleen maar harder van moet lachen. 

Ik ga tegen de heuvel aan zitten, Matthy komt aan de rechterkant naast mij zitten. Het is denk ik 3 uur ofzo. De zon staat al wat lager. Hebben we toch een half uur in die kamer gezeten. Matthy komt dicht tegen me aan zitten als een klein kind die tegen zijn moeder aan zit. Hij slaat een arm om me heen, ik schuif wat dichter naar hem toe en leg mijn hoofd op zijn sleutelbeen, bijna op zijn borst. 

'Hier kan ik wel aan wennen' lacht Matthy als we even voor ons uit hebben gestaard naar het akkertje voor ons. 'Ik ook wel hoor' lach ik terug. 

'Ehm, Veer, ik wil je wat vertellen eigenlijk' Ik hef mijn hoofd op en draai mijn bovenlichaam naar hem toe. 'Wat is er?' vraag ik als zijn arm van mijn schouders afvalt. 

Hij haalt een zenuwachtig een hand door zijn haar. Ik glimlach naar hem.

'Nou kijk, ik heb nog nooit zo iemand als jij ontmoet, je bent er voor me, je begrijpt me en bovenal, je houd van me.' Ik knik en word lichtelijk emotioneel van zijn woorden. 

'Nou kijk Mat' hij kijkt me gespannen aan, 'ik heb hetzelfde' een grote glimlach komt op zijn gezicht. 'Dan wil ik je iets vragen' ik knik.

'Veer, zou je het leuk vinden om mijn vriendin te zijn?'

De woorden moeten even tot me doordringen. Vriendin. Ik kijk hem vol liefde aan.

'Mat, dat zou ik heel graag willen' 

Hij kijkt me nu ook vol liefde aan en zijn gezicht komt dichterbij. 'Ik hou van je' fluistert hij 'Ik hou ook van jou' en met dat drukt hij zijn lippen op de mijne, ik druk ook een beetje als antwoord op zijn verwachte kus. 

Ik trek terug en kijk hem aan, 'ik meen het he' zegt hij snel. 'Ja dat weet ik nu wel' antwoord ik lachend en leg mijn hoofd op zijn borst. Hij zakt een beetje onderuit en tilt mijn hoofd weer op. Matthy klopt op het gras tussen zijn benen. Ik glimlach en stap tussen zijn benen om vervolgens tegen hem aan te gaan liggen. 

Ik denk dat we een kwartier zo hebben gezeten totdat Matthy wat zegt, 'geld de belofte nogsteeds?' Ik til mezelf op en kijk hem aan. 'We hebben nu wel een andere relatie dan toen dus ik weet het niet' Hij knikt en denkt even na, 'zullen we een nieuwe maken?' Ik kijk hem vragend aan, 'zeg mij na' begint hij. Ik glimlach en hij begint.

'Ik beloof, dat ik altijd voor degene zal zijn in welke situatie dan ook'

Ik herhaal, 'ik beloof, dat ik altijd voor degene zal zijn in welke situatie dan ook'

'En hem of haar altijd zal helpen en steunen in alles'

'En hem of haar altijd zal helpen en steunen in alles'

'Maar bovenal, altijd van degene blijf houden met heel mijn hart'

Ik glimlach en herhaal het weer, 'maar bovenal, altijd van degene blijf houden met heel mijn hart'

'Belooft?' vraagt hij als zijn pink voor mijn neus hangt. Ik grinnik en haak mijn pink erin, 'belooft!' 

-NOTES-

Wat heb ik eigenlijk nog te zeggen? Ja dat het cuties zijn. Dat zeker.

En, oh ja! We komen aan het eind van dit magische boek, i know i know.

Ik vond het heel leuk om te schrijven!! Er komen nog 2 a 3 delen denk ik en dan is hij klaar!!! Ben trots! 

*buiging* 

Groetjessss