I will help you... | Matthy

❤️Deel 6❤️

TW: ZELFBESCHADIGING IK ZET HET ERBIJ ALS HET KOMT.

Niet dat ik wil ontbijten, dat word nog een klus...

Matthy komt naast me lopen, de trap af. We zeggen niks, maar dat boeit me niet. Ik stop mijn handen in mijn zakken en Matthy opent de woonkamerdeur al, ik zucht en a gauw langs Matthy op de bank zitten. Hij komt naast me zitten en een geur van eieren komt me tegemoet, ik moet bijna kokhalzen. Gadver gebakken ei. Naja ik vind het wel lekker alleen nu ben ik al misselijk als ik überhaupt aan eten denk. 

Ik sla mijn armen voor mijn buik en voel Matthy's ogen soms mijn kant op schieten. Dan komt Raoul de keuken uit lopen. 'Oh, hey, ik wilde jullie net gaan halen, ik wist niet dat jullie al hier waren' en geeft een glimlach. Ik glimlach kort terug en doe mijn armen wat strakker over mijn buik. Raoul loopt de keuken weer in en gaat verder met zijn eieren. 

Even later komt Koen de woonkamer binnenlopen, hij kijkt een beetje verbaast maar gaat naast Matthy op de bank zitten. Ik zit in het hoekje dus niemand kan naast me. Robbie komt even later ook de trap afgestampt. Hij komt binnen en werpt gelijk een glimlach naar me. Robbie is ook wel aardig, iedereen is eigenlijk wel aardig. Ik vraag me af waar Milo is, hij woonde hier niet volgensmij, maar waar is hij dan wel? Naar zijn vriendin ofzo? Geen idee, het boeit me eigenlijk ook vrij weinig. Milo is tot nu toe alleen maar druk en dat kan ik er niet bij hebben nu.

Dan vraagt Raoul of we aan de keukentafel kunnen komen zitten. Ik knik en loop als eerste naar de eettafel. Ik ga op de hoek zitten en Matthy komt naast me zitten. Ik vind het wel leuk dat hij telkens naast me komt zitten of staan. Raoul zet een bak met broodjes en een bord met eieren op tafel en gaat dan schuintegenover me zitten, Koen zit tegenover me en naast Matthy zit Robbie. Ik heb totaal geen honger en kijk naast me. Matthy ziet het en geeft ook een blik terug van dat hij ook geen honger heeft. 

Iedereen pakt een broodje en Koen gooit er 1 op mijn bord. 'Hier, wel wat eten he?' en geeft me een knipoog. Ik glimlach en Koen gooit er ook 1 op Matthy's bord. Die rolt met zijn ogen en vraagt om het scherpe mes. Hij krijgt hem van Robbie en snijd langzaam zijn broodje open. Dan geeft hij hem aan mij. Ik snijd ook mijn broodje open en leg hem dan voor me neer. 'Wat gaan jullie vandaag doen?' vraagt Raoul ineens. Matthy haalt zijn schouders op. 'We kunnen wel even naar buiten gaan ofzo' zegt hij dan en kijkt me aan. Naar buiten, 'Ja is prima hoor' zeg ik zacht terug en leg een plakje ei op mijn broodje. Bij mijn vorige huis mocht ik niet eens zelf naar buiten of met iemand anders want dan dachten ze dat ik naar huis ging lopen ofzo. Echt gestoord, I know. 

Mijn broodje is klaar, ik zucht, niet te hard anders gaat het opvallen. Ik pak hem beet en de stemmen gaan weer als een gek tekeer:

'Als je dit eet ben je nog lang van huis met dat afvallen'

'Vetzak' 

'Je gaat het zo echt niet redden hoor, dikke'

Ik wil janken en sta op het punt om dat mes te pakken en een snee in mijn armen te zetten voordat het erger word en het overgaat tot paniek. Ik adem diep in en neem een hap... De smaak van ei en brood komt in mijn mond en ik kokhals, ik hou het binnen, gelukkig heeft niemand het opgemerkt. Zelfs Matthy niet. Ik slik het met moeite door en neem daarna gelijk weer een hap. Dat was dom... Ik hou het net binnen en sta op het punt om te kotsen. Ik slik het gauw door en kijk naar Matthy. Hij heeft ook 2 happen genomen en staat ook op het punt om het uit te kotsen, dat zie ik, ik weet hoe je dat ziet. 

Ik leg mijn broodje neer en duw het bord van me af, als ik nu nog meer eet ga ik van mijn stokje, sowieso. Iedereen is druk in gesprek, ik sla mijn armen om mijn buik en voel Koen's ogen branden. Kut. Ik kijk snel op en zie in een flits zijn bezorgde blik. Dan kijk ik weer naar beneden.