Niet dat ik dat erg vind maar ik ben bang dat ik gevoelens voor hem ga krijgen. Of heb ik dat al? Met die gedachten val ik in slaap...
Volgende morgen, volgende zorgen. Ik zucht en wrijf in mijn ogen. Ik kijk naast me en glimlach, Matthy ligt op zijn zij met zijn gezicht naar mij toegekeerd. Zijn haren zitten door de war. Cute. Okeeeee en kappen maar weer. Ik draai me snel om en kijk op mijn telefoon, 9:00. Oke prima. Ik stap uit bed, wetend dat ik toch niet meer kan slapen en loop naar stilletjes naar de badkamer. Als ik klaar ben en terug kom zie ik dat Matthy zich alleen omgedraaid heeft. Ik glimlach weer naar zijn slaaphoofd, pak mijn telefoon en loop naar beneden. Beter zit er niemand beneden. Ik had in de badkamer alleen even mijn gezicht gewassen en een trui met een kort sportbroekje aangedaan zodat je mijn wond niet zag. Nogsteeds weet niemand het. En dat wil ik ook zo houden...
Ik doe zachtjes de kamerdeur open en zie niemand beneden zitten, gelukkig maar. Ik loop naar de keuken, ook niemand, yes.
Het is heel stil in de kamer. Ik zit aan het kookeiland op een kruk/stoel en staar wat voor me uit, mijn gedachtes krijgen hierdoor de vrije loop:
'Skip ontbijt, je verdient het niet'
'Je bent echt zielig'
'Je waagt het vandaag zielig te doen'
'Niemand geeft om je'
Ik krijg tranen in mijn ogen van deze woorden. Ik slik ze weg en ga op de bank zitten. Ik heb echt geen idee hoe een TV werkt dus ik pak mijn telefoon erbij. Zo zit ik een beetje eindeloos te scrollen op Insta en Snapchat.
Tot de deur opengaat. 'Oh hey Vera! Ik wist niet dat je al beneden was joh'. Het is Robbie. 'Oh hey' zeg ik zacht terug en kijk weer naar mij telefoon. 'Heb je al ontbeten?' vraagt Robbie als hij naar de keuken loopt. Ik weet dat het niet netjes is om te liegen, maar anders gaan de stemmen niet weg... Trouwens ik krijg nu toch geen hap door mijn keel. 'Eh ja ik heb al gegeten' zeg ik terug. Robbie kijkt me vragend aan, ik zag snel in zijn blik dat hij het niet helemaal geloofde. 'Oke dan' Ik knik en vestig mijn aandacht weer op mijn telefoon.
Ik zucht en leg mijn telefoon met een plof naast me, 'sow wat een diepe zucht zeg' lacht Robbie naast me. 'Tja' zeg ik en ga wat onderuitgezakt zitten. Ik heb op de 1 of andere manier behoefte aan Matthy, maargoed hij is een slaapkop dus dat duurt wel even. 'Mat word zo wel wakker, anders ga jij hem toch wakker maken?' zegt Robbie naar de TV kijkend. Ik denk na, word hij dan niet boos? Verpest ik de vriendschap dan niet? Ik vind het opzich een goed idee en zeg dat tegen Robbie. 'Goed idee Rob' zeg ik en verstar. Kut. Ik kortte zijn naam af. Ik slik een keer en kijk naar Robbie, die lijkt niks te merken en steekt alleen zijn hand op. Gauw loop ik de kamer uit.
Pfieuw gelukkig had hij niks gemerkt. Ik loop gauw naar boven en doe de deur open. Hij ligt nog vredig te slapen. Tenminste dat denk ik. Ik loop naar hem toe en ga op de rand van het bed zitten. 'Hey slaapkop, het is al 10 uur kom je?' Met dat gezegd te hebben geef ik een zachte tik op zijn voorhoofd. 'Ey joh' zegt hij zacht met een ochtendstem en draait zich om. 'Hallo??' zeg ik nu een beetje grinnikend en geef een nu wat hardere tik. 'Jaja' zegt hij nu wat harder en draait zich op zijn rug. 'He he' zucht ik en rol met mijn ogen. Ik sta op van zijn bed en zie ineens zijn T-shirt liggen. Betekent dat dat hij niks hieronder aan heeft als alleen zijn boxer? Ik stik bijna en loop gauw naar de deur. 'Nou zie je zo' zeg ik nog snel en wil de kamer uit lopen. 'Joe' hoor ik nog en doe de deur achter me dicht.
Ik kijk niet zo goed waar ik loop en bots bijna tegen Koen aan. 'S-sorry' zeg ik snel en loop gauw de trap af. Ik hoor hem achter me nog grinniken en loopt achter me aan. Ik ga weer in de hoek van de bank zitten en doe alsof er niks gebeurt is maar Koen begint er na een tijdje toch over, 'je keek niet echt uit waar je liep net he?' Zegt hij grinnikend. Ik schaam me en word warm. Mijn ademhaling schiet omhoog en ik probeer mezelf onder controle te krijgen. Het lukt redelijk en Robbie vraagt ernaar. Koen antwoord, 'ze liep zo bijna tegen me aan!' Robbie en Koen schieten in de lach en op dat moment komen Raoul, Milo en Matthy de kamer in lopen. 'Wat is er zo grappig?' vraagt Milo. Koen wil opnieuw beginnen als ik zeg, 'niks hoor'. Koen en Milo kijken me vragend aan en Koen haalt zijn schouders op. 'Precies dat' zegt hij dan snel en veranderd van onderwerp.
Matthy komt naast me zitten op de bank, eindelijk. Wacht wat? Nee laat maar. Geen 'eindelijk' gewoon hij komt naast me zitten. 'Heb jij al gegeten vraagt Matthy als hij zijn telefoon uit zijn broekzak haalt. 'Ja' zeg ik nuchter en pak mijn telefoon van de leuning af. 'Serieus? Hoe vroeg was jij wakker dan?' 'Oh al even' 'Oke'.
Liegen tegen mijn beste vriend is iets wat ik nog nooit heb gedaan. Ik voel me schuldig en kijk naar de andere jongens. Robbie doet niet mee met het gesprek van de rest. Ik frons en kijk nog een keer goed. Vanochtend was hij zo vrolijk, beeld ik me dat nu in of niet? Ik weet het niet en luister naar het gesprek van de jongens. Robbie heeft zich volgensmij afgezonderd ofzo, like ik doe dat ook zo vaak, maar bij hem is het anders, nog nooit gezien. Ik word uit mijn gedachten gehaald door het onderwerp: Wat gaan we vandaag doen?
'Nou' begint Raoul, 'ik heb een klimbos gereserveerd!' Het is even stil en Matthy en ik kijken elkaar aan. We begrijpen elkaars blik, dit moeten we even verwerken. 'Wat?' vraagt Matthy voorzichtig. 'Een klimbos!' zegt Raoul nog een keer. Ik slik en staar voor me uit. Ik durf dat helemaal niet. Maar de jongens vinden me vast een lafaard als ik dit afzeg... Zeker nu ik al het 'probleem kind' hier ben.
'Kut' fluistert Matthy zacht naast me, de rest heeft het niet gehoord maar ik wel, 'nogal' fluister ik terug.
'Gaan jullie je dan omkleden? Dan gaan we zo!' Roept Koen. 'Dat moet jij zelf ook nog hoor dus jij mag niks zeggen' zegt Milo. 'Jaja nou hup' Ik en Matthy haasten zich naar boven en gaan ons klaar maken voor wat er komen gaat...
-NOTES-
Klimbos i know echt dom maar ik moest iets verzinnen, haha.
Maargoed mss HEEL mss vnv nog een deeltje maar denk het niet.
DOEIIIII
LOEF JULLIE.
groetjess
JE LEEST
I will help you... | Matthy
FanficV O L T O O I D Vera is een meisje van 13 jaar, ze zit in de knoop met zichzelf en der ouders dachten dat het wel handig was om haar naar gast/hulp gezinnen te sturen omdat ze zelf niet zo goed wisten hoe ze haar moesten helpen. Ze komt terecht bij...