I will help you... | Matthy

❤️Deel 24❤️

Ik hou mezelf in evenwicht, Matthy was ook geschrokken en kijkt achter zich, hun weer.

'Oh, heb ik je pijn gedaan?' het zijn de meiden van daarnet in de Only. Ik word misselijk van het ondertoontje van sarcasme en spot wat in die vraag zat. 'Waarom ga je met haar om?' de andere meid. Matthy kijkt van mij naar de meiden die voor hem staan. Hij is volgensmij ouder, dus die meiden zijn net zo oud als ik. 'Ik heb er namelijk wel behoefte aan' Ik zie Matthy's gezicht betrekken, 'aan wat?' vraagt hij boos en slaat zijn armen over elkaar. 'Aan jou nummer' flirt ze met hem. Ik ben niet zo snel iemand die jaloers word, maar dit slaat alles! Ik heb zin om een klap in haar gezicht te geven, maar dat durf ik helemaal niet. Ik kijk toe.

POV: Matthy

'Aan wat?' vraag ik boos en sla mijn armen over elkaar, ik ben niet snel boos, eerder bang, maar hun zijn sowieso jonger, dus dan gaat het wel makkelijker. 'Aan jou nummer' oh ja die wilde ze ook nog. 'Oke en wat wil je daarmee?' Ze kijkt me raar aan, 'nou wat denk je, om contact te houden met zo'n knapperd als jij' ik kan wel overgeven, by the way, ik ben niet knap. 'Ik zei dat ik daar geen behoefte aan heb' 'maar ik wel...' als ze dat zegt kijkt ze me diep in de ogen aan, haar groene ogen, wat ik niet heel aantrekkelijk vind, meer de diepe bruine ogen van Vera. (Sorry als je groene ogen hebt, je bent mooi zoals je bent!) Ze komt dichterbij en gaat met haar vingertoppen langs mijn arm. Ze is net zo groot als mij. Ik slik een keer, laat ik me echt verslaan nu? Hoe zal Vera hier over denken? Ik vind haar leuk, niet zij. 

Als ze bij mijn hand is trek ik beide armen omhoog en zet ze af op haar schouders, iets te hard. Ze komt tegen haar vriendin aan en samen vallen ze op de grond. Ik kijk hun boos aan en sla mijn armen weer over elkaar, 'hoe durf je?! Ik voeg alleen om je nummer?!' 'Alleen om mijn nummer? Je raakte me aan!' 'Nietwaar!' zegt ze boos als ze opstaat en het zogenaamde stof van haar kleren afklopte, ze jammerde over haar net gekochte kleren. 'Zo vind je nooit de ware, stom pussy, oh ja en dat meisje? Zij is echt een slet' en met dat gezegd te hebben loopt ze arm in arm met haar vriendin weg. 

Ik kan elk moment breken, dit wil ik nooit meer meemaken. Ik kijk naar Vera, de eerste keer. Ze staart emotieloos voor zich uit. Ik loop naar haar toe en pak haar hand vast, 'Veer, het- ze zijn weg' zeg ik met een breekbare stem. Ze komt uit haar trans en kijkt me aan, met die diepe bruine ogen. 'Ik- ik weet niet hoe ik dit deed of kan ik-' 'Rustig maar, het is goed, ik ben er voor je, kom we lopen naar de jongens' ze zegt het zo geruststellend dat ik in tranen uitbarst. Ze schrikt even maar neem mij dan in haar armen, dit is nog nooit gebeurd, wat ik niet erg vind, mij in haar armen voelt nog zoveel vertrouwder. 

Ik weet niet hoelang we hier stonden. Dan trek ik me terug en kijk haar aan, ze glimlacht, 'belofte altijd behouden' fluistert ze. Ik knik en ze pakt mijn hand vast. 'Kom we gaan naar de jongens' samen steken we de weg over, als we bijna bij het terrasje zijn schieten de woorden van eerder deze dag naar boven, 

'Waarom vroegen ze om mijn nummer?' had ik gevraagd waarop Vera antwoorde, 'nou kijk naar jezelf, vind je het heel gek' het was heel even stil toen ik gevraagd had wat ze bedoelde, mijn stem op breken. Toen werden we onderbroken door Raoul die belde, ik wil nogsteeds weten wat ze daarmee bedoelde.

'Veer' 'ja?' 'Eerder deze dag he' 'ja..' 'nou, toen had je gezegd dat je het heel gek vond dat ze om mijn nummer vroegen, wat bedoelde je daarmee?' Ik kijk snel naar haar, ze twijfelt. 'Nou, zegmaar, ehm' het is stil, 'je bent knap oke, dat bedoelde ik' ze zegt het zacht. Mijn hart maakt een sprongentje, ze vind mij, Matthyas, knap?! 

'Ik ben raar i know, vallen op iemand die hetzelfde probleem heb is raar' ik kijk haar raar aan, ik knijp in haar hand, door dat kijkt ze naar mij. 'Dat is niet raar, in tegen deel, het is wederzijds, weet je nog?' 'Oh ja' fluistert ze zacht terug en kijkt me dieper aan met die mooie bruine ogen. 'Dat is waar ook' dat ene vervelende mondhoekje gaat omhoog, 'dat wisten we allebei toch wel?' Ze knikt.

'HEY JOSTIES' verstoord er iemand ons momentje. Ik laat haar hand snel los omdat Milo en een paar andere mensen ons aankijken door het geschreeuw van hem. 'Waar bleven jullie man!' roept Koen als we bij hun tafel zijn. 'Shoppen!' zegt Vera triomfantelijk en ze houd de Only tas omhoog. 'Jup, ik en Veer hebben geshopt, leuk man' zeg ik sarcastisch. 'Nou niet zo doen, je vond het prima' we weten allebei dat dat 'meiden gezeik' we even achter wegen laten. 'Nou' mompel ik nog, maar krijg een stomp in mijn zij waardoor ik moet lachen. 'Sukkel' zegt ze dan, 'Ey, dat waren we allebei, weet je nog?' 'Oh ja, nou mijn sukkeltje dan' verbetert ze zich, waar ik een klein kleurtje van krijg. 

'Wat hebben jullie gekocht?' vraagt Raoul als we weer in de auto zitten. 'Een broek en een trui, laten we thuis wel zien' antwoord ik Raoul. Hij knikt, Vera staart weer uit het raam, we zijn allebei moe en willen niks liever dan thuis op bed zitten. 

'Mijn sukkeltje dan'

Ik glimlach om die woorden die door mijn hoofd rennen. Zij is ook mijn sukkeltje.

Vera trekt me mee naar boven om onze outfits te passen, moest van Raoul, wij hadden er geen zin in maarja, het blijft Raoul. 

Ik sta in de badkamer en haal een hand door mijn haar, zo prima. 'Ben je klaar Mat?' en met dat loop ik de badkamer uit. We staan tegenover elkaar, te scannen. Ik ga langs haar lichaam, de zakjes op de lichtgroene broek en daarna daarboven, een beige trui met wat groene cijfers op de mouwen. Ik heb dezelfde broek alleen dan met een andere kleur trui, een groene trui met beige cijfers erop. Ze glimlacht, 'perfect' zegt ze, pakt mijn hand en samen lopen we naar beneden.

POV: Vera

'Wauwie' prijst Koen als eerst, Raoul komt de keuken uit gelopen en kijkt ons grijnzend aan. 'Match team is terug!' we krijgen nog wat complimentjes en dan zegt Milo ineens, 'Mat, je moet haar ff rondraaien, das leuk' Matthy kijkt hem vragend aan, 'ja kijk zo' en doet alsof hij een hand vastpakt en iemand ronddraait. Nu knikt hij en kijkt hij naar mij. 'Waarom niet?' zeg ik lachend en met dat ene cutie mondhoekje pakt hij mijn hand vast en ga ik lichtjes op één been staan zodat het wat soepeler gaat en draait hij me rond. 'Naww, kwou dat mijn vriendin zo was' zegt Raoul die de keuken uit loopt. Ik bloos een beetje en Milo vraagt of we het nog een keer kunnen doen. Hij draait me nog een keer rond, pakt de andere hand, laat de andere hand los en doet het nog een keer. Alsof we dit hebben ingestudeerd staan we dit hier te doen. 

'Nou, eten is bijna klaar, gaan jullie nog omkleden of blijven jullie zo?' vraagt Raoul als hij de borden op tafel legt. Ik en Matthy kijken elkaar aan, hij pakt mijn hand en samen sprinten we naar boven, wat doet deze jongen toch met me. 

We zitten aan tafel, we hadden iets chillers aan gedaan en zaten nu aan de tafel met een 200 gram spaghetti. Volgens het eetschema moet het. Ik zucht, ik heb wel honger maar die woorden willen maar niet weggaan van die meiden. 

'Slet'

'Verdient hem niet'

Dat klopt, ik verdien hem niet, hij is zo aardig, ook al struggelt hij met zijn eigen leven blijft hij er voor mij zijn. Nee kappen, hij houd van je. Dat heeft hij vandaag bewezen en gezegd. Ik roer door mijn eten. Dan valt er een traan op mijn bord zonder dat ik het door heb. Kut. Ik veeg hem gauw weg, hopend dat niemand het zag. Ik kijk gauw in mijn ooghoeken, niemand. Gelukkig. Ik doe een sliert in mijn mond en probeer hem door te slikken. Het lukt redelijk en even later zie ik dat ik de helft al op heb. Matthy heeft bijna alles al op en mag stoppen van Raoul. Ik moet nog een paar happen dan hoef ik ook niks meer. 

We liggen op bed, starend naar het plafond, één hand op mijn buik, één hand in die van Matthy gevouwen op zijn been. We liggen naast elkaar, alles te verwerken van deze dag om geen paniekaanval of iets dergelijks te krijgen. Ik hoor even later Matthy zwaar ademen naast mij, zijn greep verslapt in mijn hand, hij slaapt. Ik had bijna alle spaghetti opgekregen net als Matthy. Daar was Raoul blij om, ik niet. Ik draai me om en lig nu bijna tegen Matthy aan. Boeie, ik lig wel lekker zo, enzo val ik ook in slaap.

'JONGENS KOM SNEL!' 

-NOTES-

Hmmmm wie roept dat? Cliffhangerr, morgen weer!!!

Hey hey hey wie heeft er allemaal naar het EK gekeken?

Was echt stom maargoed, doeii

groetjesss