I will help you... | Matthy

❤️Deel 25❤️

TW: ZELFBESCHADIGING

'JONGENS KOM SNEL'

POV: Matthy

Ik schiet overeind, wat hoorde ik? Was het een droom, is het echt? 

'IK MOET JULLIE WAT VERTELLEN KOM'

Nee geen droom dus, ik schud aan Vera, zachtjes maar wel dringend. Kreunend draait ze zich om. 'Veer, Vera, wakker worden, er is iets beneden' zeg ik dringend. Ze gaat langzaam overeind zitten en kijkt me verbaasd aan, 'geen tijd voor uitleg, kom' en sprint al naar de deur. Ze komt snel achter me aan. 

'He he' zucht Koen als we de woonkamer binnen stuiven. 'Wat is er?' vraag ik paniekerig. 'Ho, rustig niet te snel ademen dat is het niet waard' ik knik naar Raoul die op de bank zit. Milo zit naast hem met zijn telefoon in zijn handen. 'Oke neem op' zegt Koen. Milo knik en drukt wat in op zijn telefoon. 

'Heyy maatjes'  hoor ik iemand aan de andere kant van de lijn. Robbie.

Vera komt naast me staan en pakt mijn hand achter mijn rug zodat niemand het ziet. We luisteren naar het gesprek.

'Ik zal gelijk met de deur in huis vallen, ik ben er weer goed bovenop gekomen deze week, ik mag van mezelf van Jamie en Raoul weer bij jullie wonen!'

Vera kijkt me blij aan, laat mijn hand los en omhelst me. Robbie heeft iets bij der gedaan, alleen ik weet niet wat. In positieve zin natuurlijk. 

'Jongen wat fijn!' reageert Raoul als eerst. 'Hoelaat gaan we je verwachten morgen?' Het is even stil aan de andere kant. 'Ik denk zelf 2 uur' antwoord hij dan. Er worden wat positieve geluiden gemaakt en even later vraagt Robbie iets, 

'Zijn Vera en Matthy er ook?'

'Ja hier ben ik' antwoord Vera snel waardoor ik moet lachen.

'Oh en zo te horen ook Matthy dus, ik heb jullie ook gemist, tot morgen en welterusten!'

'Tot morgen Robje' zegt ze met een grijns. Ik weet niet zo goed waarom maar Robbie antwoord al met lachen, 'jaja tot morgen Veertje' er word wat raar naar haar gekeken en even later word het gesprek afgesloten. 

'Wat was dat nou?' vraagt Milo met een grijns. 'Wat?' antwoord Vera onverschillig. 'Nou dat ''Robje'' en ''Veertje'' gedoe' 'Oh dat, tja dat is tussen ons' en verdwijnt met een grote glimlach op haar gezicht naar boven. 'Weet jij wat dat was?' vraagt Koen dan aan mij. Ik haal mijn schouders op, 'i don't know' en loop achter Vera aan naar boven. 

Boven zitten we weer naast elkaar op mijn bed dit keer, ik heb niks gevraagd over die afkortingen, ik hoef het niet per sé te weten namelijk. 'Ik ga even douchen tot zo' ik knik naar Vera, ik merk dat ze wat gespannen is, komt dat door vandaag zeker en dat van Robbie, we moeten er weer op voorbereiden dus dat word een beetje moeilijk, maar samen kunnen we alles! 

Ze loopt langs me om naar de badkamer te gaan met haar spullen. Ze doet de deur op slot wat ze altijd doet, ook neemt ze een trui mee. Je kan bijna ruiken wat ze gaat doen, met het mesje. Soms overweeg ik het om het aan Raoul te vertellen, maar dan ben ik bang dat Vera me nooit meer in vertrouwen neemt. Ik schud het van me af, het kan ook niet zo zijn Matthyas.

POV: Vera

Ik ga de badkamer in en doe deze op slot. Ik stal mijn spulletjes uit en kleed me uit. Ik draai de kraan op zijn hoogst en stap onder de loeihete kraan. Het voelt goed op mijn lijf en ik merk dat alle spanning, prikkels en sensatie van vandaag eruit moeten, het liefst doe ik het niet op deze manier, maar het moet van dat stemmetje. 

ZELFBESCHADIGING

Ik stap half onder de douche vandaan en wrik het mesje onder de spiegel vandaan. Ik sta er mee in mijn handen onder de kraan, eigenlijk moet ik nu dit weggooien en iemand roepen. Maar wat nou als ze alleen maar teleurstelling vinden en ze me eruit gooien, wat nou als ze- 

Fuck it.

Ik kijk nergens naar en zet het mesje in mijn arm, dieper en dieper. Ik trek het een stukje naar beneden, au wat voelt dat goed. Ik haal het mesje uit mijn arm en kijk ernaar, fuck dit is toch dieper dan dat ik hiervoor deed. Het stemmetje is nog niet tevreden en vraagt om meer. Ik kijk door mijn tranen heen naar mijn bovenbenen,

'Ja, doe maar, je bovenbenen zijn perfect'

 Ik leg het mesje erop, duw het naar beneden en glij over mijn been heen. Wow dit is veel lekkerder dan je armen, ik doe het nog op de andere been en dan geeft het stemmetje toe, gelukkig maar. Ik maak het mesje schoon, was mijn haar voorzichtig, mijn net gesneden wonden prikken maar ik heb het zelf gedaan dus geen spijt krijgen nu.

ZELFBESCHADIGING VOORBIJ

Ik trek mijn trui en korte broekje aan, het valt net over mijn sneetjes, gelukkig maar. Ik zet het mesje weer stevig tussen de muur en de spiegel vast en loop de badkamer uit. 

Matthy zit nog op dezelfde plaats en kijkt een keertje streng naar mij, beter had hij het niet door, anders ben ik de lul. Maargoed, hij weet dat ik het mesje heb, alleen niet waar. Ik glimlach naar hem en ga op mijn eigen bed zitten. De diepe wond, het lijkt wel of mijn trui er in zit. Zoveel prikt het. Ik slik mijn tranen weg, berg mijn spullen op en ga op mijn telefoon.

Even later komt Raoul de kamer in, 'Hey, komen jullie spelletje doen? Hebben we al heel lang niet gedaan en iedereen kan' een spelletje doen, doe normaal nee daar heb ik nu dus echt geen zin in, 'ja we komen er aan' antwoord de blonde jongen naast mij en loopt al achter Raoul aan.

Waarom ben ik niet zoals elk ander en zat ik nu met mijn moeder een film te kijken in plaats van dit... Dit gaat fout, ik kan het ruiken.

-NOTES-

Nou, dan heeft Vera wel een sterke neus! Haha

Nou doeiiiiii

Love youu

Groetjesssss