I will help you... | Matthy

❤️Deel 19❤️

'Ben je al klaar?'

Nee, maar dan gaat de deur al open.

POV: Matthy

'Binnen' hoor ik een stem roepen en kijk naar Vera, ze staat geruisloos voor de deur van Koen. Ik adem diep in en doe de deur open. Milo draait zijn stoel om en begrijpt gelijk wat er aan de hand is, 'heb je mij gekozen?' vraagt hij nog voor de zekerheid. Ik knik alleen maar, als ik nu ga praten zijn de tranen niet meer te stoppen. Hij knikt naar de badkamer en ik loop er naar toe.

Ik sluit de deur achter me dicht en begin me gelijk uit te kleden, waarom ook niet? Als ik de lelijke blauwe een beetje te kleine zwembroek aan heb kijk ik naar mezelf in de spiegel, ik ben dun en ik zie mijn ribben zitten. Mijn stemmetje zegt iets heel anders, je bent dik en je ziet het vet zitten. Ik zucht en een traan glijd over mijn wang als ik de sneetjes zie. Waarom ben ik niet perfect? Waarom ben ik niet normaal?

Ik ga met een hand door mijn haar en dan klopt Milo op de deur. De klink gaat al naar beneden en ik laat alles op me af komen. Ik zit in paniek en stress en ben nu niet meer eruit te halen. 

Vera

Ja, zij is de enige die ik nu wil zien.

POV: Vera

Ik sla mijn armen langs mijn buik, daar zit de ergste, de ergste ja, de ergste. Mijn eerste snee die nooit meer is wegegaan. Een grote witte lijn dwars over mijn buik. Ja mijn ergste. Ik draai met mijn natte wangen richting Koen. Hij knikt alleen maar als hij mijn benen scant. Op mijn bovenbenen zitten de ergste. Mijn onderbenen niet heel veel. Daarom durf ik gewoon een korte broek aan te doen. 

Hij gaat langs mijn armen die ik langs mijn buik geslagen heb, dan komt hij bij mijn bovenarmen. Ik zie de blik in zijn ogen en de paniek en stress schieten overal heen, niemand kan me hier nog uithalen.

Matthy

Ja, hij is de enige die ik nu wil zien.

Koen hurkt voor me om mijn blik te pakken. Ik laat het toe en hij raakt me verder niet aan, gelukkig maar. 'Hey, het is oke dat je je zo voelt, je mag je ervoor schamen'. Die woorden deden me niks. 'Mag, mag ik je buik zien?' vraagt hij dan voorzichtig. Ik schud met mijn hoofd. 'Het moet Vera, alsjeblieft'. Ik weet dat ik geen andere keus heb en twijfel nog even. 'Toe maar meissie'. meissie, zo noemde Robbie me altijd. Of meisje. Dan durf ik het, ik laat mijn armen zakken en Koen gaat weer rechtop staan, hij knikt en volgt de witte lijn met zijn ogen. Dan vind ik het wel weer genoeg en sla mijn armen er weer omheen. 'Ik ben trots op je, dat mag je ook wel op jezelf zijn' zegt Koen voordat hij de deur achter zich sluit. Trots... Alles behalve dat.

POV: Matthy

'Hey maatje, gaat het?' het is Milo. Ik schud mijn hoofd en heb mijn armen langs mijn borst geslagen. Hij zegt verder niks en scant mijn benen. Eerst mijn onderbenen, daar zitten er wat, dan de boven. Daar zitten de meeste. Dan komt hij bij de armen en vraagt of ik mijn armen langs mijn borst weg wil doen, ik doe het met tegenzin gelijk wat hem verbaast. Hij gaat met zijn ogen er langs en zegt nog wat lieve woorden, dan verlaat hij de badkamer, wat gaat Raoul wel niet van mij vinden? Ik breek bijna, echt bijna. 

POV: Vera

Ik kleed me gauw weer om en loop zonder nog wat te zeggen de badkamer en kamer uit. Als ik bij mijn eigen kamer ben smijt ik de bikini op de grond en berg mijn hoofd in mijn kussen, wat moet Raoul wel niet van mij vinden? 

POV: Matthy

Ik kleed me om en wil de badkamer uitlopen maar hoor een toetsenbord razend snel op en neer gaan. Hij is vast aantekeningen aan het maken van mijn huid, sneetjes en littekens. Er rollen tranen over mijn wangen en ga zonder nog iets te zeggen de badkamer waarna de kamer uit. Als ik onze kamer binnenkom zie ik Vera met haar hoofd snikkend in haar kussen liggen, dit breekt mij. Ik smijt de zwembroek bovenop de bikini en ga al huilend naast haar zitten op bed. Ze kijkt op en schrikt even dat ik hier al ben en dat ik huil. Ze draait zich op haar rug en ik ga naast haar liggen. Ookal rollen de tranen over onze wangen die niet meer te stoppen zijn weten we allebei dat we elkaar nodig hadden. 

We kijken elkaar aan in haar bed en glimlachen gebroken naar elkaar, dan fluisteren we precies hetzelfde, 'het komt goed, we hebben elkaar' we blijven elkaar aankijken, we zeiden hetzelfde, dus we dachten hetzelfde. Dat voelt goed. En met haar aan mijn zijde val ik in slaap.

POV: Vera

Ik word wakker van iemand die zich omdraait, naast me? Ik open mijn ogen en alle herinneringen komen weer terug, we zijn in slaap gevallen, naast elkaar nadat we een lichaam check hadden gedaan. Ik draai me om en til mijn telefoon op, 5 uur. We gaan zo eten. Ik ben nogsteeds brak en wil omhoog komen maar mijn haar zit vast. Ik kijk ernaar en zie dat Matthy met zijn vingers verstrengeld in mijn haar zit. Ik glimlach en haal mijn haar voorzichtig uit zijn vingers. Dan ga ik overeind zitten en wrijf in mijn ogen. Ik stap uit bed en kijk naar de zorgeloze blonde jongen die net nog naast me lag. Ik moet erbij glimlachen en ga in de badkamer even mijn haar fixen. 

Als ik weer terug kom zit Matthy rechtop in bed in zijn ogen te wrijven. Alles komt weer terug als hij mij ziet. 'We zijn er echt voor elkaar' zegt hij ongelovig. 'Gelukkig wel' zeg ik terug en zeg ook dat we bijna gaan eten denk ik. Hij knikt en rekt zich nog eens flink uit, als hij zijn haar en gezicht ook weer een beetje op orde heeft gedaan lopen we samen naar beneden.

Beneden aangekomen gaan we inderdaad bijna eten. Raoul glimlacht als hij ons ziet, 'lekker geslapen?' en vist zijn telefoon uit zijn broekzak, hij houd hem voor onze neuzen en ik word rood. We liggen daar met onze gezichten naar elkaar toe te slapen, Matthy heeft zijn vingers in mijn haar verstrengeld en ik heb één arm over zijn middel geslagen. Ik kijk naar Matthy en samen schieten we in de lach, 'ja zeker lekker geslapen' lacht hij. Die lach. 

Als wij al aan tafel zitten komt de rest ook naar beneden, iedereen maakt grapjes over of wij lekker geslapen hebben en of wij het veilig gedaan hebben, ik steek mijn tong uit en Matthy durft zijn middelvinger op te steken waarbij ik zachtjes moet giechelen. 'Zo, bijdehand doen?' zegt Milo spottend. Matthy slaat zijn armen over elkaar en kijkt hem vuil aan. Ik moet alleen maar lachen en Matthy geeft hem een zachte stomp in zijn buik waarna hij er één terug krijgt. Koen haalt ze lachend uit elkaar en even later zit ik weer naar mijn bord te kijken waar precies 100 gram aan groente op ligt. Matthy heeft hetzelfde en samen eten we kokhalzend het allemaal op. 

Met hem aan mijn zijde lukt het mij beter dan ooit tevoren!

Even later liggen we in bed. Ik mis de warmte van Matthy hoe ik gebroken in slaap viel. Wat ik zelf echt raar vind want ik had nog nooit samen met een jongen geslapen, gelukkig niet, het klinkt ook eigenlijk best raar als je erover nadenkt. Ik voel Matthy's ogen branden en ik kijk opzij. In het donker zie ik nog net dat ene mondhoekje omhoog gaan. Hij strekt zijn hand uit en 2 seconden later knipt het lichtje aan. 'Kan je ook niet slapen?' fluistert hij vragend. 'Nee' antwoord ik ook fluisterend. Hij gaat overeind zitten en schuift een stukje op. Ik weet niet of ik dit wil, samen slapen, ik heb het nog maar één keer gedaan. Ik zeg het ook terwijl ik mijn benen over de rand heen sla, 'ik weet niet Mat, het voelde vertrouwt maar ik weet niet of ik het wil' Hij knikt begrijpend en begint over de foto. Wat moet ik blij zijn met zo'n jongen aan mijn zijde. 

Ik begin over hoe hij verstrengeld met mijn haren zat, hij word een beetje rood en ik moet lachen. 'Tja' fluistert hij terug, 'ging gewoon vanzelf volgensmij'. Ik zit nogsteeds op mijn bedrand en twijfel nogsteeds, zal ik het doen? 

Fuck it.

Ik sta op en kijk hem aan, hij knikt en zijn gezicht licht op, hij slaat zijn dekbed weg en ik ga naast hem liggen. Onze gezichten tegenover elkaar. Precies in dezelfde houding. Hij knipt het lichtje uit en zo vallen we in slaap.

Wat hou ik toch van hem, ja, ik ben nog nooit zo verliefd geweest.

-NOTES-

Nawwww cutee

Ik hoop dat jullie dit een beetje een leuk deel vonden!

Let me know!

bye byeeeee

Groetjesssss