11 பெருவெடிப்பு
தூயவனின் கண்களில் இருந்த வெப்பத்தை தாங்க முடியாமல் தலை குனிந்தார் மாயவன். தூயவன் அவரை நோக்கி சென்ற போது அவர் சங்கடத்தில் தவித்தார். பவித்ராவின் கரத்தை பற்றி கொண்டு, அவன் அவளையும் தன்னுடன் இழுத்துச் சென்றதை கவனித்தாள் சஞ்சனா. தன் கோபத்தை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு அவரை பார்த்து முறைத்துக் கொண்டு நின்ற தூயவன்,
"இவ வேலைக்காரியா?" என்றான் குத்தீட்டி பார்வையுடன்.
தன் பார்வையை தரையில் பதித்து நின்றார் மாயவன்.
"எப்போதிலிருந்து நீங்களாவே முடிவெடுக்க ஆரம்பிசிங்க, டாட்?" அவன் வார்த்தையில் தீப்பொறி தெறித்தது.
தலை நிமிர்ந்து அவனை ஏறிட்டார் மாயவன்.
"என்னை கடுப்பேத்துற அளவுக்கு ஏதோ செய்யணும்னு உங்களுக்கு திடீர்னு எப்படி தோணுச்சு?" தான் கடுப்பில் இருப்பதை அவருக்கு உணர்த்தினான் தூயவன்.
"நான் அந்த பொண்ணுக்கு வேலை தானே கொடுத்தேன்?"
"அவ என்னோட பொறுப்பு. அவ விஷயத்துல முடிவெடுக்கிறதுக்கு நீங்க யாரு? என்னைக் கேட்காம நீங்க எப்படி முடிவெடுத்தீங்க?"
"முடிவெடுக்கிற உரிமை எனக்கு இல்லையா?"
"இல்ல்ல்லலல... நிச்சயமா இல்ல. ஏன்னா, எப்பவுமே உங்க முடிவு இப்படித்தான் ரொம்ப கேவலமா இருக்கும்"
"நம்ம வீட்டுக்கு வந்திருக்கிற விருந்தாளி முன்னாடி நீ என்னை அவமானப்படுத்துற. அவங்க என்னை எப்படி மதிப்பாங்க?" என்றார் ஏமாற்றத்துடன்
"நீங்க உங்க குடும்பத்தோட மரியாதையை இழந்து ரொம்ப நாள் ஆச்சு, டாட். நீங்க எப்பவாவது அதை நினைச்சு வருத்தப்பட்டது உண்டா? நீங்க மரியாதையா நடந்தா தானே நாங்க உங்களுக்கு மரியாதை கொடுக்க முடியும்?"
சற்று தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு,அவனுக்கு பதில் அளித்தாள் சஞ்சனா.
"தூயவன், அங்கிள் அந்த பொண்ண சந்தோஷப்படுத்த தான் நினைச்சாரு. அது மட்டும் இல்லாம..." என்று மேலும் ஏதோ கூறப்போனவள், தூயவன் வீசிய ஒரு கோபப்பார்வையை பார்த்து வாயை மூடி கொண்டாள்.
YOU ARE READING
என்னுயிர் நின்னதன்றோ...! (முற்றும்✔️)
Romanceமுதன்முறை அவன் அவளை பார்த்த போது, அவள் தன் வாழ்வில் மிக பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்த போகிறாள் என்பது அவனுக்கு தெரியாது... அவள் தன் வாழ்வின் தவிர்க்கவே முடியாத அங்கமாக போகிறாள் என்பதும் அவன் அறிய மாட்டான். எப்படி அவன் வாழ்வை அவள் மாற்றினாள்? எப்படி அவனத...
