என்னுயிர் நின்னதன்றோ...! (முற்றும்✔️)

46 பதிலடி

46 பதிலடி

பழச்சாறுடன் தங்கள் அறைக்கு வந்த பவித்ரா, அதை தூயவனிடம் வழங்கினாள். அதை அவளிடம் இருந்து பெற்ற அதே நேரம், அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்து தன் பக்கத்தில் அமர வைத்துக் கொண்டான். அவளது தோள்களை சுற்றி வளைத்த படி,

"தேங்க்யூ ஸ்வீட் ஹார்ட்" என்றான்.

அந்த பழச்சாறை ஒரு வாய் பருகிவிட்டு, அதை அவளிடம் நீட்ட, அவள் வேண்டாம் என்று தலையசைத்தாள்.

"ஏன்? நான் குடிச்சதை நீ குடிக்க மாட்டியா?"

"நீங்க அர்த்தமில்லாமல் பேசுறீங்க"

"இப்ப நீ சொன்னதுக்கு என்ன அர்த்தம்?"

"நம்ம எல்லாத்தையும் ஷேர் பண்ணியாச்சு. ஆனா நம்ம என்னமோ புது காதலர்கள் மாதிரி பேசுறீங்க"

"அப்புறம் ஏன் இதை சாப்பிட மாட்டேங்கிற?"

"எனக்கு வேண்டாம். நீங்க சாப்பிடுங்க"

அதை அருகில் இருந்த மேஜையின் மீது வைத்து விட்டான்.

"ஏன் அதை குடிக்காம வச்சுட்டீங்க?"

"எனக்கு வேண்டாம்"

"ஏன்?"

"நீ அதை குடிக்கலையே"

"என்னங்க..."

"நீ என்னோட பெட்டர் ஹாஃப். அப்படின்னா எல்லாத்துலயும் பாதி பாதி"

அந்த டம்ளரை எடுத்து அதில் இரண்டு வாய் பருகி விட்டு அவனிடம் கொடுத்தாள்.

"தட்ஸ் மை கேர்ள்"

அவளிடம் இருந்து அதை பெற்று பருகினான்.

"பவி, எல்லாத்துக்கும் தயங்குறதை நிறுத்து. இது உன் குடும்பம். நான் உன் புருஷன். எதுக்காகவும் தயங்க வேண்டிய அவசியம் இல்ல. புரிஞ்சுதா?"

அவள் புன்னகை புரிந்தாள். அப்பொழுது யாரோ கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டது. கதவை சென்று திறந்தாள் பவித்ரா. அங்கு சஞ்சனா நின்று கொண்டிருப்பதை பார்த்து கதவிலிருந்து கைகளை எடுக்காமல், அவளுக்கு வழி கொடுக்காமல் அப்படியே நின்றாள்.