17 அவள் விதவை அல்ல
குணமதியும், வெண்மதியும் சிரிப்பதை நிறுத்தினார்கள்.
"ஏம்மா அவர் உங்ககிட்ட பேசுறது இல்ல?" என்று பவித்ரா கேட்ட கேள்வி அவர்களது சிரிப்பை நிறுத்தியது.
"உங்களுக்கு என்கிட்ட சொல்ல விருப்பமில்லனா..."
"அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல. என் பிள்ளை என்கிட்ட பேசுறதையே நிறுத்திட்டான். என் பொண்ணு அவ வாழ்க்கையையே இழந்துட்டா. இதுக்கு மேல விருப்பப்படறதுக்கும், விருப்பபடாம இருக்குறதுக்கும் என்ன இருக்கு?" என்று வேதனையுடன் கூறிய குணமதி,
"அது பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாடி நடந்தது. அன்னைக்கு எங்க கல்யாண நாள். முதல் நாள் நைட்டு அவர் வீட்டுக்கு வரவே இல்ல. கல்யாண நாள் அப்படிங்கறதால, நான் அவர் கூட கோவிலுக்கு போலாம்னு நெனச்சுக்கிட்டு இருந்தேன். அவரு அன்னைக்கு விடியற்காலையில தான் வீட்டுக்கு வந்தாரு, அதுவும் ஃபுல்லா குடிச்சிட்டு. மாதேஷ் தான் அவரை கூட்டிக்கிட்டு வந்து விட்டாரு. எனக்கு என் புருஷன் மேல அவ்வளவு கோவம். அன்னைக்கு மத்தியானம் வரைக்கும் அவர் எழுந்துக்கவே இல்ல. அவர் தூங்கி எழுந்த போது நான் அவர்கிட்ட பேசல. அது அவரோட ஈகோபை சீண்டி பார்த்துச்சு"
பவித்ரா தன் விழி விரித்தாள்.
"ஆமாம், பவித்ரா, டாட் அப்போ எல்லாம் ரொம்ப ஈகோ பாப்பாரு. மாதேஷ் அங்கிள் கூட சேர்ந்துக்கிட்டு, அம்மாவை ரொம்ப டாமிநேட் பண்ணாரு"
பவித்ரா குணமதியை பார்க்க, அவர் ஆம் என்று தலையசைத்தார்.
"அதோட மட்டுமில்லாம, என்னை விட அவர் ஃபிரண்டு தான் அவருக்கு முக்கியம்னு சொன்னாரு. கல்யாண நாளா அதுவுமா, அப்படிப்பட்ட வார்த்தையை அவர் கிட்ட கேட்டு நான் ரொம்ப காயப்பட்டேன். அவர் என்னை கையாலாகாம உணர வச்சாரு. அவர் மேல அவ்வளவு கோவமா இருந்தேன். அப்போ தான், தூயவனோட ஸ்கூல் பிரின்சிபால் கிட்ட இருந்து எனக்கு ஃபோன் வந்தது. அப்போ தூயா டுவல்த் படிச்சுக்கிட்டு இருந்தான். என்னை ஸ்கூலுக்கு உடனடியா வர சொல்லி கூப்பிட்டாரு பிரின்சிபால். ஸ்கூலுக்கு போனப்போ, தூயா அவனோட கிளாஸ்ல படிச்சுக்கிட்டு இருந்த அவரோட பொண்ணுக்கு லவ் லெட்டர் கொடுத்தான்னு பிரின்சிபால் சொன்னாரு"
YOU ARE READING
என்னுயிர் நின்னதன்றோ...! (முற்றும்✔️)
Romanceமுதன்முறை அவன் அவளை பார்த்த போது, அவள் தன் வாழ்வில் மிக பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்த போகிறாள் என்பது அவனுக்கு தெரியாது... அவள் தன் வாழ்வின் தவிர்க்கவே முடியாத அங்கமாக போகிறாள் என்பதும் அவன் அறிய மாட்டான். எப்படி அவன் வாழ்வை அவள் மாற்றினாள்? எப்படி அவனத...
