40 திருமணம்
தூயவனின் எதிர்பாராத முத்தத்தால் அதிர்ச்சி அடைந்தாள் பவித்ரா. அவள் தன்னை விடுவித்துக் கொள்ள முயன்றும் அந்த முயற்சி பலன் அளிக்கவில்லை, தூயவனின் பிடி தளர்வாகவே இருந்தபோதிலும். விட்டுக் கொடுப்பதை தவிர வேறு வழியில்லாமல் போனது அவளுக்கு. அரை மயக்க நிலையில் இருந்த அவளது முகத்தை பார்த்தபடி தன்னை விடுவித்துக் கொண்டான் தூயவன். தன் கட்டைவிரலால் அவள் இதழை துடைத்து விட்டான். அது அவளை கண்களை திறக்கச் செய்தது. அவள் அங்கிருந்து ஓடிவிட நினைத்த போது, அவளது கையைப் பிடித்து அவளை அப்படி செய்யவிடாமல் தடுத்தான். அங்கு அமர்ந்திருப்பதை தவிர அவளுக்கு வேறு வழியில்லாமல் போனது. தலை குனிந்தபடிய அமர்ந்தாள்.
"பவித்ரா..." என்று அவன் குழைவான குரலில் அழைக்க, தன் கண்களை இறுக்கமாய் மூடி கொண்டாள் பவித்ரா, அவனை பார்க்கும் தைரியம் இன்றி.
"உன்னை தொடுற உரிமை எனக்கு இல்லன்னு நீ நெனச்சா, இங்க இருந்து போயிடலாம்" என்றான்.
கண்களைப் திறந்த பவித்ரா, அவனைப் பார்க்காமல் மென்று விழுங்கினாள்.
"உன்னை வேற யாரோ ஒருத்தியா என்னால நினைக்க முடியல. நீ என்னுடையவ... என்னோட பவித்ரா...! இங்கிருந்து மட்டுமில்ல, நீ எப்பவுமே என்னை விட்டு போகக் கூடாதுன்னு நினைக்கிறேன். நீ மட்டும் என்கிட்ட திரும்பி வராம போயிருந்தா, நான் என்னை ஒரு உதவாக்கரையா நினைச்சிருப்பேன். ஏன்னா, நான் உன்னை ரொம்ப காதலிக்கிறேன்"
உணர்ச்சிகளின் கலவையாய் அவனை ஏறிட்டாள் பவித்ரா.
"என்னை மாதிரி ஒருத்தனுக்கு இதெல்லாம் ரொம்ப அதிகம்னு நினைக்கிறியா?" என்றான் தூயவன்.
அவள் இல்லை என்று அவசரமாய் தலையசைத்தாள்.
"உன்னை நான் தொடக்கூடாதா?" என்றான் அவன்.
அதற்கு பதில் அளிக்க முடியாமல் திணறினாள் பவித்ரா. அவள் அதுக்கு என்ன பதில் கூறுவது? நீ என்னை தொடலாம் என்றா?
YOU ARE READING
என்னுயிர் நின்னதன்றோ...! (முற்றும்✔️)
Romanceமுதன்முறை அவன் அவளை பார்த்த போது, அவள் தன் வாழ்வில் மிக பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்த போகிறாள் என்பது அவனுக்கு தெரியாது... அவள் தன் வாழ்வின் தவிர்க்கவே முடியாத அங்கமாக போகிறாள் என்பதும் அவன் அறிய மாட்டான். எப்படி அவன் வாழ்வை அவள் மாற்றினாள்? எப்படி அவனத...
