Cimcime

three

"Kendine dikkat et" yurttakilerle vedalaşıp aheste aheste yurttan çıkmak üzere yola koyulmuştum. Ankara'ya 4 saat yolum vardı daha.

"Nereye gidiyorsun?" Arkamdan seslenen tanıdık sesle ona doğru döndüm. " Ankara'ya"

"Temelli mi?" Kafamı salladım. "Keşke gitmeseydin"

"Niye?" Karşımdaki kişi üniversiteden arkadaşım Sarp'tı. "Özleyeceğim seni"

"Ankara'ya gelirsen buluşuruz" desem de inanmayın. Ben adam akıllı kimseyle buluşmazdım.

"Dedi üniversitede bile benim randebularımı eken kız"

"Bana arkadaş gözüyle baksaydın buluşurduk Sarp. İkimizde ne gözle baktığını biliyoruz" yürümeye devam ederken elimdeki el valizini kendisi alıp yürümeye devam etti. "Sana arkadaşça bakamıyorum. Çok denedim"

"Farkındayım" yandan bana baktığını görüyordum ama ben ise dimdirekt karşıma bakıyordum. Sarp benden 2 yaş büyüktü. Bu yıl son sınıf hemşireliğinin son dönemiydi. O yüzden çok da üzüldüğünü düşünmüyordum. Zaten hepi topu 1.5 yıldır tanıyordu beni.

"Ankara'ya atanırım belki" derin nefes alıp yüzüne baktım "İnşallah" kahverengi gözleri ve kahverengi saçları vardı. Boyu benden 10 15 santim uzun gibi duruyordu. Burcu benimki gibi boğaydı. İyi bir çocuktu. Lakin ben ona karşı cinsten ziyade arkadaş olarak bakıyorudum.

"Mesajlarıma cevap vermeyi unutma"

"Yürümez isen cevap veririm"

"Çok zorsun..." derin bir nefes alıp kolumu tuttu. Otogarın önüne gelmiştik. " Tek bir mesajına gelirim Ankara'ya"

"Biliyorum Sarp"

"Sen mesaj atmazsın aramazsın biliyorum ama başın dara düştüğünde ihtiyacın olduğunda asla yazmamazlık etme. Her daim buradayım"

"Biliyorum"

"Bilmiyorsun seni ne kadar sevdiğimin farkında değilsin"

"Sarp bu konuya girme lütfen."

"Gidiyorsun Gece. Şimdi değilse ne zaman?"

"Hiçbir zaman" derin bir nefes alıp geri verdi. "Başkasını mı var aklında?" Kafamda beliren isim aklıma gelince kafamı iki yana salladım.

Ondan hoşlanmıyorum

"O zaman neden bana şans vermiyorsun?"

"İstemiyorum Sarp" ellerini saçlarından geçirip arkasını döndü. "Ne kusurum oldu sana karşı"

"Bir kusurun olmadı ama gerçekten sana karşı arkadaşlıktan başka bir şey hissetmiyorum" daha fazla bu konuşmayı yapmak istemediğim için elindeki valizimi aldım. "Senle sevgili olmak isteyen kız elbet ki vardır Sarp. Lütfen bende kalıp beni düşünüp durma. Bu benim hoşuma gitmiyor"

"Ben seninle sevgili olmak istiyorum" bu çocuk niye laf dinlemiyordu anasını satayım ya.

"İyi Sarp kendi kendine gelin güvey ol o zaman ben gidiyorum çünkü. Allah'a emanet" hızlı adımlarla bavulumu sürükleye sürükleye otogara girdim.

Otobüsün kalkmasına 15 dakika vardı...

...

"Sayın yolcular Ankara'ya hoşgeldiniz..."  otobüsten inip bavulumu alırken karşımda gördüğüm kişilerle yüzüm anlık şoktan gülümsemeye döndü.

Abilerim...Ve o...

Skeyim çok değişmişti, çok çok yakışıklı olmuştu...

"Abimm" abimin bana doğru  el sallamasıyla bavulu kenarda bırakıp koşa koşa kollarına sarıldım. Ne kadar da özlemiştim.