6. Bölüm

350 19 12
                                    

Gülerek evde Kerem'i kovalarken ses kesilmişti, yavaş adımlarla odaya girdiğimde Kerem bir anda önüme çıkıp beni korkutmuştu.
Ani korkmamla geriye doğru sendelediğimde belimden tutmuştu, yüzlerimiz yakınlaştığında ikimizin de kalp ritimleri bozuluyordu.

"Korkuttun beni!"

"Beni kovalıyordun ama!"

"Çünkü bütün unu üstüme boşalttın Kerem!"

İkimizde halimize gülerken yanağımdan makas almıştı.

Dün yaşanan olaydan sonra Kerem'in evine gelmiştik, misafir odasında kalmıştım. Benim kendime gelmem için her şeyi yapıyordu..az önce de mutfakta beraber pizza yaparken unu üstüme boşaltmıştı bu yüzden üstümde Kerem'in aşırı bol tişörtü ve şortu vardı.

Kerem'le anlamlı bakışmamız devam ederken burnumuza yanık kokusu gelmişti.

"Kerem pizzayı unuttuk!"

Kerem'den ayrılıp mutfağa koştuğumda peşimden gelmişti, fırını açmamla etrafa duman dolmuştu.
Hafif öksürdüğümde Kerem belimden tutarak geri çekmişti beni.

"Duman altı oldu burası, balkona çıkalım"

Kerem mutfak ve salonu bağlayan balkonun kapısını açtığında içeriye hava girmesini sağlamıştık, ikimizde balkona çıktığımızda göz göze gelip gülüyorduk.

"Kerem"

"Hm?"

Sırıtarak izliyorduk birbirimizi..

"Biz yan yana gelince hiç bi bok beceremiyormuşuz"

Kerem sırıtıp dudaklarını büzdüğünde konuşmaya başladı..

"Bir şey beceremesekte olur Nisam, yan yana olalım yeter"

☆☆☆

"Ya Kerem madem hamur işi gıdalar fazla yememen lazım neden bu kadar pizza aldık biz?"

"Napıyım kızım acıkmıştım"

Gülerek yeri yaslandığımda gerçekten doymuştum ama hala 1 kutu pizzamız daha duruyordu, malum kendimiz yapamayınca pizza sipariş etmiştik ama onu da fazla sipariş edip yiyememiştik..

Koltukta geriye yaslanmış birbirimize bakarken yine tatlı tatlı gülüyorduk birbirimize

"Çok güzelsin biliyor musun?"

Bu çocuk benim kalp ritimlerimle oynuyordu..

"Yaa deme şöyle şeyler"

Utanıp ellerimi yüzüme kapattığımda ellerimi çekmişti.

"Beni güzel yüzüne bakmaktan mahrum bırakma"

Yine birbirimize baktığımızda o masum gülümsemesini sunuyordu bana, baktıkça içim gidiyordu her seferinde..

"Ama sen böyle iltifatlar edersen olmaz ki.."

"Allah Allah, niyeymiş o?"

Kafamı eyerek güldüğümde tekrar gözlerimizi birleştirmiştim.

"Utanıyorum ama..bakma şöyle tatlı tatlı"

Gülerek geri yaslandığımda gülümseyerek yüzlerimizi yaklaştırmıştı, birbirimize derin derin bakıyorduk..

"Öyle arada bir bakma, içim gidiyo"

Delibalım | Kerem Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin