Önümdeki Halil sürekli sohbeti devam ettirme çabasına girerken ben kısa yanıtlar vererek uzaklaşmaya çalışıyordum ama sürekli susmak bilmemişti, saniyelik olarak kafamı çevirdiğimde Kerem'le göz göze gelmeyi beklemiyordum.
Hızlı adımlarla buraya geldiğinde Halil'e bakmadan elimden bir anda tutup ilerlemeye başlamıştı.
Ne olduğunu anlamazken benim odama doğru ilerlemiştik, kapıyı açıp odaya girdiğimizde elimi ondan çekip sinirle bakıyordum.
"Kerem napıyorsun Allah aşkına?"
Yaptığı harekete anlam veremezken o ise fazla sinirli duruyordu, tamam da Halil yakın arkadaşı değil miydi?
"Sevgilimi piçin birinden kurtardım Nisa başka sorun var mı güzelim?"
"Piç mi? Arkadaşın değil miydi senin?"
Sinirle nefes verdiğinde odada bulunan koltuğa oturmuştu.
"Artık arkadaşım falan değil seni de o piçin yanında görmek istemiyorum zaten hamile olarak çalışman doğru da değil kendini fazla yoruyorsun"
"Kerem hani evli değiliz ya normal değil mi? Kimse hamile olduğumu bile bilmiyor hem zaten bebek daha fasulye kadar!"
Kerem o kadar gergin duruyordu ki neler olup bittiğini anlamış halde değildim.
"Bak Nisa kalbini kırmak istemiyorum ama lütfen şu Halil denen yaratıktan uzak dur, lütfen"
"Peki neden Kerem? Zaten gidip çocuğa ben yapışmıyorum kendi geliyor hem sebep ne bana da söyler misin?"
"Piçin teki o herif! Koskoca arkadaşlığımızı bitirdi, bana ihanet etti!"
Bir hışımla ayağa kalktığında dibime girmişti.
"Benim sevdiğim kadına aşık daha ötesi mi var!"
Şaşkınca kaşlarımı havaya kaldırdığımda Kerem kafasını geri atıp gözlerini kapatmıştı.
"Halil'le siz aranızı mı bozdunuz gerçekten sırf benim için?"
"Evet bozduk hatta bizzat ben bozdum! Şu pisliğin adını ağzına alma!"
"Bağırmana gerek yok zaten duyuyorum gerizekalı!"
Elini alnına götürdüğünde ovup tekrar konuşmuştu.
"Bak yavrum şu an seninle aramı bozmak yemin ederim istemiyorum, kafam çok dolu!"
"Bebek dedik intihar dedik hiç kendimizi konuştuk mu Kerem? Kendini hiç bana doğru düzgün açtın mı Kerem?"
"Şimdi de bunun kavgasını mı yapalım kızım?"
"Ya ben kavga yapalım mı dedim Kerem, lafı götünden anlama!"
