~Kerem'den☆
Kendimi yorgunca sahanın ortasına serdiğimde Yunus ve Barış da yanıma dizilmişti.
"Bu Halil o kavgadan sonra antremana gelmedi, izin günü yarındı normalde"
Yunus'un konuşmasını dinledikten sonra Halil denen herife sinirleniyordum. Sabah sevgilime, müstakbel karıcım demişti..kendime yediremiyorum. Kaç senelik arkadaşımın bana böyle bir hainlik yapmasını yediremiyordum!
"Piç kaçmıştır hemen eve"
"Boşverin şu uğursuzu ya zaten antreman bitti kalkın yemeğe gidelim, sabahdan beri kaos içim şişti"
Barış'ı onayladığımızda aklıma Nisa gelmişti. En son eve gitmişti ama hiç aramamıştım, yorgundu muhtemelen ya film izler ya da uyurdu. Aslında bizimkilerle yemeğe çıktıktan sonra ona uğramak mantıklı olurdu, iki dakika bile ayrı kalsam özlüyordum..
Bizimkilerle soyunma odasına geldiğimizde duşa girmeden telefonumu alıp Nisa'yı aramıştım birkaç kez ama açmıyordu, yorgun ve hamileydi haliyle uyuyor olma ihtimali çok yüksekti..rahatsız etmemek adına üstelemeyecektim, akşam uğrardım yanına. Biliyorum aklım onda kalacaktı ama işte kendine de zaman ayırması lazımdı, çok seviyorum onu..öyle böyle değil. Ona bir şey olması düşüncesi bile aklımı çeliyordu..
~~
Nisa'dan☆
Kolumu sımsıkı tutan aptal herifler zorla beni eve sürüklerken sarsılıp duruyordum, bari kadın kaçırıyorsun düzgün kaçır aptal!
Kafamı çevirip arabadan çıkan Halil'e baktığımda arsız gibi gülerek geliyordu.
"Bana bak Halil, şu izbandutlara söyle düzgün tutsunlar beni!"
Hala istifini bozmadan sırıtarak gelirken evin kapısını açmışlardı, elim bağlı haldeyken koltuğa oturttuklarında sinirle onlara bakıyordum.
"Ulan aptal herifler açın şu elimi!"
"Ne naz yaptın be kızım"
Konuşan Halil'e döndüğümde sinirle gözlerimi devirmiştim, şaka gibiydi. Kerem buna ne dediyse az bile demiş, piçin en önde gideni buydu!
"Bana bakın gerizekalılar, açın şu elimi!"
Halil gözüyle açın der gibi işaret yapınca başımdaki kocaman duran adam gelip açmıştı, sinirle bileklerimi okşarken kalkıp koşarak kaçmak istiyordum!
"Tamam siz gidin, bundan sonrası bende"
Halil yanındaki gerizekalılara emir verdiğinde çıkıp gitmişlerdi, bu piçle napacaktım ben burda ya? Bildiğin dağa, ormana kaçırmıştı beni! Hayır, anlamıyorum derdi ne bunun benimle?
Halil yanıma doğru oturduğunda ondan uzaklaşmıştım, bu hareketime güldüğünde tiksinerek bakıyordum ona.
"Müstakbel karıcım niye kaçıyorsun benden ya?"
Karıcım diyor bir de it!
"Ya sen aklını falan mı kaçırdın? Ne karısı ya, düzgün konuş benimle!"
Histerik bir gülüş attığında tekrar konuşmaya başlamıştı.
"Karıcım değilde eşim diyeyim o zaman?"
