Kerem'in abisinin eşleri yani yengeleriyle sohbet ederken biten çayları görüp ayağa kalkmıştım o sırada Dilara abla engel olmuştu.
"Canım sürekli bizimle uğraştın ben koyayım çayları bu sefer"
İnce düşüncesine gülümsediğimde bardakları elime almıştım.
"Olur mu öyle şey Dilara abla otur sen"
Bardakları alıp mutfağa geçtiğimde çayları koyuyordum, bir yandan da fazla heyecan yapmış haldeydim. Aileye yeni gelin olacaktım haliyle eltilerimle tanışma gibiydi bu, kendimi kassam da sürekli rahat olmam gerektiğini söylüyorlardı.
Çayları koyup gideceğim sırada yanıma gelen Dilara ablayla durmuştum.
"Nisacım, Selim de çayını bitirmiş ona da çay koyayım ben"
"Deseydin ablacım gelir alırdım ben"
"Yok zaten seni çok yorduk bu gün ablacım, hem ne güzel şeyler hazırlamışsın sen öyle maşallahın var"
Gülümseyerek teşekkür ettiğimde ayak üstü sohbete dalmış haldeydik.
En son bardakları da alıp içeri geçtiğimizde tekrar yerlerimize oturmuştuk, bir anda Rıdvan abinin telefonu çaldığında sessizlik oluşmuştu.
Rıdvan abi telefonla konuşurken yanımdaki Kerem bana dönüp gülümsemişti, herkesin içinde utansam da gülmem otomatik genişliyordu.
Rıdvan abi ayağa kalktığında Kerem'le bakışlarımız oraya dönmüştü.
"Abi noldu hayırdır?"
"Kerem bu arabayı selim yanlış yere park etmiş benim numaram yazıyordu aradılar şimdi çekmeden arabayı alalım ordan"
Kerem ve Selim abi de ayağa kalktığında şaşkınca kalmıştık biz.
"İyi abi bende geleyim benim volvonun oraya çekelim"
Kerem ve Rıdvan abi önden giderken Selim abi de peşlerinden gitmişti.
Ben Kerem'in yengeleriyle baş başa kaldığımda Emel abla konuşmaya başlamıştı.
"Ee Nisacım siz yüzükleri ne zaman takacaksınız?"
"Tam olarak belirli bir tarih düşünmedik abla ama yakın zamanda inşallah"
Tatlı tatlı sohbet ederken konu evlilik üzerinden gidiyordu, bu kadar evlilik konusu beni kasıyordu ve bunu belli ettiğim için sürekli onlardan çekinmemem gerektiğini söylüyorlardı.
"Canım evlilik konularında hoşlanmıyorsan bahsetmeyiz istersen"
"Yok Emel ablacım olur mu öyle şey sadece heyecanlandırıyor beni"
İkisi beraber güldüklerinde Dilara abla söze girmişti.
"Bende ilk evlendiğimde öyleydim, heyecandan ne yapacağımı bilemezdim"
Bu sefer Emel abla da söze girmişti.
"Ama Nisacım sanki sizin ki biraz erken değil mi?"
İşte o soru..bizi ele verecek soru buydu.
"Yanii ablacım biz memnunuz kaç yaşına geliyoruz neredeyse 30 olacağız haliyle çokta bekletmek istemedik"
