SAB Series #1 : Behind the Dark Shadow

20

Wild

Nagsindi ako ng sigarilyo na itinaktak ko sa ashtray matapos humithit, ang ginawa kong kilos ay hindi nakaiwas sa mapanghusgang mata ni Sofia. I look at her before tilting my head, a playful smile appears in my lips.

"Wanna take a puff?" I asks her.

She rolled her eyes on me before looking at her boyfriend na kinakandungan niya. Hindi naman na uncommon sa akin na madatnan silang nasa posisyon na iyon, I even saw them in a worst position.

"Behave my little mouse he's our visitor," nakangiting sambit ni Ji na pinalandas pa ang kamay sa exposed na hita ni Sofia, I averted my gaze from his inappropriate hands up to his face.

Ji and Sofia, a beta and alpha couple, a friend of mine since I know how to hold guns.

"Sorry for her bad behavior Agusthine bare with her she's pregnant," paliwanag ni Ji sa akin.

Kaya naman pala kakaiba ang pagbati ng babae na ito sa akin simula pagdating ko. Inaasahan ko pa man din na maayos ang ipapakita niya sa akin dahil siya ang nagimbita sa akin dito sa bahay nila. It make sense since she's probably sensitive with the other alpha near her.

"Straight to the point na Ji bakit niyo ba ako pinatawag?" Salita ko at humithit sa sigarilyo. Nagkatinginan silang dalawa, tumango si Ji sa asawa niya bago ito tumingin sa akin.

"It's about your whore, Agusthine."

Nagpantig ang pandinig ko sa tinuran ni Sofia. Ang sigarilyong dapat ay ilalagay ko sa bibig ko ay nahinto, tinignan ko siya ng may pagbabanta sa mata.

"Whore? Who are you calling a whore Sofia Elija Vergara?" May diin sa bawat salitang binitawan ko. I saw the way Ji hold his wife protectively.

"Agusthine calm down. She's referring the man you let to stay in your mansion." Pag agaw nito ng masamang pansin ko kay Sofia.

"What do you mean?" I feel not good about what they are going to talk with me. Bakit nadamay si Adalric sa sasabihin nila. Kilala nila si Adalric?

"Remember the night you asked us about the information you needed?" Sofia speak, now in a calm tone. Binalik ko ang tingin ko sa kanya na ngayon ay pinipigilan ang sarili.

"What about that?"

"We found out there's more people who wanted him. Another gangs from districts ang sabi siya ang nakakaalam ng sikreto nila Antonio kaya siya hinahabol."

I frowned upon hearing what she said. Secret? What secret they are talking about? I ask them about the secret but sadly they didn't know. For the first time this two didn't have any upper right hand from those people.

"We don't know about the secret Agusthine, but all we know that boy with you is in dangerous situation since a lot of gang trying to take a hold of him."

When we were riding my car toward the mansion. Hindi ko maiwasan mapaisip kung ano ba talaga ang kailangan ng ibang gang sa amin. Dati hindi umaabot sa isang linggo ang problema namin, but now? Tumatagal lalo.

"Anong napag usapan niyo?" Tanong ni Gabrielle sa akin. Siya ang sumama sa akin papunta sa Vergara pero naiwan lang sa labas dahil ayaw niya silang makita.

"Wala naman." Sagot ko. I choose not to tell him about what Sofia told me aboyt Adalric. Kung kaya ko lang makita agad ang Antonio na iyon ay ako na agad ang tatapos sa kanya.

Nakarating din kami sa mansion, pagpasok doon ay agad hinahanap ng mata ko si Adalric na nakakagulat na wala sa living room upang antayin ako.

"Nasa terrace po siya sir," ang sabi ni manang Rose sa akin. Bahagya lang akong tumango sa kanya at umakyat para puntahan kung nasaan si Adalric.

Nakita ko siyang nakatayo sa Veranda at pinagmamasdan ang kalawakan ng mansion, tahimik akong naglakad patungo sa kanya, open ang glass door kaya mabilis akong nagtungo. Mukhang hindi niya ako napansin dahil patuloy siya sa pagtanaw sa labas.

When I held his shoulder I was shocked from what he did. He was immediately in alert, twisting his body and holding my arm tight. I am so composed that he didn't even twist my arm away from him.

Nanlalaki ang mata niya ng makita ako ang humawak sa kanya.

"Wild? A-anong ginagawa mo?" Tanong nito sa akin.

I'm so blind with the way he wanted to protect himself. May alam siya, ngumiti ako sa kanya at mas nilapit ang katawan ko.

"How did you know that defense?" I asked him, umiwas siya ng tingin at nahihiyang kinagat ang labi.

"Uh e sa.. YouTube," natawa ako sa sagot niya. Really? May natuto ba sa ganon? Hindi naman na ako nagtanong ng muli niya akong tignan at tila napagtanto na may dala dala akong problema.

Ang malalambot niyang kamay ay dumapo sa pisnge ko. I close my eyes as I feel his soft palm against my skin. Hindi siya nagsalita bagkus ay hinagkan lamang ako.

When I opened my eyes I stared at his shining eyes. Wala siyang salamin and yung buhok niya hindi maayos yet he looks beautiful in my eyes.

Ngumiti siya sa akin bago tanggalin ang kamay na nakawak sa pisnge ko.

"Laro tayo tagu taguan taya ka!" Sabi niya na agad lumayo sa akin at pumasok sa loob. Wala akong nagawa at mukhang tanga lang na nakatayo doon habang siya ay tumatawang palayo sa akin upang magtago.

Nailing nalang ako sa inakto niya. I count one to ten inside my head before speaking.

"Ready or not here I come," I said smiling and trying to find him.

Hindi na ako nag abala na bumaba dahil alam kong wala siya doon. Dumiretso ako sa kuwarto ko na malinis ang pagkakaayos at tila ba walang gumagamit. Muli akong napangiti nang makita ko ang closet ko na may nakaipit pang damit na hindi naayos.

Lumapit ako doon at inisahang buksan iyon. Adalric who is inside gasp and even cover his mouth from the shocked. His wide eyes looking up at me.

"Got you," I said. Kumunot ang noo niya.

"Bakit ang bilis mo ko nahanap? Ang duga mo naman!" Reklamo niya ng hindi pa umaalis sa loob ng closet. An idea came up inside my head, pumasok din ako sa closet na kinataka niya, I only smile at him.

Malaki ang space ng closet na ito kaya kasyang kasya kami. Adalric giggles when I tried to hug him. We stayed there for a while just sitting, scenting our clothes. Nandito rin kasi ang ibang damit niya sa tuwing magkasama kami matulog.

He lean on me, we are covered in various clothes habang siya patawa tawa. He looks so happy kaya naman napapangiti rin ako.

"Wild," tawag niya sa pangalan ko. I hummed to him.

"How do you foresee the future?" Biglaang tanong niya. Hindi muna ako sumagot dahil pinag iisipan ko ang isasagot ko sa kanya. I sighed.

"It's with you." Seryoso kong sagot. Tiningala niya ako kaya naman hinalikan ko ang noo niya.

Should I confess now? I wanted to tell him what I am feeling. Ito na ba ang tamang panahon?

"Adalric I wanted to—"

"But I won't be here for to long."

Napatigil ako sa sasabihin ko sa pagsabat niya sa akin.

"I'm staying here temporarily soon I'll be gone kaya 'wag mo ko isama sa future mo sira ka talaga," medyo natatawa niyang sabi.

Hindi ako umimik at hinawakan nalang siya ng mahigpit. Lumunok ako dahil parang nanunuyo ang lalamunan ko. If he only knows how much I don't want him to leave me. Hindi ako papayag. Pwede naman siya dito, hindi ako magagalit.

"Kahit na. I wanted you here with me." Paos kong salita. Pareha kaming natigilan. Hindi siya kumibo ngunit naramdaman ko ang halik niya sa kamay ko.

"Ang buti buti mo sa akin, Wild." Mahinang usal niya.

Maybe I'm kind. Maybe only to him. Hindi ko alam kailan nagsimula but I really wanted him with me, beside me always, waking up with him kasi iyon ang gusto ko. Minsan lang ako magkagusto na gusto ko talaga kaya naman sana ibigay kasi handa naman ako, handa ako na magmahal na.