STORMAY LYN POV
🕑Kanina paako umiiyak habang pinapatahan naman ako ng gago. Ano ba kasi ang problema niya?
"I'm sorry, di ko nauulitin. Bakit mo kasi ako ginalit?" Pagpapatahan nito saakin.
"H-hindi naman k-kita ginalit ahh," hirap na paghikbi ko. Hinahaplos niya naman ang aking likuran, dahil sa hirap magsalita.
"Bakit kasi hindi ka nagsalita?"
"P-paano ako magsasalita e nakakatakot ang boses mo." Hikbi ko lalo. Malumanay niya naman ako dinaluhan ng yakap.
"Wag mo nga ako hawakan. Isusumbong talaga kita sa papa ko. Mumultuhin ka non habang buhay. Pinapaiyak mo ang prinsesa niya." Pagbabanta ko. Para akong bata nito nagbabanta sa kanya.
"I'm sorry,"
"Anong silbi ng paumahin mo kung hinalikan mo naako. Dapat kay mama at papa lang to. Hindi ito para sayo. Nakipagshare ka pa talaga." Maliit na hikbi ko.
"I'm sorry I'm just miss your lips,"
"Wag mo nga akong hawakan. Sa tingin mo ba nasisiyahan ako?" Inis na pagtabig ko sa kamay nitong nakahaplos sa likuran ko.
"I'm sorry,"
"Ilang sorry naba yan? Hindi ko talaga matanggap na kinuha mo ang halik ko. Si mama at papa lang ang pwede gumawa saakin ng ganon. Hindi ka pwede!" Pagkrus-arm ko. Imbis na marinig kong mainis ito ay tumawa lang ang gago.
"Your so innocent, tulad ka parin ng dati." Napairap naman akong napatingin sa bagong luto. Hinain niya kasi ito kanina at pinalamig.
"Kakain naako," turo ko sa isang platito. Kinuha niya naman iyon bago ibinigay saakin.
"Enjoy," napairap naman ako. Sinimulan ko ang pagkain haggang sa nanghingi na naman ako. Limang balik yata ang nagawa niya.
"Last," sambit ko na maubos ko na naman ang bigay niya saakin kanina.
"That's enough honey," napasimangot naman ako. Pakialam niya ba kong marami ang nakakain ko.
"Gusto ko pa,"
"No! Tataba ka niyan." Pakialam niya ba kung tataba ako. Kahit kailan hindi ako naging insecure sa sarili ko. Wala akong pakialam kong tataba ako.
"Bahala ka, basta kakain ako." Pagtayo ko at pumunta sa kitchen. Kumuha ako ng marami at bumalik ulit sa mesa. Nakadekwatro niya naman akong tinignan ng malamig, pero di ko nalang siya pinansin.
Nilantakan ko ulit iyon haggang sa maubos na naman. Malawak naman ang ngiti kong sumandal sa upuan ng makaraos ako sa matinding pagkabusog.
"Full?" Tumango naman ako. Nalipat pa ang tingin ko sa natirang spaghetti sa kusina.
"That's enough, wag mong sabihin uubusin mo pa yon lahat." Kontralado sa boses nito.
"Tinitignan lang naman," pag-nguso ko. Bakit ba niya ako pinapagalitan? Alam niyang paborito ko ang pagkain niluto niya tapos pakikialaman paako.
"How is work?" Pag-iba nito ng usapan. Why is he asking about my job? Does he care?
"Maayos lang," hawak ko pa sa maumbok kong tiyan. HAHAHAHA ganito kasi ako kapag busog, lumulubo ang tiyan dahil sa rami ng kain.
YOU ARE READING
Series3# OUR WORLD (COMPLETED)
RomantikThe worlds of men and women are different. Loved each other, but who is heavier? The man's world or his world. Sometimes we come to a point where we have to decide what is best for many people, that's why this story is the love of two people who use...