Series3# OUR WORLD (COMPLETED)

CHAPTER 28

STORMAY LYN POV
🕘

Nasa 2nd floor ako ngayon gusto kong makasabay si kapre pag-uwi, pero kinakabahan ako. Kanina pa ito message ng message saakin, at hindi ko iyon pinapansin. I want some time para makapag-isip, pero ang ginagawa ni kapre ay lalo nagpapagulo ng isip ko. Mahal niya ba ako? O hindi? Walang closure saaming dalawa kaya tatanungin ko siya ngayon.

Nasabi kasi saakin ng Manager na nandito siya, dating gawi ng isang Villafuerte katulad ay ang pagiging babaero.

Kinakabahan akong napatingin sa pintoan na lagi niyang pinupuntahan o tinutuluyan. Ewan ko ba kung bakit ako kinakabahan. Bakit nga ba?

Dahan-dahan kong pinihit ang pintoan at nagkasiwang ito ng kaunti. Aktong hahakbang ako ng marinig kong may nag-uusap. Dahan-dahan kong nilibot ang aking paningin haggang sa huminto ang mata ko sa dalawang lalaki seryusong nag-uusap.

"Kapre," mahinang sambit ko at tinakpan ang aking bibig. Ang pintoan kasi ay malayo sa inuupuan nila. Kailangan mopa talaga maglakad para makarating ka. Tapos malawak din ito kaya nga dito pumupunta si Kapre.

"What? Mr Cameron?" Malamig na tanong ni kapre habang nakadekwatrong umupo. Humihithit pa ito sa sigarilyo kaya labis na inis ang nararamdaman ko. Masama sa baga yan.

"About for Stormay," ohh bakit nasali pangalan ko?

"You know Andrie like her," seryuso sa boses ng matanda. Napaasik naman si Kapre. Nakakatakot siya ngayon. Hindi ang kapreng nakilala ko.

"Direct to the point, old man!" Diin sa boses nito ikinanginig ko sa takot. Ang lamig ng boses. Nakakatakot.

"May namamagitan ba sa inyo ng babaeng yon?" Walang paligoy-ligoy na tanong ng matanda. Nakita ko naman ang paghinto nito sa paghithit ng sigarilyo.

Kinakabahan rin ako ngayon. Sasabihin niya bang mahal ni'ya ako?

"What a stupid questions, old man," natatakot sa tono ng pananalita nito. Napatawa naman ang matanda.

"So you love her?" Umarko naman ang kilay ni kapre parang nainis sa sinabi ng matanda. Ano kaya sasabihin ni'ya?

"Just answer my question Mr Villafuerte so we can go now to our house," asik ng matanda. Kunot noo naman ito tinitigan ni kapre. Sabihin mo na kasi... Panira ka ng kilig ko kapre. Alam ko namang mahal mo ako e, di molang aminin.

"Stupid questions, she just my fling," diin nitong sagot. Fling? Ano yon? Di ko gets.

"Fling? Ohh I see, pero hindi ako naniniwala,"

"If your not believe me, I don't care. She just my friend. Stormay is my friend. So why you here? Why you interviewing me in Stormay? It's so nonsense, old man." Para naman akong nabunutan ng tinik saaking narinig. Kaibigan? Kaibigan?

Akala ko ba mahal niya ako? So ako lang nag-assume. Kaibigan lang pala ang turing niya saakin? So ang paghalik  nito saakin ay kaibigan lang? Ano paba ang aasahan ko?

"But... She is not my ordinary friend now, she is mine." Di ko na narinig ang huli niyang sinabi ng mabilis akong umalis. Ako lang talaga ang umasa. Mukhang magpapanggap nalang ako na walang narinig. Ang sakit pala, pero kailangan mong tanggapin. Kaibigan naghahalikan! So pathetic!

Mabilis akong naglakad papunta sa ibaba. Naiinis talaga ako sa sarili ko. Wag mo nayon isipin Stormay. Magpanggap ka nalang wala narinig. Kapag mag-usap kayo dapat ganon lang ang iasta mo tulad ng una niyong pagkikita. Oo, tama magpapanggap akong di ko yon narinig. Di ko rin naman siya mahal o gusto. Baka kaibigan lang talaga ang turing ko sa kanya. Nakakainis siya sobra!