Anaokulunda kesişen yollar, araya giren uzun sayılabilecek bir zaman ve sonrasında yeni bir hobi...
Hayat onları henüz biri 3 biri 5 yaşındayken birbirine bağlamış ama onlar bunu biraz geç anlamış...
~Zehra~ 'Bu gamzeler, bu çekik gözler hayal...
Hande ve Zehra tatillerini bitirmiş İstanbul'a dönüyorlardı. Zehra arabayı kullanırken Hande de Yaren'le konuşuyordu. Yaren her ne dediyse Hande, Zehra'dan ileriden sola dönmesini rica etmişti ve yol üstündeki bir benzin istasyonunda durmuş peluş ayıcık ve uzaktan kumandalı araba almıştı. Arabaya geri dönerken sevgilisine baktı Hande.
"Ya aşkım, Yaren aradı ya onlar da burada yazlıktaymış. Marsel de gelmiş de biraz onu sevebilir miyiz? Acelemiz yok sonuçta."
Zehra, Marsel'in kim olduğunu düşündü.
"Ay sen hiç Marsel'i görmedin di mi? Yaren'in ablasının oğlu. Çok tatlı bir sıpa."
Zehra sevgilisinin bu heyecanlı tavrına gülümsedi. Hande'nin dudağına ufak bir öpücük kondurduktan sonra arabaya geçtiler. Kısa bir yolculuğun ardından Yaren'in yazlığına geldiler. Yaren kapıyı açtığında Hande ona kısa bir 'merhaba' diyip elini yüzünü yıkamaya gitti ve hemen ardından beşiğinde yatıp başının üzerinde dönen gezegenleri yakalamaya çalışan Marsel'i kucağına aldı.
"Sen büyüdün de kocaman mı oldun? Oy benim bebeğim. Ben seni çok özledim yakışıklım ya."
Hande bir yandan konuşup bir yandan da Marsel'i öpücüklere boğuyordu. Marsel hem hoşuna gittiği için hem de huylandığı için gülüyordu. Hande ufaklığın tıkanmaması için biraz durmuştu. Zehra gözlerinden kalpler çıkarak izliyordu onları. Hande'nin çocukları bu kadar çok seviyor oluşu onu mest ediyordu. Hande koltuklardan birine oturduğunda Marsel'i de kucağına oturttu. Zehra da karşılarındaki koltuğa oturdu. Zehra gülümseyerek ikiliyi izliyordu. Marsel onu fark ettiğinde yüzü ciddileşti bakışları Zehra'nın üzerinde oyalandı. Zehra'nın parlayan yeşil gözlerini fark ettiğinde yüzündeki ciddi ifade yerini gülümsemeye bırakmıştı. Hande, Marsel'in yanağına bir öpücük bıraktı.
"Bebeğim o abla Zehra. Benim sevgilim, en değerlim, senin de yengen. Siz tanışmadınız daha önce tanışmak ister misin? Şu an seni sevmek için içi gidiyor ama huzursuz olma diye de kendini tutuyor. Gidelim mi Zehra'nın yanına?"
Marsel hareketlendiği zaman Hande sırıtarak Zehra'nın yanına geçti. Zehra gülümseyerek Marsel'i izliyordu. Elini uzattığında Marsel gülerek tuttu. Zehra, Marsel'e 'gel gel' yaptığında Marsel kendini ona doğru atmaya çalıştı. Zehra, Marsel'i yavaşça kucağına alıp yanağına öpücük kondurdu. İkili bir süre Marsel'i sevdikten sonra ufaklığın uykusu geldiği için kucaklarından indirip koltuğa yatırdılar. Zehra telefonla konuşmak için odadan çıkınca Yaren ve Hande ufaklığı uyutmaya başladı. Zehra geri geldiğinde onların fotoğrafını çekerek hikayesine ekledi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Marsel uyuduktan sonra biraz da Yaren'le laflayan ikili Marsel'e aldıkları hediyeleri Yaren'e verdikten sonra İstanbul'a dönüş yoluna başlamıştı.
