BANA SEN LAZIMSIN

Bir Küçük Davetiye

Keyifli okumalar dilerim. 🤍

Yunanistan'da kıyılan nikahtan sonra herkes İstanbul'a dönmüştü. Hande ve Zehra sezon başlamadan önce ani aldıkları nikah kararını telafi etmek için buradaki kutlamanın hazırlıklarına başlamıştı. Bu hazırlık aşamalarında bir yandan da Ebrar ve Derya'nın arasını yapmak için planlar yapıyorlardı. Kutlamanın anısı kalması için davetiye yaptırmak istemişlerdi. İstedikleri modeli seçtikten sonra görüştükleri yere göndermişlerdi. Davetiye örneğine bakmaya gidecekleri gün başka işleri olduğu için Derya ve Ebrar'dan rica etmişlerdi, birinden birinin yapabileceği bir işti aslında ama ikisini bir araya getirmek için daha iyi bir fırsat olamazdı. Derya, Ebrar'ın evinin önüne geldiğinde onu aradı.

"Efendim Derya."

"Ben geldim, kapının önündeyim canım."

"İniyorum."

Derya telefonundan şarkı seçerken Ebrar gelmişti. İkili kısaca selalaştıktan sonra Derya telefonunu Ebrar'a uzattı.

"Yolda zaten trafik var bir de ben şarkı seçmekle uğraşırsam epey vakit kaybederiz. Sen bir şeyler açsana."

Ebrar olumlu anlamda mırıldanarak Derya'nın telefonunu aldı. Derya'nın açtığı listeye göz gezdirirken gülümseyerek bir şarkıyı açtı ve eşlik etmeye başladı. Bu şarkıyı çok seviyordu, Derya da bunu bildiği için bu şarkıyı listesine eklemişti. Hayatında Ebrar'a dair bir şeylerin olması hoşuna gidiyordu. Ebrar şarkıya eşlik ederken birkaç kez kaçamak bir şekilde ona baktı Derya, onun mutlu olması hoşuna gidiyordu. Şarkı bitmeye yaklaştığında Ebrar yeniden listeye bakmaya başladı. O sırada ekranın üstünde beliren mesaja takıldı gözleri. Kimden geldiğine bakmasa da mesaj Ebrar'ın kaşlarının çatılmasına yetmişti. Derya kardeşinden mesaj beklediği için gelen mesajın ondan olma ihtimaline karşı kısaca Ebrar'a baktı.

"Kimden geldi mesaj?"

"Sanırım sevgilinden."

Derya anlamaz gözlerle ona döndü. Sevgilisi falan yoktu.

"Anlamadım, sevgilim mi?"

"Hıhım, sevgilin."

"Mümkün değil. Yanlış görmüşsündür, sevgilim olamaz."

"Nasıl yanlış göreyim 'güzelim, aşkım' falan yazmış."

Derya kaşlarını çatmıştı. Sevgilisi yoktu, sonuçta sevgilisi olsa bilirdi.

"Ebrar sevgilim falan yok, olsa bilirdim herhalde. O yüzden sevgili falan olamaz. Ayrıca herkes birbirine 'aşkım, güzelim' falan yazıyor. Aç mesajı bakalım."

Ebrar kafa sallayıp panelde kalan mesaja tıklayarak sohbeti açtı. Kimden geldiğine baktığında yalnızca bir numara gördü. Mesajı atan her kimse Derya'nın telefonunda kayıtlı olan biri değildi. Derya'ya durumu açıkladığında Derya istemsizce gerildi. Numaranın kime ait olduğunu bulması için bir arkadaşına mesaj attırdı. Gelecek cevabı beklerken davetiye için gitmeleri gereken yere gelmişlerdi. Arabayı dükkanın yakınlarına çektikten sonra birlikte dükkkana geçtiler. Kendilerini Hande ve Zehra'nın yolladığını söyledikten sonra onlar için hazırlanan davetiye örneğine baktılar. Zehra davetiye detaylarını ikisine de mesaj olarak yollamıştı. Ebrar baktığında davetiye Zehra'nın istediği gibiydi ta ki Derya konuşmaya başlayana kadar. Derya; geçişlerin renklerini, yazıların tipini ve üstündeki resimlerin yerlerinin yanlış olduğunu söylediğinde Ebrar mesajı kontrol edip yeniden davetiyeye baktı. Derya'nın haklı olduğunu fark edince buraya tek gelmediği için şükretti. Tek gelse onay verirdi ve muhtemelen Zehra onu keserdi. Derya ve davetiyeci 1 saat sonrası için sözleşti. Tasarımın düzeltilmiş haline bakmak için 1 saat sonra yeniden buraya geleceklerdi o yüzden çok uzaklaşmadan buralarda bir şeyler yapmaya karar verdiler. Yakınlarda bir kafe bulduklarında oraya gittiler...