BANA SEN LAZIMSIN

Biraz Ayrılık

Keyifli okumalar dilerim🤍

Kutlama için hazırlıklar son sürat devam etmişti. Bu süreçte Zehra'nın planları sayesinde Derya ve Ebrar sık sık ekip olarak hareket etmek zorunda kalmıştı. Derya bu durumdan oldukça memnundu, Ebrar ise neden Derya'yla daha önce bu kadar sık vakit geçirmediğini sorguluyordu. Oysa uzun bir süre takım arkadaşı olmuşlardı buna rağmen çok az vakit geçirdiklerini fark etti.

Derya ve Ebrar kutlamadan sonra Hande ve Zehra için ufak bir sürpriz hazırlamak istemişti. Bu sürpriz için buluşup organizasyon şirketiyle toplantı yapmaya gitmeleri lazımdı. Buluşmaların çoğunda Derya, Ebrar'ı aldığı için bu sefer Ebrar, Derya'yı evinden almak istemişti. Derya bu teklifi kabul edince ortaya şu anki manzara çıkmıştı. Ebrar sürücü koltuğunda çalan şarkılara sessizce eşlik ederken, Derya sağ koltukta elindeki telefonuyla gergince biriyle mesajlaşıyordu. Ebrar durumu fark edip meraktan çatlasa da bir şey soramıyordu, nasıl soracağını bilmiyordu. Derya sesli bir nefes verip biraz daha gerildiğinde Ebrar bakışlarını kısa bir an ona çevirdi. Davetiyelere bakmaya gittikleri günden beri bir sıkıntısı vardı Derya'nın. Aklına gelen düşünceyle kaşları çatıldı, o gün Derya'ya abuk subuk mesajlar atan kişi hâlâ rahatsız ediyor olabilir miydi? Aklındaki soru içini kemirirken içinden kendisine küfür etmeden duramadı. Derya'yı kıskanıyor muydu, onun için endişeleniyor muydu emin değildi belki de her ikisini de aynı anda yaşıyordu. İçindeki savaşa son vermek adına boğazını temizleyerek konuşmaya çalıştı.

"Bir sorun mu var Derya?"

Derya kısa bir an ne diyeceğini düşündü, doğruyu söyleyerek 'evet' mi demeli yoksa yalana başvurarak 'hayır' mı demeli bilmiyordu ama yalan söyleme fikri içinin sıkışmasına neden oluyordu. İnsan sevdiğine yalan söylememeliydi sonuçta. Derin bir nefes alıp telefonunun ekrarını kapatıp Ebrar'a döndü.

"Aslında bir sorun var ama çözeceğiz sanırım. Yani çözecekler sanırım açıkçası tam olarak bilmiyorum karmaşık bir durum."

"Anlatabilirsin, dinlerim. Yardım etmek isterim, elimden geleni yaparım."

"Son zamanlarda bizim ekibin pek çok kez yaşadığı bir durum. Geçen sene Hande bütün bir yaz ve kulüp sezonu bu şeylerle uğraştı, İlkin sezonun ortasında benzer şeyler yaşadı, sanırım bu sefer de sıra bana geldi."

Ebrar durumu az çok anlasa da yine de Derya'nın daha açık olmasını istiyordu. Arabayı yakınlarda bir yere çekip toplantıyı birkaç saat erteledi Ebrar. Derya'nın sorunu daha önemliydi, toplantı ve sürprizi kolayca hallederlerdi. Az ilerideki kafeden ikisine kahve alıp yeniden arabaya döndü Ebrar. Derya'ya dönüp anlatması için baktı. Dışarıda konuşmaları şu an pek iyi bir seçenek gibi durmadığı için arabada konuşmayı tercih etmişti. Derya olan biteni anlattığında Ebrar'ın içinde bir öfke topu büyümeye başladı. Derya tıpkı Hande ve İlkin gibi sözlü tacize uğruyordu üstüne tehdit ediliyordu, şikayetçi olmasına rağmen değişen bir şey olduğunu söylemek de mümkün değildi. Derya olayı avukatı eşliğinde mahkemeye taşısa da bir şey bekledikleri yoktu. Ebrar, karşısındaki kızın umutsuz tavrına karşı daha da öfkeleniyordu, Derya'nın böyle hissediyor olmasından hoşlanmamıştı.

"Çok bir olacağı yok, 3-5 yıl bir ceza verirler tabii o da verirlerse sonra iyi hal cart curt bir şeyler uydurup 3 aya salarlar malum adalet sistemimiz suçlu aklamaya yönelik."

Ebrar kendisini tutamayarak adaletten girip sisteminden çıkıp uzun bir sövme yolculuğu yaptı. Derya yüzünde buruk bir gülümsemeyle ona baktı.

"Neyse ya canımızı sıkmaya gerek yok. Çözeceğiz bir şekilde."

"Sen tek mi kalıyorsun? Ailen memlekette di mi?"