ထျန်းပေါင်ဖူယောင်းလု (mmtrans)

🐦43🐦မြောက်ဘက်မှာ ငါးတွေရှိတယ်

Chapter (43)
မြောက်ဘက်မှာ ငါးတွေရှိတယ်

ထိုနေ့တွင်ပင် လီကျင်လုံက ချန်အန်းသို့ ပြန်သွားရန် စပြောလာခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ဟုန်ကျွင့်နှင့်အတူ အရသာရှိသော အစားအစာများ ရှာဖွေရန် နှင့် ချင်းရှူံကို စောင့်နေပေးရန် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ဟုန်ကျွင့်လည်း မနေ့ညက စိုးရိမ်မှုတွေကို ဖယ်ထားနိုင်ခဲ့ပြီး ငါးကြင်းနတ်ဆိုးနဲ့အတူ ထွက်လာခဲ့သည်။ ချင်းရှူံက ဘယ်မှာစောင့်နေတယ်ဆိုတာ အရေးမကြီးပေမယ့် သူလာတဲ့အခါ ရွှေတောင်ပံက သဘာဝအတိုင်း ပေါ်လာလိမ့်မည်။ ဒါပေမဲ့ လိရှန်းတောင်ထက် နတ်ဆိုးနှင်ဌာနက ပိုသက်တောင့်သက်သာ ရှိနေတုန်းပဲ။

မနေ့ညက ချန်အန်းမြို့မှာ နှင်းတွေကျထားတာကြောင့် နေ့ခင်းဘက်မှာတော့ လမ်းမတွေပေါ်မှာ ရွှံ့တွေနဲ့ ပြည့်နေ၏။ တံစက်မြိတ်တွေကလည်း နှင်းတွေ ရွှဲနေကာ နှင်းအသစ်တွေတော့ မကျလာသေးချေ။ လီကျင်လုံက ဟုန်ကျွင့်ကို ငါးခုန်နဂါးတံခါး စားသောက်ဆိုင်ဆီ ခေါ်သွားကာ စားပွဲဝိုင်းတစ်ဝိုင်းမှာ နေရာယူလိုက်သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုတော့ ခေါင်းဆောင်က ချမ်းသာနေပြီဆိုတော့ ရိုးရိုးရေကိုပဲ မှာ​သောက်စရာ မလိုတော့ဘူးလေ။

ဟုန်ကျွင့်ကတော့ အားထိုက် နှင့် အခြားသူများ ထွက်ခွာသွားခြင်းအတွက် ဝမ်းနည်းစရာ ကောင်းကြောင်း တွေးလိုက်မိသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ထမင်းစားနေရင်း တရုတ်နှစ်သစ်ကူးအကြောင်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး စကားတွေပြောဖြစ်ကြသည်။

ဟုန်ကျွင့်သည် မနေ့ညက တစ်ညတာ ကုန်လွန်လာသည်နှင့်အမျှ လီကျင်လုံနှင့် သူ၏ဆက်ဆံရေးသည် ထူးထူးခြားခြား ပြောင်းလဲသွားပုံရသည်ဟုသာ ခံစားလာခဲ့ရသည်။ လူတိုင်း ရန်ဖြစ်ဖူးပေမယ့် လီကျင်လုံက သူတို့ဌာနထဲ ဝင်လာချိန်ကစလို့ သူတို့ ထွက်သွားချိန်အထိ အမြဲတမ်း ​လောင်တဖြစ်ပြီး သူက အခု အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်လိုလည်း ဖြစ်နေကာ မိသားစုဝင်တွေကြား ရင်းနှီးမှုလို ပိုသိသာလာ၏။

လီကျင်လုံ: "ချင်းရှုံ မလာဘူးဆိုရင်... ငါတို့ ချန်အန်းမှာပဲ နှစ်သစ်ကူးကို ဖြတ်ကျော်ကြမလား"