Yorgunum

45 9 11
                                    

Bizden nasıl şüphelenebilirsin?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bizden nasıl şüphelenebilirsin?

<~>

Gözlerimi araladığımda yüzüme vuran loş ışık oldukça rahatsız etmişti. Elimi yüzüme siper etmek için kaldırmıştım ki kolumda ki serumu yeni kavramıştım.

"UYANDI!" Atsumu'nun çığlığı ile bakışlarımı odada gezdirdiğimde ufak bir hastahane odasında olduğumu anlamam zor olmamıştı.

"Ne oldu?" Bayılmış mıydım?

"İyi misin Hin!" Bokuto koşar adım odaya girerek yanıma yaklaşmıştı ki kafamı sallamıştım iyiyim anlamında.

"Panik atak, astım ikisi karışık toplu bir atak geçirmişsin" Akaashi durumu kısaca özetlerken bakışlarımı Kuroo hariç diğer herkese çevirip en sonunda tekrar Akaashi'ye çevirmiştim.

"Ne zaman çıkabilirim?"

"Serumun bitince" kafamı sallarken Atsumu o esnada yatağın kenarına oturmuştu.

"Bizi çok korkuttun Hin! Atarlanma atak geçiriyorsun" endişeli sesi gerçekten de korktuğunu belli etmişti Atsumu'nun.

"Her neyse onu boşverin şimdi. Kuroo ile niye aranız gergin?" İwa kollarını göğüsünde birleştirmiş aynı bir polis memuru gibi konuştuğunda gözlerimi devirmiştim.

"Yorgunum" yatakta uzanacakken Atsumu omuzlarımdan tutarak uzanmamı engellemişti.

"Yalancı! Sen anlatmaz isen Kuroo anlatır" aman ne güzel.

"Kinota ile konuşmamasını ve Hinata olayını anlattım" Hinata'nın ismi geçtiğinde nedense hepsinin suçluluk duyuyormuş gibi bir ifade takınmıştı yüzlerine.

"Evet Hina...Kuroo hak-"

"Haklı mı?!" Sinirle Osamu'nun cümlesini kestiğimde oturan bedenimi daha da dikleştirmiştim yatakta.

"Tamam...! Korumak için demiş olabilir lafım yok. Ama kurduğun cümleleri de söylemen lazım Kuroo" Kuroo'nun pişman olduğu yüz metre geriden bile anlaşılabilirdi.

"Ne? Kuroo ne söyledin?" Sakusa merakla Kuroo'ya döndüğünde Kuroo gözlerini Sakusa'dan kaçırarak bana çevirmişti. Kenma bana doğru dönüp konuşmamı bekler gibi ismimi söylemişti.

"Hin?" Derin bir nefes alarak dudaklarımı aralamıştım. Kendi kurduğu cümleyi şu anda söylemeye çekiniyordu. Ben çekinmem Tetsurō.

"Ailesinden değer görmemiş birisinin bizi anlaması zor, sevgi nedir bilmiyorsun sonuçta" cümleyi bitirdiğimde Atsumu ve Bokuto'nun hafif irileştirdiği gözleri ile Kuroo'ya döndüğünü gördüğümde umursamadan yatakta uzanmıştım.

"Kuroo...abi iyi misin?" Suna doğrularmışcasına arkadaşına dönse bile Kuroo'nun sessiz kalması cümleyi onaylamıştı.

"Yatacağım gidin" örtünün altında ki boğuk sesime Bokuto hafif kıkırdamıştı.

Yeni Bina Kuroo TetsurōHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin