Kaybettin

52 8 19
                                    

Ben kimseye yenilmem

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Ben kimseye yenilmem

<~>

Sakinim...sadece gitar çalacağız

İstemsizce stres yapmıştım ve bu beni iyicene geriyordu. Saat akşam sekizde, çok eskiden konser yeri olarak kullanılan bir sahneye gidecektik.

Evden çıkmama bir saatten fazla vardı, az önce de duştan çıkmıştım. Üstüme beyaz üstüme yapışan dar bir tişört giydiğimde altımada siyah dar eteğimi giymiştim.

Saçlarımı kurutmaya başladığımda bir yandan da saate bakıp duruyordum. Saçımı bitirdikten sonra makyaj masama oturarak sadece kapatıcı ve rimel uygulamıştım yüzüme.

Gitarlarımın olduğu odaya girerek derin bir nefes aldığımda siyah gitarımı çantasına koyarak lazım olur diyerekten notalarıda çantaya koymuştum.

Odama doğru yönelmiştim ki çalan kapı ile oraya gitmiştim. Kapıyı açtığımda karşımda Kuroo'yu gördüğüm gibi yüzüme hızlıca bir gülümseme yerleşmişti.

"Selam"

"Selam, içeri gelsene" Kuroo içeriye yöneldiğinde bende kapıyı kapatarak onun peşinden salona girmiştim.

"Yüzünde güller açıyor" tekrar gülümsediğimde omzumu silkmiştim.

"Gitar çalmak hoşuma gidiyor. Bugün ki resmi bir yarışma olmasa bile yine de yarışacağım..." Kuroo anladığını göstererek kafasını salladığında işim olduğunu söyleyerek odama gitmiştim.

Hazır sayılırdım...geçen hafta aldığım diğerlerine kıyasla biraz daha uzun olan botlarımı da giydikten sonra odadan çıkmak için yönelmiştim ki kapıda ki Kuroo ile çarpışmıştık.

Ben dengemi sağlayamadığım için Kuroo'nun elleri hızlıca belimi sardığında şaşkınlık ile ona dönmüştüm ki keşke dönmeseydim.

Burunlarımız birbirine değdiğinde Kuroo'nun benden farkı yok demek isterdim ama hayır, ben o kadar şaşkın iken Kuroo hiç şaşırmış bir vaziyette değildi. Gözlerinde ki ifade uzun zamandır bunu bekliyor gibiydi.

Bakışları dudaklarıma kaydığında yavaşça yutkunmuştum. Aniden olmuştu, dudakları hızlıca dudaklarımı bulduğunda şaşkınlıktan karşılık bile verememiştim. Beni arkamda ki duvara yasladıktan sonra kendime gelerek karşılık vermeye çalışmıştım.

Kollarımı boynuna doladığımda elleri hızlıca belimi daha sıkı sararak kendisine çekmişti. Bir kaç dakikanın ardından hafifçe geri çekildiğimde ikimiz de nefes nefese kalmıştık. İkimizde konuşmuyorduk, zaten ne konuşacaktık ki?

"Çok güzelsin..." fısıltılı çıkan sesine karşı gözlerimi gözlerine çevirmiştim. Hafifçe gülümsediğim esnada dudaklarıma ufak bir öpücük kondurarak geri çekilmişti. Kuroo beni gülüşümden öpmüştü.

Yeni Bina Kuroo TetsurōHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin