Unicode
"ဒေါက်တာ လူနာ လူနာက နှလုံးပြန်ခုန်လာပြီ"
သူနာပြုဆရာမ၏တုန်ယင်နေတဲ့အသံကို မောင်အသေချာကြားရလေသည်။နှလုံးပြန်ခုန်ပြီတဲ့...။ဒါဟာ မျှော်လင့်ချက်ယဲ့ယဲ့လေး။ဒီမျှော်လင့်ချက်လေးဟာ ခဏတာအသက်ဝင်မလား။ဒါမှမဟုတ် တစ်ဘဝစာလုံးအသက်ဝင်သွားလေမလား။
"ဘယ်လို ဟုတ်ပြီ အကုန်အသင့်ပြင်ထား"
အခန်းဆီကိုပြေးဝင်လာသည့် အမျိုးသမီးနောက်ကိုလိုက်သော်လည်း တံခါးဟာပိတ်သွားလေသည်။နုမျက်နှာကို မောင်မြင်ချင်သည်။
နုဘေးနားမှာ မောင်ရှိနေချင်သည်။အေးစက်နေနဲ့လက်တစ်စုံကို ဆုပ်ကိုင်ထားချင်မိသည်။သို့သော်လည်း မောင်သည် အပြင်မှာသာ ရှိနေလေသည်။
"အန်တီနှလုံးပြန်ခုန်လာပြီတဲ့။ဒါဆိုအန်တီက ထားမသွားဘူးပေါ့"
အပြုံးတွေနဲ့ပြောနေသော်လည်း မောင့်ပါးပြင်ပေါ်၌ မျက်ရည်စက်တွေနဲ့ပင်။ကြေကွဲသားတဲ့ နှလုံးသားလေးဟာ ပြန်ဆက်သွားလေမလား။ပြိုလဲမည့်ဘဝကလေးဟာ ပြန်လည်တည်ဆောက်ခွင့်ရလေမလား။ရိုက်ချိုးခံလိုက်ရတဲ့မျှော်လင့်ချက်ကလေးဟာ ပြန်ပြီးအဓိပ္ပါယ်
်ရှိလေမလား။ဒါတွေအားလုံးဟာ နုအပေါ်မှာသာ ရာနှုန်းပြည့်မူတည်နေတော့သည်။
"ထားမသွားဖို့တို့တွေဆုတောင်းရမှာပေါ့။ဒါကြောင့်မို့စိတ်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းထား"
"နာနာ အန်တီနုက နင့်ကိုထားသွားမှာမဟုတ်ပါဘူး။မငိုပါနဲ့ ငါတို့ရှိတယ်"
ခဏကထိအရူးတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေသည့်မောင်သည် နုကြောင့်သာ စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းထားရသည်။ဒီအမျိုးသမီးဟာ လက်လွတ်စပယ်ထားမသွားဘူးဆိုတာ မောင့်စိတ်ကသိသည်။မောင်နှလုံးသားက အကြွင်းမဲ့ယုံကြည်သည်။နှုတ်မှရသမျှဘုရားစာကိုသာ ဆက်တိုက်ရွတ်ဆိုနေမိသည်။အသက်ကိုကယ်နိုင်တဲ့သူမဟုတ်သည်မို့ မေတ္တာနဲ့သာ နွေးထွေးအောင်လုပ်ပေးနေမိသည်။
နေ့လည်ခင်းကတည်းကနေ နေဝင်ချိန်အထိ ဒီနေရာမှာရှိနေသည်မို့ မောင့်စိတ်တွေပင်အတော်လေးမွန်းကြပ်လာသည်။
စင်္ကြန်ရှေ့မှာဖြတ်သွားသည့်သူတွေသည်လည်း သူ့တို့အပူနဲ့သူတို့ပင်။
တံခါးအကြီးကြီးသည် ဒုတိယအကြိမ်ပွင့်လာပြန်သည်။ဒီတစ်ကြိမ်မှာရော မောင့်နှလုံးသားနာကျင်ရဦးလေမလား။မျှော်လင့်ချက်ကလေးထပ်မံရိုက်ချိုးခံရဦးလေမလား။
YOU ARE READING
"ေမာင့္ၾကင္နာသူ"(Ongoing)
General Fictionအန်တီက မောင့်ရဲ့ထာဝရကြင်နာသူပါ။ အန္တီက ေမာင့္ရဲ႕ထာဝရၾကင္နာသူပါ။
