Unicode
နေမဝင်ခင်အချိန်မှာ မောင်နဲ့နုရဲ့ခြေအစုံဟာ ခြံထဲကမြက်ခင်းတွေပေါ်၌ခြေချလို့နေလေပြီ။
နေလုံးနီနီဝင်ခါနီးအချိန်ကသိပ်လှသလို ဆွေးမြေ့စရာလည်းကောင်းလွန်းနေသည်။အိပ်တန်းတက်မည့်ကျေးငှက်တွေကို ကောင်းကင်၌ မိနစ်မခြားဘဲတွေ့နေရသည်။ခြံဝန်းထဲ၌ စားပွဲဝိုင်းတစ်ခုဟာ အကျအနတည်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။စားစရာအချို့ကလည်း စားပွဲပေါ်၌ တော်တော်များများနေရာယူပြီးနေလေပြီ။ခြံထဲ၌ လူလေးယောက်သာ ရှိသော်လည်း ထင်တာထက် ပို၍စည်းကားသလိုဖြစ်နေသည်။
"မောင်ဘာလိုသေးလဲ။တို့ဘာလုပ်ပေးရဦးမလဲဟင်"
"ဟင့်အင်း ဒီတိုင်းပဲထိုင်နေပါ။မောင်တို့ပဲအားလုံးပြင်လိုက်မယ်"
"ထိုင်နေပါမမရာ။ဒီလောက်ကတော့ ကြွယ်တို့လုပ်နိုင်တယ်"
ချစ်တဲ့သူအပေါ်မှာထားတဲ့အချစ်၊အစ်မအပေါ်မှာထားတဲ့မေတ္တာတွေဟာ ဖော်ပြစရာမလိုဘဲထင်ရှားလွန်းနေသည်။ကြွယ့်ဘေးက ပုပုလုံးလုံးကလေးကလည်း အိမ်သားတစ်ယောက်အဖွယ် အစွမ်းကုန်ကူညီပေးနေလေသည်။
"ရီအပူလောင်မယ် မလုပ်နဲ့။တို့လုပ်မယ်"
"ရပါတယ် ဒီလောက်တော့ လုပ်နိုင်ပါတယ်နော်"
"ဒါဆိုလည်းဂရုစိုက်နော်"
ဒီစကားဟာ အသေအချာဂရုစိုက်ခြင်းကိုဖော်ပြလေသည်။
ကြွယ့်စကားဟာ ရိုးရှင်းသော်လည်း ဧကရီ့စိတ်တွေကတော့ ရိုးရှင်းမနေဘဲ ရှုပ်ထွေးနေလေသည်။လူသုံးယောက်တက်ညီလက်ညီပြင်ဆင်ကြတော့ စားပွဲဝိုင်းပေါ်၌ စားစရာတွေကအပြည့်ဖြစ်နေလေပြီ။ဝိုင်ပုလင်းနဲ့ဘီယာဘူးတွေကလည်း အစီအရီချထားသေးသည်။
"မမနဲ့ကြင်နာမောင်အတွက်ဂုဏ်ယူပါတယ်"
"နာနာရော အန်တီနုရော အများကြီးဂုဏ်ယူပါတယ်။ကလေးသေးသေးလေးကိုလည်း မြင်ချင်နေပြီ"
ကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ချစ်စရာကောင်းနေသည့် ဧကရီ့ကို ကြွယ်သည် အရိပ်တကြည့်ကြည့်လုပ်နေလေသည်။မောင်ကတော့ နုလက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ တစ်စုံတစ်ရာပြောဖို့ ဟန်ပြင်နေလေသည်။
YOU ARE READING
"ေမာင့္ၾကင္နာသူ"(Ongoing)
General Fictionအန်တီက မောင့်ရဲ့ထာဝရကြင်နာသူပါ။ အန္တီက ေမာင့္ရဲ႕ထာဝရၾကင္နာသူပါ။
